Happiness or Love?
STARTED = APRIL 2018
ENDED = MAY 2019
•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•
#113 in fan fiction ➡ 07/08/18
#106 in fan fiction ➡ 07/09/18
#90 in fan fiction ➡ 07/31/18
#79 in fan fiction ➡ 07/22/18
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Rayelle's POV
Nagulat ako sa nalaman ko. Siya pala ang kaibigan ko. Ang Rexter ko. Ang kalaro ko. Ang pinagtatanggol ko dati. Hindi ko naman sinasadyang sabihin kay Tita Jahzen. Naaawa na kasi ako sakanya. Tuwing pumupunta ako sa bahay nila dati at nagagawi ako sa kwarto nila ni Tito Kiel, may naririnig akong iyak, and I'm sure na kay Tita Jahzen yun.
*Flashback*
"Rehter, tandalilang huh!" pagpapaalam ko kay Rexter dahil may nakita akong babae na umiiyak. Ayokong may nakikitang umiiyak.
"Mith! Batit ta poumiiyak? May umawaypobatayo?" bulol kong sabi. Bakit pa kasi ako bulol. Kaya ko naman sabihin ng diretso sa utak ko pero kapag nagsalita na ako, nagiging bulol.
"I-I'm fine... M-maglarokan-nalangdun, iha." sabi nung babae, nagulat ako kung sino iyon...
Jahzen Kate Pendelton... Rexter's mom...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
"T-tita, batit ta poumiiyak?" tanong ko kay Tita Jahzen.
"O-oh, Rayelle. Ikawpala. Walaito, don't mind me." sagot saakin ni Tita.
"Tita, pleate, tabihinmonapo." pagpupumilit ko kay Tita. I don't want to see her crying. Siya ang nagsilbing second mother ko when my mom wasn't around. And since gustong gusto ni Tita Jahzen na magkaanak ng babae, tinuturing niya akong anak. And I'm the only friend of Rexter.
