Odds of the Untangled Knots (Trio Series #1)

Chapter 18: A Little Closer

"Ano na uday.. Kumusta?"

Busy akong makipag-videocall kay Astrid. Ngayon lang din kasi kami nagkaroon ng oras para mag-chikahan nang matagal. Nagpapahinga siya dahil sobrang hassle daw kasi simula nung mag-start ang kaniyang internship.

"Uday?" Natawa ako dahil hindi niya namana ako tinatawag ng ganoon sa text.

"Sorry," humalakhak siya. "Nadadala lang ako sa mga tinatawag nila sa'kin dito. 'Yun kasi ang palaging tawag nila lola at ng kasambahay niya sa'kin."

"Ah..." tumango ako. "Okay lang naman ako uday."

Mas lumakas ang tawa niya. "You sound funny!"

I just rolled my eyes. "Tawang-tawa talaga ha."

"Eh kumusta ka na nga ba? Any updates sa lovelife?"

Nagkibit-balikat lang ako. "Ganun pa rin naman. Walang nagbago."

"Aba aba, bakit? Ano po ba ang dapat na magbago?" aniya, may kapilyuhan sa ngiti nito.

"Ewan ko sa'yo. Baliw ka." I just made a face at her.

I suddenly remembered that night again. Hindi pa kami nagkikita ni Axl simula nung gabing malasing siya at narinig ko ang mga sinabi niya.

Kinakabahan ako kung sakaling magkita ulit kami sa coffee shop. Did he forget about the things he told me?

"Huy!"

I snapped out of my thoughts as my eyes dropped down to the screen. Astrid was waving her hand.

"Tulala lang ang aking frenny at nag mumuni-muni~" kanta niya.

"Ano nga'ng sabi mo?"

"Sabi ko andiyan si Axl sa likod mo?"

I looked behind nervously and wide-eyed. My heart was raising when I saw no one's there.I glared back at Astrid.

"Gotcha!" turo niya sa'kin sa screen sabay halakhak. "Praning na praning talaga ang lola!"

"Wala ka bang magawa? Kung bored ka, umuwi ka rito kasi kukurutin kitang leche ka."

"Asus! Ang sabihin mo miss mo lang ako. 'Pag ako talaga makabalik diyan humanda ka," muling tawa niya.

"Tigilan mo nga ako. Mag-focus ka na lang diyan 'no."

"I know. I know," she said as she slightly raised her arms up tapos ay ngumiting parang na-eexcite. "Si Wayne kumusta?"