XV

551 7 2
                                    

Chapter Fifteen

Hindi makapaniwalang tinitigan ko si Ate Milan matapos niyang sabihin sa akin ang mga salitang kahit kailan yata ay hindi ko sasang-ayunan, naiisip ko pa lang ay hindi ko na masikmura. On the second thought, it would have never crossed my mind at all.

Sunod ay bumaling ako sa lalaking prente lang na naka-upo sa couch ng living room ng bahay ko, magka-patong ang mga hita at nakasandal sa couch rest at wala akong maalalang pinayagan ko siyang maupo roon. Ni hindi ko alam kung paanong pinayagan ni Ate Milan na tumuntong siya rito sa bahay gayong alam naman ni Ate na hindi kami magkasundo. At hindi kailanman.

With his simple white plain shirt over a red Puma zip-up hoodie and black ripped jeans that he perfectly matched with the famous pair of Timberland shoes, brown tousled hair in different directions with some locks messily covering the intersection of his thick eyes brows, sitting comfortably on the couch was Jungkook freaking Jeon.

Pinapantayan ng mga singkit niyang mga mata ang talim ng titig ko sa kaniya.

How dared he glare at me in my own house?

"Not happening, Ate M." Matigas akong umiling kay Ate Milan bago ako nagtaas ng kilay kay Jungkook dahil hindi pa rin natitinag ang talim ng titig niya sa akin. I saw him flinch a bit at that but he tried so hard to keep staring at me. I was even slightly taken aback when his deep dark eyes shortly softened only to get back on glaring at me.

In my own house! The jerk had some guts!

"Ngayong gabi lang, S. Jungkook will tell you the status of our discussion, you have a quiz tomorrow and he really needs to study. Hobi is already waiting for me." Ate Milan looked at me with her pleading eyes that she knew, I couldn't resist. She even tapped the sole of her feet onto the floor, her pair of black furry house slippers not making any sound but it was obvious that she really wanted to go to talk to her boyfriend—who she was with the whole day.

Why was she doing this to me?!

Kung hindi ko lang alam ang balak niyang pagiging Cupid sa amin ni Jungkook ay baka pag-isipan ko muna ang hinihingi niya pero alam kong isa lang ito sa mga paraan niya para paglapitin kami ni Jungkook.

I just also knew that Jungkook had got my sister as his tutor. Ilang araw na pala siyang itinu-tutor ng Ate ko at kasama ang gabing ito sa isa sa mga sessions nila, but unfortunately tonight, Kuya Hoseok suddenly texted Ate Milan lately that they would meet. nandito na si Jungkook nang mag-text si Kuya Hoseok so Ate Milan couldn't just send Jungkook away.

Kaya ako ang ini-istorbo niya.

Humalukipkip ako habang diretsong nakatayo sa harap nila. Nakita ko kung paanong walanghiyang naglandas ang mga mata ni Jungkook sa kabuuan ko at kung paanong pinigilan niya ang mapalunok nang huminto ang mga mata niya sa dibdib kong nahaharangan ng mga braso ko.

What the hell? Was he damn checking me out?!

Nasa bahay lang naman ako at dapat ay magsisimula nang mag-aral para sa quiz namin bukas sa English kaya suot ko na ang pares ko ng pantulog. Pinagsisihan ko nang hindi ako nagsusuot ng panloob! Malay ko bang darating siya ng ganitong oras dito!

"Did you just stare at my boobs?!" galit na singhal ko kay Jungkook na ngayon ay nakayuko na, the pitch of my voice booming around the living room.

Mabilis siyang nag-angat ng tingin sa akin na bagsak ang panga at nanlalaki ang mga mata. He looked like he didn't expect me to say it bluntly, shifting in his seat and didn't know what to say to me.

Who said that? Hindi ko palalagpasin ang kahit na sinong lalaking mangmamanyak sa akin. And he stared at my boobs! He stared! He freaking dared!

"S!" gulat na sigaw ni Ate Milan saka binalingan si Jungkook. She looked horrified and shocked at the same time.

He Submits [BTS Fanfiction] √Where stories live. Discover now