The Wattpad Filipino Block Party 2018

ItsariahS' Special Chapter

Kiss and Run

SUMMER SPECIAL

Gabing-gabi na, nag-half bath na lang ako't nagbabad sa lamig ng aircon ngunit hindi pa rin maibsan ang init na nararamdaman ko.

This is one of my hate-loves when summer season. The heat.

          I was about to comb my hair and pull it in a bun when a furry creature nudges my feet.

          "Hey, Cuddly," bati ko sa kanya. He answered me with his cute usual meow but this time with a trace of urgency in his voice. My brows knotted at him and instantly look around for his other half.

          Fluffy's missing.

          Yumuko ako't tinignan ang ilalim ng aking kama, binuksan ang walk-in closet, bumalik sa banyo't lumakad sa kabuuan ng kwarto upang silipin ang mga maaring kinalalagyan niya ngunit wala.

          Lordie, no. Not now. That beast is too sensitive right now to be missing!

"Ate, have you seen Fluffy?" nag-aalala kong tanong habang pababa ng hagdan papuntang salas, nakasunod sa akin si Cuddly na alam kong nag-aalala na rin. "She's not in our room," ani ko pa nang tuluyang makaharap sa kanila.

          Nagkibit-balikat silang tatlo: Papa, ate Fifteen at kuya Shinichi at sabay na uminom ng Iced Tea.

          "Wala ba kayong balak mag-panic?" kinakabahan kong sambit sa kanila. Sandali akong lumingon sa orasan at mas lalong nadagdagan ang pag-aalala ko. "It's past ten already. She should be sleeping right now!" Kasama si Cuddly ay tinalikuran namin silang tatlo. "Where are you, Fluffy?" I uttered under my breath and proceed on marching outside. She's maybe strolling around our garden, eating plants.

          The herbs and the flowers my sister and father planted in our garden are blooming this season. Ang aliwalas tignan ng kapaligiran ngayon lalo na kung umaga: nababalot ng kulay berde, asul at dilaw. We can install a mini-pool if we want to complete the summer feeling.

          We don't need to go to the beach or travel somewhere far to honor this season. The person who loves us with the same intensity the heat of the summer can give is actually more than enough.

          "Meooowww,"I snap out of my reverie as I heard the familiar voice. Mabilis akong lumingon-lingon sa paligid, mas lalong nabalot nang matinding pag-aalala ang aking sistema. Hinawakan ko ang aking dibdib, pakiramdam ko kasi'y lalabas na ang puso ko.

          "Fluffyyy!" tawag ko.

          "Meowwww!" tugon niya.

          Ang tinig niya, ang tinig niya ay puno nang pagmamakaawa, hirap na hirap na siya, at parang sa tingin ko ay malapit na siyang bumigay.

          Kung pusa lang ako noong araw na nabaril ako ay malamang ganitong-ganito rin ang tinig na mamumutawi sa bibig ko.

          "Fluffy!" naiiyak kong tawag habang tumitingin-tingin sa gilid at likod ng mga paso, ilalim ng lamesa at loob ng mga nakalabas na box sa hardin. "Fluffy! Meow, meow, wiswiswiswiswis!" malakas kong tawag,gamit-gamit na ang makapangyarihang pang-summon ng mga pusa ngunit walang Fluffy na kumakaripas ng takbo patungo sa'kin.

          "Meow!" ungol naman ng kanyang asawa, si Cuddly.

          "Bakit mo kasi siya hinayaang makawala sa paningin mo?" sumbat ko sa alaga ni Eiveren, "at nasaan na naman ba ang amo mo?" dugtong ko pa habang tahimik na humihingi nang paumanhin sa mga itim na langgam dahil nabulabog ko ang organisado nilang pagpila. "I'm sorry, Cuddly," hinging  paumanhin ko rin sa kanya kinalaunan.