4. Bölüm
Çeviri: Nagehan
“Gördün mü Sehun?”
Sehun kendinden iğrenmiş hissetti.
“Eğer istersem seni burda tutabilirmişim.”
İğrenç.
Ve kendisi hiçbir şey yapmıyordu, her şeyi yapan kendi kardeşiydi.
“Sen-.. Sen sadece sapıksın, gitmeme izin ver!”
“Hoşuna gitti değil m?”
Ve karnının altından bacak arasını ovmaya devam ediyordu.
Bu iğrenç ama cennet kadar güzeldi aynı zamanda diye düşündü.
“Bu-.. iğrenç. Ben senin fahişelerinden biri değilim-…”
Elleri pantolonunun içine soktu, sadece parmak uçlarıyla dokunuyordu.
Sehun yutkundu.
“Çek ellerini üzerimden!”
Ona vurmak tekmelemen bağırmak istedi ama çocuk onu dinliyormuş gibi durmuyordu.
“Emin misin? Ama hiçte öyle gibi görünmüyor...”
Luhan elini aşağılara kaydırdığında kardeşinin sıcak ve yapışkan teniyle karşılaştı.
“O çocuğu bizim odamızdan gönder ve bende gitmene izin vereyim.”
“Ama-.. O-… O daha-… Nnh-…”
Aniden ellerini pantolonundan çekti ve ondan uzağa yürüdü.
“Herneyse, seninle hiçbir şey yapmak istemiyorum.”
“N-… Ne?!”
Bunu daha önceden söyleyebilirdin diye düşündü Sehun.
Büyük bir kargaşa yaratıp onu bu halde bırakmadan önce.
Ve ona bu şekilde dokunmadan önce…
“Nerey-“
“Şimdi değil”
Şimdi değil?
Buda ne demek?!
“İlk olarak arkadaşının yanına git ve onu gönder, acele et.”
“Ne? Hayır! Bu birini buraya çağırdığım ilk zaman, bunu yapma-“
“Umrumda değil.”
Luhan banyo kapısını açarak gitmesi için işaret verdi ve kafasını eğdi.
“Git ve arkadaşına evine dönmesini söyle.”
“Hayatta olmaz!”
“Eğer yapmazsan, ben kendim hallederim.”
“Hayır, lanet olsun! Luhan, yapma-“
“Hemen”
Banyodan çabucak çıktı, Sehun arkasından koştu ve tişörtünü yakaladı.
“Luhan-… Tanrım! Lütfen yapma-…”
Sesini alçalttı annesinin bir kez daha kavgalarını duymasını istemiyordu.
“Beni dinle, çocuk gibi davranmayı bırak!”
Bu ne sikim.
Bu durumdan nasıl kurtulabilirim?”
“Neden bunları yapıyorsun! Çok saçma olduğunu göremiyor musun?!”
“SEN! SENİN yaptığın şeyler saçma Sehun!”
