The Lost Princess and the Dragon (EDITED)

Chapter 42.

EDITED:

Serina POV,

Most of the students are confused why patrick was running to reach the gate, i even heard xander called his name but he ignored it until we cannot see him anymore dahil tuluyan na itong lumabas sa gate.

"Z-zheia." Rinig ko pang sabi ni ate sanya kaya napalingon ako sakanya hanggang ngayon tulala pa rin siya habang umiiyak kahit ako hindi ko pa rin matanggap na wala na siya, i can't believe that all along she's the lost princess the truth is i don't believe on magical and fantasy stories but then i can't believe that they are true and zheia is the one of them.

"Tama na ate please." Pagmamakaawa ko kay ate para lang tumigil siya, i can't stand seeing her being like this, know her for being brave not this.

"I just can't accept the fact that she's gone serina namatay siya ng wala man lang tayo nagawa namatay na nga sila tita at mom tapos sumunod pa siya." Humahagulgol na sabi ni ate.

"Fvck this!." I heard someone cussed, napalingon ako sa gilid ko nakita ko si xander na nakasabunot sa buhok nito.

"Kumalma ka muna bro mukhang oras niya na talaga she's not like us hindi siya tao." Rinig kong sabi ni sean pero hndi natinag si xander at mas lalo pa itong nagalit sa sinabi ni sean.

"I don't fvcking care sean! I lost my everything and now i don't know what to do, i didn't do anything to save her damn! I just can't live without.....her." Xander at bigla nalang umalis na sinisipa pa ang bagay na matatapakan niya.

Natahimik ang lahat pati ang mga estudyante na nasa paligid namin kaya naman tumikhim na ako para magsi alisan na sila.

"Ahmm can you go back to your dorms now?." Pagkasabi ko nun agad naman umalis ang iba pero napansin ko ang tatlong babae na nakatayo lang habang nakatingin sa harapan.

"Cold royalties? Why are you here?." I asked them kanina pa kasi sila hindi kumikibo kaya nagtanong na ako.

"The princess is gone and i can't  believe it until now yes we are the royalties and our mission is to find the princess and protect her madami kaming nagpoprotekta sakanya kaya akala namin walang mangyayaring masama but where wrong." Sabi ng babaeng puti ang buhok actually hindi ko pa talaga sila kabisado pansin ko nga kay zheia lang sila lumalapit ei.

"You mean si zheia?." I asked, they nodded in response.

"Yes she is pero hindi namin matanggap na namatay lang siya ng ganun-ganun lang. She's the lost princess and she's the only key to our world to be back from where it used to be." Sabi naman ng naka brown ang buhok.

"I know and me too." I said napayuko nalang ako ilang minuto din silang natahimik, i was about to talk when i didn't saw them infront of me nagulat ako don bigla nalamang sila nawala—oh right! Hindi nga pala sila tao, hinayaan ko nalang sila napatingin ako kay ate na ngayon tahimik pa rin na humihikbi.

"Ate bumalik na tayo, you will stay to our dorm for now." Malungkot na sabi ko but she didn't answer kaya naman pinasan ko nalamang siya at naglakad papunta sa dorm.

**

"Ate please stop crying nasasaktan din ako kapag ganyan ka please andito pa ako ate." Pag-aalo ko sakanya hanggang ngayon kasi umiiyak pa rin siya naiintindihan ko naman siya ako rin naman ah nasaktan din ako sa pagkawala ni bunso.

"Serina *sob*  i can't *sob* " Humahagulgol na sambit niya kaya umupo ako sa tabi niya at niyakap siya.

Ilang minuto namayani ang katahimikan nang magsalita si ate.

"N-naalala ko pa noon nang una ko siyang m-makita nagandahan a-ako nung a-araw na yon sakanya ibang-iba kasi ang kutis, buhok at istura niya s-she's like an angel a beautiful angel s-simula nun lagi ko na siyang kinukulit, binabantayan sa tuwing wala s-sila tita and mommy." Ramdam ko ang lungkot sa boses niya habang inaalala ang nangyari noon.  "Nung umiyak nga siya nagtaka kami kung bakit lahat ng halaman nalalanta, namamatay kasabay nun ang paglakas ng kulog at ulan akala namin nun masama lang talaga ang panahon at nagkataon lang pero hindi, kasi nung tumahimik siya sa pag iyak bigla nalang bumalik sa dati ang paligid." Malungkot pa rin na kwento niya.

"I hope i saw her too when she's still a baby. We just pray that she's happy where she is right now at alam kong ayaw na ayaw niyang nakikita kang ganyan kaya please stop crying para lang kay bunso ayaw pa naman nun na nasasaktan at umiiyak tayo." Sabi ko sakanya maya-maya lang tumahimik na rin siya mahal na mahal ni ate si zheia kaya alam kong mahihirapan siyang kalimutan ito lalo na't mas madami silang pinagsamahang dalawa kesa sakin.

Namalayan ko nalang na tulog na pala si ate kaya dahan-dahan ko siyang pinahiga sa kama niya mahirap na at magising baka umiyak nanaman.

Nang maayos na siya sa pagkakahiga hinalikan ko siya sa noo niya." I love you ate please stop crying okay? Everything will be alright." Sabi ko sakanya bigla nalang may luhang dumaloy sa mga mata ko kaya agad ko itong pinunasan gamit ang kamay ko.

Umalis rin naman agad ko sa kwarto ni zheia kung saan ko pinatulog muna si ate at naglakad na papunta sa kwarto ko at natulog.

Raine's POV,

"Bakit mo sinabi sakanila yun raine naging kapatid sila nang prinsesa they deserve to know the truth lalo na't sila ang nag alaga sa mahal na prinsesa." Sabi nang lalaking ang blonde ang buhok bakas sa mukha nito ang inis.

"I don't have a choice tristan! I know princess klea has a plan kaya mas mabuti pang hindi na natin sabihin ang totoo dahil pag nalaman nila magiging mahirap lang para kay klea ang lahat kaya please tristan." I said begging him not to tell the truth, yes we know that the princess is not yet dead i may be don't know what she's up to but i know after this everything will be back to where it used to be.

Malalim na buntong hininga ang pinakawalan niya." Fine! " Sabi niya kaya ngumiti ako ng malapad.

"Yes! So now all we need is to find her guyz alam kong nasa tabi-tabi lang siya kaya naman we need to find her as soon as possible." Sabi ko sakanila.

"Saan naman natin siya hahanapin sa laki nang mundo nato?." Kriz asked kaya sinamaan ko siya nang tingin.

"Edi hanapin natin kahit saan kahit iisa-isahin natin ang bawat lugar mahanap lang natin siya." Sabi ko sakanila napatango-tango naman sila kaya ngumiti din ako.

"Lets start tomorrow." Pagkasabi ko nun agad silang nag si-alisan at nag punta sa kani-kanilang kwarto kaya ganun din ako.

@Queen.

Till Next Chap.

Mahahanap kaya nila si zheia??...Comment nalang kayo kung may sagot kayo hehe.

VOTE

COMMENT

Next---->

Chapter 43