სანამ კითხვას დაიწყებთ მინდა გითხრათ რომ ახალ მოთხრობას ვწერ Just for you და დიდი იმედი მაქვს წაიკითხავთ ასევე კიდევ ახალის წერას ვიწყებ 💚
•lisa's p.o.v•
შუგას გაოცებული ვუყურებ რაჯანდაბას ნიშნავს მისი პასუხი? უკვე იმაზეც კი ვფიქრობ თუ როგორი ზომის კუბო გავუკეთო
-სულ შეიშალე ჰომ? (მე) თავჩახრილი იჯდა ღმერთო ჩემო ამას კაი შემორტყმა ჭირდება
-რას ქვია არ იცი გინდა თუ არა ბენდის დაბრუნება? შენ შვილო ჰო ხარ კარგად? დილით საწოლში გაიღვიძე? (მე) ჩემი ნერვული სისტემა დაზიანდა აქეთ-იქით დავდიოდი და თან ხელებს ვიქნევდი
-მისმინე...ჩვენ დაბრუნება რომ გვინდოდეს არც დავიშლებოდით...მე იმის მიზეზიც კი არ ვიცი რატომ დავიშალეთ! უბრალოდ მოეშვი ამ საქმეს და გააგრძელე ცხოვრება დაბრუნდი შენ ქვეყანაში და იცხოვრე ისე როგორც ადრე...დაივიწყე ეს ყველაფერი ბენდიც და მეც (შუგა) ყვირის და მუშტს შუშის მაგიდას ურტყავს რის შემდეგაც ის ტყდება შეშინებულმა წამოვიკივლე და თვალები დავხუჭე...კარების დახურვის ხმა ისმის...წავიდა! ოჰ შუგა ნუთი გგონია რომ ასე მალე დავნებდები? არაფერი იცი ჩემს შესახებ დროა გამიცნო მისტერ "დაივიწყე ბენდი და მეც" ირონიულად ვიღიმი...ტელეფონის ხმა ისმის გაკვირვებული ვიყურები ღამის 12-ზე ვინ უნდა დამირეკოს ტელეფონს დავხედე სეჰუნი იყო მხიარულად ვუპასუხე
-გისმენ სეჰუნ (მე) სახე მეცვლება როდესაც მისი ხმა ისმის
-ლისა მჭირდები (სეჰუნი) მისი ნამტირაველი და განადგურებული ხმა ისმის...
-სეჰუნ! რახდება? (მე) შეშინებული ვიძახი
-შეგიძლია საავადმყოფოში მოხვიდე? (სეჰუნი) თიშავს მალევე მომდის მესიჯი საავადმყოფოს მისამართი ეწერა მაშინვე გამოვვარდი სასტუმროდა ტაქსი გავაჩერე და მისამართი ვუთხარი...ჯანდაბა რამოხდა იქ? იმედია ყველა კარგად არის! საავადმყოფოსთან როგორც კი ჩერდება მაშინვე მანქანიდან გადმოვედი და საავადმყოფოში შევედი ქვემოთ მოსაცდელში ჩანიოლი დავინახე ალბათ მე მელოდებოდა მას მივეხვიე შემდეგ კი ერთად ავედით მეორე სართულზე მალევე დავინახე ბიჭები შვიდნი იყვნენ ყველას განადგურებული სახე ქონდა განსაკუთრებით კი სეჰუნს მას მივვარდი და მოვეხვიე და რაც შემეძლო გულში ჩავიკარი მანაც მომხვია ხელები ტირილი განაგრძო მე კი მას ვამშვიდებდი თავზე ვეფერებოდი დაბლა ვისხედით
-დაწყნარდი...შენთან ვარ (მე) ძლიერად მეხვევა და ხელებს არ მიშვებს ვერ ვიტან როდესაც ვინმე ტირის! არ შემიძლია ამის ყურება! შუბლზე ვკოცნი...წყნარდება და თვალები ეხუჭება ალბათ ძალიან გადაიღალა ჩემს მკლავებში ჩაეძინა (ეჰჰ...ნეტა მართლა მასე იყოს რაღა მიჭირს) გვერდით შიუმინი მიჯდება
-რამოხდა? რატომ ხართ აქ? ან სად არის ბექიონი? (მე) შიუმინმა თაბი ჩახარა
-ბექიონი პალატაშია...ავარიაში მოხვდა და მძიმედ არის დაშავებული (შიუმინი)
-ღმერთო ჩემო...იმედია მალე გამოკეთდება (მე) თავს ვხრი და სეჰუნს ვაშტერსები...როგორი საყვარელია <3
-მადლობა რომ მოხვედი (შიუმინი) მიღიმის მეც ვუღიმი და ხელს მხარზე ვადებ
-შეგიძლიათ ვინმემ სეჰუნი სახლში წაიყვანოს? არამგონია აქ კომფორტულად იყოს (მე) ჩანიოლი ჩემსკენ წამოვიდა და სეჰუნი ხელში აიყვანა და გარეთ გავიდა
-ბიჭებო დაღლილები ხართ...თუ გინდათ წადით მე დავრჩები ბექიონთან (მე) სახე გაუშტერდათ
-შენ არ ხარ ვალდებული რომ დარჩე ლისა...გეყოს (დიო)
-ვალდებული ვარ! ახლა კი თქვენ გეყოთ დაისვენეთ...რამე თუ მოხდება მაშინვე შეგატყობინებთ (მე) თავიდან ყველა უარზე იყო მაგრამ ბოლოს როგორც იქნა გავაგდე ბექიონის პალატაში შევედი და სკამზე ჩამოვჯექი და მას დავაკვირდი...ტელეფონი ავიღე და ჩანიოლს მივწერე
*სეჰუნი როგორ არის?* მალევე მომდის მესიჯი
*ძინავს...თავს როგორ გრძნობ? ბექიონმა გაიღვიძა?*
*კარგად ვარ და არა ჯერ არ გაუღვიძია ბექიონს* გულს მიგზავნის და აწ მთავრდება ჩვენი მიმოწერა...ოხვრის ხმა ისმოს ბექიონს შევხედე როგორც ჩანს გაიღვიძა
-თავი მტკივა (ბექიონი) თავისთვის იძახის
-არაუშავს გაგივლის (მე) ჩემს ხმაზე შეხტა ალბათ არ ელოდა რომ აქ ვინმე იქნებოდა
-ლისა? შენ ხარ? (ბექიონი) კარგად დამაკვირდა
-ჰომ მე ვარ...თავს როგორ გრძნობ? (მე) ვუღიმი
-კარგად ვარ მაგრან ცოტა თავი მტკივა...ბიჭები სად არიან? (ბექიონი)
-სახლში გავუშვი...დაღლილები იყვნენ (მე)
-კარგი გიქნია (ბექიონი) მიღიმის
-შენ რატომ ხარ აქ!(ბექიონი) ხმას ამკაცრებს
-იმიტომ რომ შენ ჩემო საყვარელო ჩემი მეგობარი ხარ და მე უნდა მოგხედო (მე) თვალს ვუკრავ ის კი სიცილს იწყებს...
