Slaaf van de familie Bernasconi ( Aguslina)

1 eerst dag

Verteld Agustín

Ik kijk haar nog steeds aan. Ik weet niet wat ik moet zeggen. Ze is gewoon zo mooi.

Xx: wat moet ik doen?

A: nu niets. Ik ga je eerst rond leiden.

Xx: ok.

A: hoe heet je?

C: Carolina.

A: ik ben Agustín. Kom we gaan eerst naar boven.

Haar stem was zo zacht. En klikt als muziek in mijn oren.
We gaan naar boven waar de kamers zijn. Ik ga eerst naar haar kamer.

A: hier is je kamer.

C: wauw het is groot.

A: ben je niet gewoon aan zo'n kamers?

C: nee meestal kreeg ik een kleine kamer dat niet gebruikt werd.

A: wat erg. Maar heb je niets bij je?

C: nee. Van mijn voorige baas kreeg ik oude kleren van zijn dochter.

A: ik regel wel dat je kleren krijgt. Maar we gaan eerst naar rest van het huis kijken.

We lopen naar de kamer naast de haare.

A: Dit is mijn kamer. En die achter die van jou is van mijn zus. De rest van de kamers zijn logeerkamers. Mijn ouders hen kamer is aan de andere kant van het huis.

We gaan door met de andere kamers. Na de rondleiding is het al s'avons. Carolina was moe dus is ze al gaan slapen. Ik heb haar een van mijn shirt geven om gemakkelijk te slapen. Ik ga naar beneden en ga naast mijn zus op de bank zitten.

K: en hoe is de nieuwe?

A: mooi.

K: dat heb ik je nog nooit over een slaaf horen zeggen. Zelfs bijna niet tegen een meisje.

A: ik hou niet van meisjes die alleen maar over make-up praten en zo van die dingen. Ah ja. Ik heb ook nog een vraag voor je.

K: wat?

A: Carolina heeft geen kleren. Zou ze kleren van jou mogen lenen?

K: ja. Carolina is de nieuwe toch?

A: ja. Ik begrijp niet dat ze al zo jong een slaaf is.

K: hoe oud is ze?

A: rond onze leeftijd. Je zult haar morgen we zien.

K: ja ik denk het ook. Maar als mama er is moet je niet lief tegen haar zijn. Hoe moelijk het ook is.

A: ja ik weet het. Dat wordt nog moelijk.

K: ok ik ga naar bed. Ik geef haar morgen wel kleren.

A: ok ik ga ook naar bed.

Ik en Karol gaan naar boven en gaan in onze kamers. Ik kleed me uit en doe mijn pyjama broek aan. Ik ga op bed liggen en sluit mijn ogen. Ik weet niet waarom maar ik denk de hele tijd aan Carolina.

Verteld Carolina

Deze kamer is echt veel groter dan al mijn voorige kamers. En Agus deed lief tegen me. Dat is de eerst keer dat iemand niet tegen me schelt of commentaar geeft. Ik ben al vroeg wakker. Ik ben het gewoon om vroeg op te staan. Bij mijn voorige baas moest ik altijd het eten klaar maken. Dus moest ik om 6 uur opstaan. Ik kan niet meer slapen en ga naar beneden. Ik heb nog steeds het shirt van Agustín aan. Ik heb niets anders om aan te trekken dus ga ik zo wel naar beneden.
Als ik beneden kom zie ik een meisje met lang bruin gekruld haar op de bank zitten.

Xx: ben jij Carolina?

C: ja.

Xx: ik ben Karol. Mijn broer heeft me al over je verteld. Als je wilt kan ik je kleren geven.

C: als het niet te veel gevraagd is.

K: nee natuurlijk niet kom maar.

We gaan terug naar boven en gaan naar haar kamer.

K: ik heb nog wel kleren die je kunt hebben.

Karol heeft leren stapel kleren.

K: ik hoop dat ze passen. Als je wilt kun je gaan douchen.

C: bedankt.

Ik ga naar de badkamer en douche me. Na de douche kleed ik me aan. De kleren die Karol heeft gegeven past goed. Ik ga naar beneden en ga naar de keuken. Ik begin het ontbijt klaar te maken. Al ik klaar ben hoor ik stemmen.

Verteld Agustín

Ik word wakker en kijk op de klok 7:15. Ik sta op en ga naar beneden. Ik ben blij dat we een paar dagen vakantie hebben. Ik ga de trap af. Het ruik anderes. Ik zie Karol zitten en ga naar haar toe

A: wat ruikt hier zo lekker?

K: ik weet niet. Ik denk dat het uit de keuken komt.

We gaan naar de keuken. Ik doe de deur open. Ik kan het niet geloven. Er staat een volledig ontbijt voor ons op tafel. Ik zie Carolina nog wat dingen op tafel zetten.

A: heb jij dit allemaal klaar gemaakt?

C: ja. Mist er nog iets?

A: nee. Maar waarom die je dit?