The Lost Princess and the Dragon (EDITED)

Chapter 11.

EDITED:

Makazheia POV,

Tch! Mga tao nga naman ngayon Maraming mapang husga sarap katayin Bwesit! Kainis they judge people easily.

"Zheia are you okay? " I heard serina asked me, i face her and smiled kahit hindi ko alam kung nakikita niya yun.

Hndi! "Yes im okay" I lied.

"Naku! Pag nakita ko lang ulit ang pagmumukha ng claire nayun siguraduhin niya lang na makakaligtas siya abah! Bwesit siya kalbuhin ko yun e kainis" Serina halatang gigil na gigil kay claire.

"Hayaan mona siya darating din ang karma sakanya" I said.

"Sana nga gumapang na ang karma sakanya nang matauhan ang Gaga! " Inis na sabi ni serina laki ng galit ei, i want to laughed what she just said.

Grabe talaga ang bunganga ng kapatid kong to parang nakalunok ng Megaphone walang preno ang bibig.

"Tch!" Singhal ko at nauna nang lumakad hanggang ngayon kasi nasa labas parin kami ng Cafe.

"I just noticed zhea, si ate kasi hindi na nagpapakita satin nasaan na kaya yung magaling nating ateng yun" Serina habang nag-iisip kung ano nangyari kay ate sanya.

Nagtaka din ako nasaan na yun tatlong araw na ang nakalipas ni anino niya hndi ko makita. I'm starting to worried.

"Serina nakita mo na ba ang Boyfriend ni ate? " I ask but in a cold voice actually cold naman talaga ako kung magsalita naging mas cold ngalang nung mawala sila ewan siguro inborn ko na to nasanay narin naman sila serina at ate ei.

"I think yes i see his picture sa phone ni ate wallpaper niya e" Serina

Hindi na ako umimik nag lakad lakad lang kami, to be honest i can feel someone presence here kanina pa actually pero binalewala ko lang pero kasi hindi ei parang sinusundan niya kami.

Luminga-linga ako sa paligid wala naman akong makitang ibang tao except serina na nasa tabi ko lamang.

"Zheia are you okay? Kanina ko pa napapansing parang may hinahanap ka" Nagtataka nitong tanong sakin i just shook my head.

"Nothing" I just said pero nakikiramdam parin ako sa paligid.

Ilang minuto kaming tahimik nang makarating kami sa dorm nawala nadin yung naramdaman kong presensya ng taong yun kanina.

Kung sino man yun sigurado akong may binabalak siya at kung ano man ang binabalak niya aalamin ko yun, wag lang siya makamaling saktan si serina at ate kasi ako talaga ang makakalaban niya.

"Kamusta na kaya ang ungas na xander na yun? " Serina ask after we entered our dorm tumaas naman ang kilay ko sa tanong niya, i remember his face again at bumalik nanaman ang pagkainis ko sa lalaking yun!.

"Tch! Actually naka labas na nang clinic nakita ko siya kanina sa Cafe" Iritado kong sagot sakanya, buti nga nasuntok ko yun he deserve it anyway.

"Tsk! Mabuti nga at na suntok mo yun iharang ba naman ang pangit na paa niya para lang madapa ka. Pasalamat siya wala ako dun kung hindi! Baka ako ang gumawa sakanya nun" Asar na sabi pani serina lihim naman akong napangiti, they really love me and im lucky for that.

"Tss! Yabang kasi" Inis na sabi ko, napangisi naman ako, sigurado akong sinusumpa na ako nun.

Hinubad ko nalang ang hoodie jacket ko at nag punta sa taas ng kwarto ko when i felt something strange parang nag aalala ko and with that bigla nalang pumasok sa isip ko si ate sanya.