The Enigmatic Twins

47 : Pentanex

SERENA

"Oh, my god! Serena, what happened?!" Ayan agad ang bumugad sa 'kin pag-pasok ko palang ng HQ namin.

"It's nothing, Hail." Sagot ko at umupo sa tabi niya.

"WHAT— I can't believe you! Anong it's nothing?! Tignan mo nga yang braso mo! Sa tingin mo okay lang yan?" Inis na tanong niya pero halata naman na sobrang nag-aalala siya. "Ano kaya mo bang igalaw?! Nako! Pag nakita ko yang Vivianne na yan hindi ako magdadalawang isip na kalabitin ang gatilyo sa kanya!"

I frowned, "Will you please calm down? Maupo ka nga muna!" aniya at hinila siya paupo. Inis siyang tinignan ko pero inirapan ko lang siya.

"Okay na ko. You don't need to shout, hindi naman ako tinamaan sa puso."

"Ayan! Ayan ka na naman sa ganyan mo. So ano? Kailangan pa bang sa puso ka tamaan ng palaso para mag-worried kami?!" tinignan ko lang siya sa sinabi niya kaya tinignan niya lang din ako ng para bang hindi makapaniwala. "UNBELIEVABLE!" galit na giit niya pa.

I sighed. I don't know what to say. Hindi rin naman madali para sa akin to lalo na't ako ang naapektuhan. Pero hindi rin naman pwedeng unahin kong magalit dahil walang rin itong madudulot na maganda at baka lalo lang mag kagulo. And yes, I am injured. Actually, kagagaling ko lang ng ospital at oo ganon kalala ang injury ko at kailangan ko pa talagang madala sa ospital. I need to wear a cast on my left arm.

What happened?

Masyadong mabilis ang mga pangyayari at kahit ako ay nagulat. Ni hindi ko ngang magawang mapasigaw at makaramdam ng sakit sa sobrang unexpected na nangyari. Ganito kasi yon.

F L A S H B A C K – F L A S H B A CK

"Finally, we've met again." Napalingon ako sa likod ko nang marinig ko iyon. "It's been a while, Serena. Good to see you again."

Napataas naman ang kilay ko sa sinabi niya. Close ba kami? Halata naman ang pagiging sarcastic niya sa bawat salitang lumabas sa bibig niya. Hindi ko rin gusto ang plastic na ngiti niya sa mukha ko. Bitch.

Pinigilan kong irapan siya at ginantihan nalang siya ng ngiti but I failed. Imbis na ngiti ay ngisi ang nagawa ko, "Oh yes, look who's here. It's Vivi! How nice to see you too." Masayang sabi ko. Take note of the sarcasm.

Nakita ko naman kung paano nag bago ang nang-aasar na ngiti niya at napalitan ng ngisi kaya hindi ko na napigilan at napairap na ko. Tangina ang plastik talaga ng babaeng to. Wala na, sira na ang araw ko, tsk.

Curious ba kayo kung sino siya? Then let me tell you this. Kahit labag sa loob ko ay ipapakilala ko siya sa inyo.

That bitch is my fcking rival. Her name is Vivianne. She's from Crosswood University and the captain of the archery club. She's my rival when it comes to archey but she can't defeat me. Not even once. That's why she's bitter, she can't accept it. Tsk, what an immature.

Pero hindi lang iyonn, meron pang isang dahilan kung bakit bitter siya at kung bakit ganyan ang pakikitungo niya sa akin. She's like that because she's mad. She's angry. Maliban sa archery ay meron pang isang dahilan kung bakit siya galit sa akin.

She's mad because we're undefeated.

Hindi kasi matalo-talo ng gang niya ang gang namin. Yes, that girl is a gangster too and for another, she's also the leader of their gang. It's called PENTANEX. They are the second rank gang in UndergoundPH. The name of their gang, NEX, means death or violence, or even murder. PENTA because they are consist of five members. At katulad namin, hindi rin nila itinatago ang identity nila kaya kilala sila ng lahat ng gangsters.