"Anak? Aalis na kami. Papakabait ka dito sa bahay ha? Sa isang araw ang balik namin. Ano'ng gusto mong pasalubong" papa said. Haays. Lagi naman silang aalis para sa business trip nila e. Sanay na'ko.
"Ah pa clothes lang atsaka chocolates. Ingat kayo ni mama. I love you po" sabi ko sabay yakap. Tumango nalang sya sa sinabi ko.
Lumabas na sila ng bahay. Nag stay ako sa pinto. Kumaway ako sa kanila at ganon din ang ginawa nila. Bakit ganun? Ang bigat ng pakiramdam ko. Parang gusto ko silang pigilan.
'Parang may masamang mangyayari'
Iniling ko ang ulo ko. Hindi. Walang masamang mangyayari. Wala. Wala. Wala.
Pumunta ako sa kwarto ko at kinuha ang cellphone ko. Di-nial ko agad ang number ni mama. Nag dadrive si papa kaya alam kong di nya masasagot.
Sa pang apat na ring,sinagot ni mama.
《Ma? Wag nalang muna po kayong tumuloy ngayon.》 Shet. Bat ko ba nasabi 'yon? Tanjina.
《Ano anak? Bakit naman? Masama ba ang pakiramdam mo? Nanjan si manang sabihin mo lang sakanya.》 Sabi ni mama. Di ko na talaga sila makukumbinse. Dinko ring pwedeng sabihin na may school activity, alam kase nila 'yon. May ari ng school eh.
《Ah wala ma. Ingat kayo. I love you po》 sabi ko. Hays.
《Sge anak I love you too》 and she ended the call.
Pinatong ko ang cellphone ko sa yable na katabi ng kama ko. Lumabas ako ng kwarto at pumunta sa kusina. Kumuha ng tubig at sa di inaasahang pagkakataon, nabitawan ko ung baso kaya ayun, basag.
'Shet. Diba eto ung sa movies? Shet. Shet. Shet.'
Umiling nalang ulit ako. Walang masamang mangyayari. Wala talaga.
Pumunta si manang at nilinis na ang mga bubog. Ako naman pumunta sa labas nagpahangin. Iniisip kung ano dapat ang gawin. Bat ba kase may feeling akong ganito? Hayst!
Makalipas ang trenta minutos pumasok ako sa bahay at pumunta sa kwarto nila mama at papa. Ba't ba dinala ako ng paa ko dito? Kabanas naman. Pero parang nacurious tuloy ako bigla.
Pinihit ko ang door knob at sumalubong sakin ang malaking kama. Ang ayos. Sa may bintana, may table na nakapwesto. At may mga papel na nakapatong. Lumapit ako sa table at tinignan ang mga papel. May nakita akong yellow paper at binasa ito.
Dear Mr Rico Ford and Elena Ford,
Masyado nang sikat ang negosyo nyong mag asawa. Kaya't dapat ng tapusin. O madaling salita, dapat na kayong patayin. Nalulugi na ang ibang kompanya ng dahil sa kaunlaran ninyo. Gagamitin namin ang tamang pagkakataon upang mamatay kayo. Tutal wala rin naman kayong kwenta at inaasa nyo lang sa mga empleyado mo ang trabaho. Kaya mabuti nang mamatayo kayo.
Pumapatay,
Lihim
Nabitawan ko ang papel at agad tumakbo sa kwarto ko. Dinial ang number ni mama ngunit walang sumasagot. 25 beses kong ginawa pero wala paring sagot. Knowing mama kapag ako ang tumatawag, sasagutin nya agad.
Nang hindi ko na madial ang number ni mama, agad kong tinawagan si papa. Pero walan rin. Nabitawan ko nalang ang cellphone ko at nauntog ang ulo ko sa pader. Shet. Kinakabahan na'ko.
Kinuha ko ulit ang cellphone ko at dinial ulit ang cellphone ni mama. Sa pangalawang ring palang ay may sumagot na.
《Ma! Bumalik na kayo dito sa bahay please? Ma!》
《Ah miss kamag anak po ba kayo ng naaksidente? Nasa hospital ho sila ngayon》 a-ano?
《Ha? Sa-sang o-ospital? P-papunta n-na ako》 Shet. Shet. Shet.
《Dito po sa Emergency sa--》 agad kong pinutol ang linya. Agad akong lumabas at tumawag ng taxi.
Habang nakasakay sa taxi, iniisip ko kung paano nangyari. Ang bilis. Parang may nagmamanman.
"Kuya pakibilis, dodoblehin ko ung bayad" sabi ko at tumango agad sya at binilisan.
Nang makarati g agad akong nagbayad at di na kinuha ang sukli. Pumasok agad ako atbpumunta sa information
"Miss saan dito ung naaksidenteng mag asawa?" Sabi ko na may halong kaba. Sana okay lang sila.
"Ah nasa operation room po sila. Kaano ano ho kayo ng pasyente?" Shet! Inooperahan na sila? Ang lala naman ata nung nangyari!
"Anak ho nila ako. Sige alis nako" at sabay tumakbo papuntang operation room. Pagdating ko, saktomg labas ng doktor.
"Anong maililingkod ko sayo iha?" Sabi ng doktor.
"Ah dito po ba ung magasawa ba naksidente?" Sabi ko na may garalgal sa boses ko
"Oo iha. Kamag anak ka ba ng pasyente?" Bakit ganun?! Parang may lungkot sa boses nya! Tumango ako bilang sagot sa tanong nya.
"Im so sorry but we tried our best" the doctor said. What the fuck? They did the best yet they didn't succeed the damn operation.
Nagsimula na akong umiyak. Shet. Di ko akalaing ganun un kabilis.
(cellphone rings)
"yes hello?" I said with a shaking voice.
"You are the heiress of your family's money and properties"
---
So ayun na! Tadaaa! Sorry kung may typos! Next chapter is the main characters pov! Siguro sya ung mapapadalas na pov kase u know HAHAHA. Un lang lovelots! Sorry for the short update:)))
أنت تقرأ
Messy Heiress
قصص عامة"Im so sorry but we tried our best" the doctor said. What the fuck? They did the best yet they didn't succeed the damn operation. (cellphone rings) "yes hello?" I said "You are the heiress of your family's money and properties" Read and Imagine.
