Timed

v

Irene

Tahimik lang ako sa buong biyahe. Maybe because shookt parin ako sa natuklasan ko or maybe, because of curiosity kung sino si Brianne.

I texted Marielle dahil bored ako.

To: Marielle
✉️ : san ka teh
From: Marielle
✉️ : nasa date ahihi
To: Marielle
✉️ : weh!! shet malandi kang gaga ka!
From: Marielle
✉️ : true haix sarap ni brix
✉️ : *ng libre ni brix. putang keyboard to pahamak
To: Marielle
✉️ : sus palusot pa. bye na nga harot ka lang dyan
From: Marielle
✉️ : sige sis bye na sinusubuan pa ako ni brix eh puta ang laki

Hindi ko na siya nireplyan baka kasi maka istorbo pako sa 'date' kuno nila.

Nakarating kami sa airport ng bandang ala sais. Bumaba kami sa kotse saka nag hintay sa waiting room.

After 10 minutes ay may nakita akong babaeng naglalakad patungo sa direksyon namin. She's wearing pink jacket and pink jeans. Even her bag and hat is pink too. Oh god please don't tell me her hair is dyed pink also because i might call her pink princess.

"OH MY GOD! LEO! LEO I MISSED YOU!" she removed her hat and i'm quite relieved ng makitang dark brown ang buhok nito.

"Brianne! I missed you too!" sabi ni Leo saka siya niyakap pabalik. Okay this is awkward. Hindi ba nila ako nakikita.

"I said stop calling me Brianne. Call me Bri instead" maarteng sambit nung babae saka tinaasan ng kilay si Leo. Tanggalin ko kilay mo.

"Okay... Bri" naiinis na ako kasi the whole time na kausap ni Leo si Brianne palagi siyang naka-ngiti.

"Oh! I almost forgot! Beside me is my soulmate, Irene" pinakilala ako ni Leo sakanya kaya naman wala akong ibang choice kundi ngumiti.

"Hey i'm Irene" i said saka inabot ang kamay ko. Hindi naman niya ito tinanggap saka nanatiling naka tingin sakin.

"Her? Soulmate? Are you serious?" yung nakataas niyang kilay kanina ay mas lalo pang tumaas ngayon. Hindi ko alam kung maooffend ba ako or ano. Binawi ko ang kamay ko saka nakipagtitigan sakanya. Papatalo bako? Of course not.

"Yes. Irene this is Brianne but you can call her Bri"

"No. Don't call me Bri. Call me on my full name instead." nginitian ko lang siya. Ginigigil ako ng babaeng to.

"Okay Brianne" in-emphasize ko talaga yung pangalan niya para maramdaman niya yung sarcasm ko.

"Tara na. I'll drive you home" sabi ni Leo saka pumunta sa kotse niya.

***
Si Brianne lang ang maingay sa kotse. Kung kanina ako ang nasa tabi ni Leo. Si Brianne naman ngayon. Andito ako sa likod kasama ang mga bagahe niya.

Naiinis na talaga ako pero syempre di ko pinahalata.

Why are you mad honey?

I heard Leo's voice inside my head. Hindi na ako masyadong natakot dun.

I am not mad

I didn't know how i did it pero nagawa ko. I am talking to him using my mind. Seriously this is amazing.

Stop lying to me

I am not

You are. I can feel you lying. Are you jealous?

I saw him grinned sa rear view mirror. This guy!!

Why would i be jealous?

I don't know. Hindi naman ako ang nagseselos

Tsk. I'm not jealous and stop talking to me.

I heard him chuckled. Tinanong naman siya ni Brianne kung anong nakakatawa pero hindi sumagot si Leo.

—

Leo said dito daw muna si Brianne for 3 weeks kasi wala raw siyang matutuluyan. Mas maganda na raw to kesa gumastos ng malaki sa hotel.

I don't really know pero i hate that girl. Palagi siyang naka dikit kay Leo. And that is annoying.

One time i saw her taking pictures of Leo while cooking. Weird right?

Natakot tuloy ako. It's obvious na may gusto siya sakanya and that's a no no. He's mine.

There's this one time, sinadya niyang ibuhos sakin yung kape niya. Kunwari natisod siya saka lumanding sa bisig ni Leo. Nakakainis diba? Gigil ako sa babaeng to sarap gilitan ng leeg.

"Oh there you are, Irene." napatingin ako kay Brianne. Gumagawa ako ng homework ngayon sa sala.

"How did you and Leo met?" tanong niya. Napataas ang isa kong kilay. Syempre kunwari mataray din ako. English english pa wrong grammar naman.

"Bakit gusto mong malaman?"

"Don't answer a question with another question, stupid" sasapakin ko na tong gagang to.

"Can you just back off? Hindi naman kita pina-pakialaman" mahinahong saad ko. Ayokong gumawa ng gulo dito sa bahay ni Leo.

"Oh sweetie. Hindi mo alam kung anong pinasok mo. Leo's mine. Only mine" i grinned.

"Oh sweetie. How can he be yours when we're already one" confident kong sabi saka pinakita ang wristband kong kulay dugo.

Nawala ang ngiti ko ng pinakita niya ang wristband niya.

It's not color black.

Nor gray or red.

It's purple.

At hindi ko alam ang ibig sabihin nito.

I just feel like sobrang laki niyang threat sa relationship namin ni Leo ngayon. I'm scared.

"Mag-ingat ka Irene. Baka isang araw pag gising mo. Wala na siya sayo"