მე და ტაემ ბევრი ვიბოდიალეთ და რაღაცეებიც ვანახე ბოლოს კი უკან სასტუმროში დავბრუნდით მასთან გატარებული დრო ნამდვილად სასიამოვნო იყო მის ისტორიებს მიყვებოდა...
-დიდი მადლობა რომ ეს დღე მთლიანად მე დამითმე...სასიამოვნო იყო შენთან ერთად ქალაქის დათვალიერებ ლისა (ვი) იძახის და მეხვევა საპასუხოდ მეც ხელებს ვხვევ შემდეგ კი მას ვემშვიდობები ჩემს ოთახში ბედნიერი შევდივარ მაგრამ მალევე მეყინება ეს ბედნიერი ღიმილი სახეზე
-კარგად გაერთე? (ის) გაბრაზებული მიყურებს მე კი დაბნეული ვდებ ჩანთას და მისკენ მივდივარ
-აგიხსნი (მე) მისკენ წავედი მაგრამ უკან დაიხია
-გეკითხები კარგად გაერთე თქო? დილით მე მკოცნიდი შემდეგ კი მასთან ერთად სადღაც დადიხარ! ტყუილი იმედები მქონდა შენზე! მეგონა სხვებისგან განსხვავდებოდი (შუგა) ყვირის მე კი აცრემლიანებული თვალებით ვუყურებ ნუთუ ვერ ხვდება? ვერ ხვდება რომ ეს ყველაფერი მის გამოა? ზიზღიანი თვალებით მიყურებს და ოთახიდან გადის ჯანდაბა! ვიცოდი რომ ეს დღე ცუდად ჩაივლიდა! მან უკვე შემიძულა მშვენიერია! აი მესმის იღბალი...ხელში ვაზა მომხვდა და პირდაპირ კედელს ვესროლე და რათქმაუნდა დაიფშვა კარებზე კაკუნი ატყდა ახლა არავის თავი არ მაქვს!
-ლისა მე ვარ შიუმინი...შეგიძლია კარები გამიღო? (შიუმინი) თავზე ხელს ვისვამ შემდეგ კი კარებს ვაღებ იქ მომღიმარი შიუ მხვდება
-ეი, რა გჭირს? (შიუმინი) თბილად მეკითხება და ოთახში შემოდის შემდეგ კი გაოგნებული უყურებს დამსხვრეულ ვაზას
-არაფერია...აბა რამოხდა? (მე) საწოლზე ჩამოჯდა და მე მომაშტერდა
-მინდოდა ჩვენთან წამეყვანე მაგრამ როგორც ჩანს ამის გადადება მოგვიწვეს ახლა კი პატარა ქალბატონო მოყევი რა ხდება? შეგიძლია მენდო (შიუმინი) თბილად მიღიმის გვერდით ვუწვები და მის ფეხებში თავს ვდებ ქვემოდან ვუყურებ ხოლო ის ზემოდან ყველაფერი დაწვრილებით მოვუყევი შუგას კოცნაც კი ვუთხარი...როდესაც საუბარს მოვრჩი თითქოს შვება ვიგრძენი ყოველთვის მიყვარდა ვიღაცასთან საუბარი შემეძლო საათობით ვმჯდარიყავი და მესაუბრა
