Εκείνος...Το δημοφιλή,το badboy και player του σχολείου...Το αγόρι το οποίο θα ήθελε οποία δήποτε κοπέλα δίπλα της...
Εκείνη...Το σεμνό,ευγενικό και σωστο κοριτσι του σχολείου...Κουκλάρα μεν αλλα φυτό δε...Περνάει απαρατήρητη και η μόνη συντροφιά τη...
Βερόνικας POV Ντρινν Ντρινν Πω άλλη μια κουραστική εβδομάδα ξεκινάει ναι όπως καταλάβατε ειναι Δευτέρα τωρα θα μου πείτε καλή μαθήτρια εισαι και δεν θες να πας σχολείο και θα σας απαντήσω...Καλή μαθήτρια ειμαι αλλα ποιος δεν μισεί το σχολείο και το πρωινό ξύπνημα ;; Κανείς όποτε μην το συζητάμε και ας σηκωθούμε να δούμε τι θα βάλουμε...Επίσης να σας πω πως επειδή ειμαι ευγενική και καλή μαθήτρια δεν πάει να πει πως δεν θα φοράω ότι μου αρέσει όποτε ας πάμε στην ντουλάπα μην το συζητάμε άλλο...μετά από αρκετα λεπτά βρήκα αυτά...
Oups ! Cette image n'est pas conforme à nos directives de contenu. Afin de continuer la publication, veuillez la retirer ou télécharger une autre image.
Αφού πλύθηκα και ετοιμάστηκα πήρα την τσάντα μου και κατέβηκα κάτω στην κουζίνα όπου εκεί βρισκόταν η μητέρα μου αφού την καλημέρισα ήπια λιγο καφέ και έφυγα για το σχολείο στον δρόμο συνάντησα την κολλητή μου την Δανάη...Καθώς πηγαίναμε για το σχολείο συναντήσαμε την γνωστή ηλίθια παρέα με όλα τα badboys του σχολείου αλλα μου έκανε εντύπωση γιατί έλειπε ο Αλέξης ο «αρχηγός» τους αλλα δεν με ενδιαφέρει μόλις περνάμε την πύλη της άυλης χτυπάει το κουδούνι εγώ με την Δανάη τρέχουμε στο κέντρο της άυλης για την προσευχή... Μόλις μας ανακοίνωσαν πως θα έχουμε ελεύθερη ώρα γιατί λείπει η καθηγήτρια τον αρχαίων,καθώς παω να αφήσω τα βιβλία μου στο ντουλαπάκι πέφτω πάνω σε κάποιον σκύβω να μαζέψω τα βιβλία που έπεσαν και νιώθω τα χέρια του πάνω στα δικα μου καθως πάμε να πιάσουμε το ίδιο βιβλίο αφού μου δίνει μερικά βιβλία που μάζεψε σηκώνετε πάνω και εγω σηκώνω το κεφάλι μου να δω με ποιον συγκρούστηκα βλέπω αμέσως τα καταγάλανα μάτια του,τα κοιτάω μαγεμένη και σηκώνομαι όρθια ενώ ακόμα τον κοιτάω στα μάτια,μετά από λίγα λεπτά με σκουνταει και μου λέει «Φυτό άλλη φορά να προσεχείς» Λέει και φεύγει..ήταν ο Αλέξης..το ομορφότερο αγόρι του σχολείου... ~πες ότι σου αρέσει και άσε τις βλακίες ~Μπα Αφροξυλανθη μας έκανες την τιμή να σχολιάσεις ; ~Μην με λες έτσι γιατί αλλιώς θα φύγω ~Αφροξυλανθη Αφροξυλανθη ~Οοο πρηχτρα φεύγω ~Αντίο υποσυνείδητο Τι;; Μόνο εγω έχω δώσει όνομα στο υποσυνείδητο μου;; Μετά από όλες αυτές τις σκέψεις αποφάσισα να παω να βρω την Δανάη καθόταν στο γνωστό μας παγκάκι μόλις έκατσα δίπλα της με βομβάρδισε στις ερωτήσεις... «Που ήσουν; Τι έκανες τόση ώρα; Τι έλεγες με τον Αλέξη ;»Άρχισε να με ρωτάει χωρίς σταματημό «Μια μια τις ερωτήσεις αγαπη μου..λοιπόν πήγα να αφήσω τα πράγματα μου στο ντουλαπάκι και συγκρούστηκα με τον Αλέξη με βοήθησε να μαζέψω τα βιβλία και λιγο πριν φύγει μου είπε «Φυτό άλλη φορά να προσεχείς» «Ουαου» λέει η κολλητή μου με θαυμασμό «Τι ουαου κοπέλα μου;» «Σε βοήθησε ο γνωστός Αλέξης χωσου τωρα που μπορείς» «Τι λες ρε Δανάη πας καλά ;» «Καλά πάμε τωρα γιατί χτύπησε»
