Say You Won't Let Go(Completed)

67

Maine's

Finally tapos na ang visitor ko. Hindi naman sa kinakabahan pero inaanticipate ko ang magaganap. Di na kami umalis para sa aming honeymoon. Ayoko rin kase. Bago naman ang bahay namin at di na kailangan pa na bumayad kami para lang makapaghoneymoon. Ayoko rin umalis dahil gusto kong namnamin ang aming bagong bahay. Di ko pa rin kase maisip na meron na akong sariling bahay. Actually kay Jay ito. Di naman ako nagbigay ng kahit na isang kusing para maitayo ang bawat poste at pader sa bahay na ito. Pero ganun pa man, ayos lang. Mag-asawa naman kami. Walang kaso iyon sa akin.

****

Friday night..

"Babe, I have a gift for you." Bungad niya habang nagluluto ako ng dinner namin. Sa ikalimang araw naming mag-asawa. Nakaleave kami ng one week at sa Lunes ay babalik na kami sa office.

"What is it? Nakuha mo pang bumili ng regalo? Paano ka nakabili?" Tanong ko. Di naman kase kami naghihiwalay at lagi kaming magkasama kaya di ko alam na makakagawa siya ng paraan para makabili ng regalo. Nacurious tuloy akong lalo.

"Ano yun?"

"Later na. Pagkakain natin."

"Ang daya naman! Ngayon na."

"Later na babe. I'm sure magugustuhan mo."

"Okay. Basta mamaya. Maghain ka na kase matatapos na itong niluluto ko."

Naghain na siya. Kaming dalawa pa lang sa bahay. Oero balak naming kumuha ng kasambahay para may mag-aasikaso sa paglilinis ng napakalaking bahay na ito.

Habang kumakain ay nagkwentuhan kami.

Pagkatapos kumain ay magkatulong kaming nag-hugas ng mga pinggan.

"What do you want to do later, babe?" Tanong niya.

"Magstay tayo doon sa terrace sa kwarto. Doon tayo magcoffee at magstargazing."

"Nice idea babe. Pero baka di tayo makatulog dahil gabi na magkakape pa tayo."

"Edi huwag ka na lang magcoffee. Pwede naman. Gusto ko lang isavor yung moment na nandoon tayo."

"Sasamahan na kita magcoffee. Bili na lang tayo sa Starbucks tapos doon tayo tumambay sa taas. Okay ba yun?"

"I like that. Sandali magsuot lang ako ng jacket." Nagmadali ako. Siya man ay sumunod para kunin ang susi ng kotse at wallet niya.

We went to buy coffee. At dahil pakiramdam ko ay maalinsangan, we opted to buy cold coffee instead of hot. 

Bumalik kami agad sa bahay para simulan ang stargazing. Ang sarap lang sa pakiramdam na nandito kami at masayang nagkwentuhan.

"Babe?" Tawag niya sa akin. Nakatutok kase ako sa pagtingala.

"What?"

"Wala na bang bisita?"

"Why?"

"Baka pwede na ako. Four days na o."

"Hmmm.. Basta!" Natatawa ako. Napakavocal talaga niya. Nahiya akong bigla.

Natawa din siya. Pero dahil may bakas ng lungkot sa mukha niya, parang naawa naman ako.

"Sige na nga. Mamaya. Pero ubusin na muna natin itong kape."

"Yehey!" Parang bata. Natatawa ako.

Di ko minadali na maubos ang iniinom ko pero ang asawa ko ay ubos na. Nilagok ng mabilis.

"Grabe ka babe! Naubos mo na agad?" Tanong ko.

"Siyempre!"

"Ahahahaha!" Natawa ako. Tumayo siya at lumapit sa akin.

"Tawa ka ng tawa diyan! Mamaya tignan ko lang kung makatawa ka pa."

"E di wow!"

"Tara na. Tulungan na kita na maubos yan."

"Sandali naman."

"Kinakabahan ka?"

"Alam mo naman diba?"

"Nagawa na natin iyon."

"Kahit na. Mamaya isabit mo ako sa dingding e!"

"Ahahaha!" Siya naman ang natawa.

"Grabe ka sa akin."

"Malay ko ba? Kase di ka na makapaghintay diyan."

"Talaga! Di na. Kaya bilisan mo na kase atat na ako."

"Wait!" Gusto ba naman agawin yun coffee ko.

"Pinapatagal mo kase babe e."

"Eto na. Ubusin ko na." Nilagok ko na yung natitirang kape. Nang makita niyang ubos na. Ang loko, bigla akong binuhat.

"Saan tayo?" Tanong niya.

"Ligo muna tayo. Sabay."

"I like that babe!"

Diretso sa bathroom. So ayun na nga..

A/N Bawal na daw pumasok. Sila lang daw muna. Saka na tayo makisilip.

No proofread.