🍃HTLYB 38🍃

887 56 5
                                    

Queen's POV

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.

Queen's POV

(Kinabukasan)

Andito ako sa room at nagmumuni muni dahil matapos yung party hindi na muling nag pakita samin si Yelle. Sa totoo lang medyo nadisappoint ako pero mas nangibabaw parin sakin yung pag-aalala, syempre, she's our precious baby.

Nagulat nalang ako ng pumasok si Yelle. Ngayon lang yata pumasok ng maaga ang babaeng ito.

"Unnie can we talk?" Kinakabahang tanong nito sakin.

"Yes, but not here." Sabi ko sa kanya at naunang lumabas ng room. Alam kong bastos iyon pero hindi pa rin nawawala sakin na hindi madisappoint sa naging decision niya.

We advice her na huwag mag madali dahil hindi naman kailangan madaliin ang pag ibig. Kung mahal talaga siya ni Rexter, papatunayan nito na sobra niyang mahal si Yelle. Pero kabaligtaran ang nangyari, naging sila agad. Oo, alam kong na kay Yelle ang desisyon. Siya ang magdedesisyon pero hindi parin tama iyon. Masyadong mabilis. Hindi pa nila lubusan kilala ang isa't-isa. And isa pa, I know Rexter. He is the campus playboy in this university kaya hindi mawawala sakin ang pagkabagabag dahil marami na itong nasaktan na mga babae. Sobrang dami na as in, at ayaw kong mapabilang sa mga babaeng iyon si Rayelle. May kasabihan nga na...

Once a playboy will always be a playboy.

Nandito na ako sa may garden at hinihintay nalang ang pagdating ni Yelle. Napabuntong hininga nalang ako ng makita ko siyang nag lalakad habang nakayuko.

Sa totoo lang ayaw kong makita siyang ganyan. Ayaw ko makita yung malungkot na Yelle kasi hindi siya iyan. Ang Yelle nakilala ko ay maingay, napakakulit at napaka isip bata.

Nagulat nalang ako ng bigla siyang nag angat ng tingin at nakita ko ang mga luhang lumalabas sa mga mata at nakikita ko ang mga mata niya na puno ng kalungkutan at pag sisisi.

"U-unniee... I-I'm Sorry... Nagpadalos-dalos ako. I-I'm so sorry Unnie... Please... Please... Just please forgive me... Ayaw kong mawala ka pati na rin sila dahil sa naging desisyon ko Unnie... Please..." Umiiyak na sabi niya napabuntong hininga nalang ako.

"Bago ka kasi dapat mag desisyon sa isang bagay, dapat iniisip mo muna kung anong magiging consequences nito." Sabi ko na mas lalong nagpaiyak sa kanya.

𝓗𝓸𝔀 𝓽𝓸  𝐋𝐎𝐕𝐄 𝔂𝓸𝓾 𝐁𝐀𝐂𝐊?Where stories live. Discover now