E L İ Z A Gözyaşımda Saklı Sevdam

24. BÖLÜM " ELİZA ' DAN ŞOK ATAK "

"Aman Allah'ım Eliza bu !"dedik tek ağızdan.

Yanında doktor Sabri vardı .Eliza bizi fark etmiş olsaydı muhtemelen gizlenirdi ama 'Aşkın gözü kör' derlerdi ya ,Eliza uzun zamandır çevresinde olup bitenlere kördü !

Bizi görmemişti fakat arabanın önünde donup kalmıştık Harun'la. Artık gözünden kaçırması olanaksızdı!

Bizi gördüğünde hemen arabadan indi ...

" Şey ......biz biraz hava almak istedik" deyip kulağıma fısıldadı;
" Canımsın Almiş, bizimkiler bu kadar yakın olduğumuzu bilmiyorlar. Annene de söyle ne olur kimseye birşeycikler anlatmasınlar ".

Bu arada Sabri Bey de geldi yüzü utançtan kızarmıştı. Fark ettim de kırmızı Sabri beye çok yakışıyor!

" Merhaba "deyip denizin ufkunu izlemeye başladı .
"Eliza , bu senin kararın, senin hayatın ben karışamam merak etme! Görüşürüz "dedim ve tekrar Harun' un elini tutup uzaklaştık.

Annemler de kesinlikle konu açmadılar, tek kelime söz söylemediler.
Biz de zaten annemle birbirimize göz kırptık, karışmayacağımızı hatırlattık birbirimize.

Günümüzü eğlenerek devam ettik , akşam olunca da Harun bizi eve getirdi.Ehliyetsiz araba kullanıyordu, neyse ki Kasım ayında 18 yaşını dolduracaktı. Hemen kursa yazılıp ehliyeti alacaktı. Allah'tan yolda trafiğe takılmadık şanslıydık bugünlük.

Evde muhabbete devam ettik... gece geç saatinde Eliza telefonla aradı beni ve köye dönemeyeceğini ve bizde kalabilir mi diye sormuştu .Tabii ki kabul ettim. O arkadaşımdı sonuçta.

Sabri Bey onu arabayla bırakıp gitti. Eliza başı öne eğik utanıyordu. Ama tek kelime etmedi o rastlantı hakkında. Havadan, sudan terapiden bahsettik.... derken doktorun ailesi ile olan tanışma gecesine geldi sıra. Eliza zaten izin almıştı buluşmaya. Doktorun babası karşıydı. Çünkü kızın tedavi sürecinde bunun sağlıklı olmayacağını zaten okulun son yılı olduğunu, bundan dolayı da derslerine odaklanması gerektiğini dile getirmiş. Annesi karışmamış. Sabri üstelenmiş ve baskıcı olmayacağını Eliza'dan hoşlandığını anlatınca izni koparmış .

Eliza da mutluydu, gözleri gülüyordu.... onu sevinçli haliyle bıraktım ve moral bozacak tek söz bile etmedim .Okuldan, bankadaki stajdan hedeflerimizden bahsettik...... yorulunca da uyuduk .Ertesi gün Eliza erkenden kalkıp gitmiş not bırakmış. '' Canım, köye gidiyorum merak etme''.

İyi öyle olsun bari.

İki hafta kalmıştı okul başlayacaktı.Arif amca muhtemelen haftaya şehre döneceklerdi. Buradaki eve yerleşecekler diye bekliyordum ama Arif amca gelmeyeceğini köyde kalacağını söylemiş babama. Semra Teyze ve Eliza yalnız kalacaklarmış, hafta sonları çiftliğe giderek zamanı değerlendireceklermiş.

Eliza her açıdan İyi görünüyordu hayatındaki boşluk dolmuştu, bundan memnundu. Sabri Bey de sık sık kendisini evden alıyor.... akşam eve bırakıyordu.

Okulun açılacağı ilk gün ;Ben beraber gideriz düşüncesiyle hazırlandım Eliza'yı almak üzere evine gittim, zile bastım.

Annesi diyafondan seslendi
"Kim o?" deyince
"Semra Teyze ben Almira. Eliza insin. Okula geç kalacağız "dedim.

" Kızım o gitti ,Sabri geldi götürdü." "Tamam" dedim ve tek başıma okulun yolunu tuttum, üzgündüm .
Bu yıl demek öyle geçecekti .....varsa Sabri yoksa Sabri !
Ben nişanlı olduğum halde bu kadar sık görüşmüyorum ,abarttılar bunlar da !
Öyle düşündüm yol boyunca ,sonunda okula vardım ...herkesin telaşlı olduğu, geç kaldığı günlerden bir gündü.
Kimisi mutlu kimisi üzgündü .Kimisi hazırlıklıydı.