BÖLÜM.11*CEZA*

114 40 16
                                    

Multi Kumru Meyra Yalın

BÖLÜM.11"CEZA"

Şarkılarda beslediğim hüznüm,her geçen gün daha artıyordu..Kalbimin içindeki hançer,canımı her geçen gün çekiyordu.Artık korkunun ecelime faydası yoktu.Üzülmek benim lügatimde vardı,acı çekmek fıtratımda vardı,ben acının kavurduğu ateşin içinde kalmış küçük âciz kız çoçuğum.
Ben dünyanın ziftiyle kirlenmiş kumruyum,uçmayı öğrenmeden koptu beyaz parlak kanatlarım,ben daha küçükken koptu ihtişamlı kanatlarım,ben daha acıyla tanışmadan,masumluğunu öldüren bir kız çocuğunun hikayesi bu,Bir daha dirilmemek üzere işlenen cinayet,içimde öldürdüklerimle katildim ben..

Ben,hayattan vazgeçmiş yaşama sebebi olmayan bir kızdım..ölüm benim vuslatımdı.Ölüm benim,
kurtuluşumdu..Annemden sonra..

Ellerin üşüyor anne! Neden solumda yoksun? Kalbinle ısıtamaz mısın ellerimi?Soğumuş buz tutan kalbimi sıcaklığınla ısıtamaz mısın? ya da şefkat kokan ellerinle acıyan saçlarımı okşamaz mısın?İp cambazında hayatımla alay ederken neredesin?
Güçsüzlüğün vücut bulmuş hâliyim ben,
Senin kanatlarına ihtiyacım var,Bu yağmurlu geceye akmama izin mi vereceksin,ıslanıp hasta olunca sende mi beni umursamayacaksın?

Kanatlarım koptu,ben kanatları acıyla koparılmış kumruyum,daha küçükken özgürlüğüm çalındı..

Herkes gibi sende mi gaddarsın?

Şefkatinle ısıtamayacak kadar sende mi annem,ben yalnızlığa esirken..
Sende mi? Neden bana güç vermiyorsun anne!artık sende mi vazgeçtin benden?
Umutlarımın tükendiği yerde beni bir başıma mı bırakacaksın?Yalancı umutlarımın beni yok etmesine izin mi vereceksin? Acıdan kavrulurken beni izleyecek misin?

Ben kül olunca mı geleceksin? Beni ölüme terk mi edeceksin?Benim Canım yanarken sen filmin son sahnesini mi izleyeceksin?

Üşüyorum anne,Kalbimin soğukluğu bütün bedenimi titretiyor.Canım çekiliyor..
Bu katil beni öldürüyor,Benim canımı sömürüyor..!Anne,
Ben ölüme mahkum edilirken neredesin?

Bu sefer kalkacak takatim kalmadı,düştüm
Dizlerim kanadı,düştüm kalbim yaralandı..
Düştüm.

Beni kaldıran olmadı..

Ölüme taht kurmuş bedenim,kalkacak gücü bulamıyordu.
Gözyaşlarım kurak toprak olurken,kalbimin hıçkırık sesleri inletti etrafı,bağlı ellerim morarmaya yüz tutmuşken,gözlerim soğumuştu.
Hayat benden her şeyi yavaş yavaş alıyordu,umutlarımı bile.Su,susamıştım.Tam üç gündür aç ve susuz kaldığım odaya kimse gelmiyordu,yine yalnızlığa esir edilmiştim,büyülenmiştim.Ben yalnızlığa mühürlenmiştim.Çorak toprak olan dilim,kurumuştu.Saydığım bu üç gün susuzluktan ve açlıktan kıvranıyordum.Ellerim zincirle bağlıydı inçe kolona.O gün,Azra Almanya'ya gitmişti.Zorla!

Sonra dağ evinin Bodrum katında hiç birşey olmayan odaya kapatıp ellerimi bağlamıştı.Tek fiske vurmamıştı,ama susuzluk  ve açlık kat ve kat misliydi.İnsanların oyuncağı olmuştum.Sıkı sıkı bağlanmış elimi ağzıma solmak üzere olan saçlarıma götürüp ağzıma dolmasından kurtardım.Evde ses yoktu.Oda zindandı.Ben tuhaf bir şekilde korkmuyordum.Acıya nasıl bağışıklık kazandıysam.Korkularımada kazanmam şarttı.Dudaklarım kurumuştu,midem açlıktan kasılırken sıkışık sesle inledim.Yere uzanmış su su diye dileniyordum.

Kilit sesi geldiğinde zindan Odayı taradım.Kapıya giren ışık Gözlerimi acıtırken,nefret ettiğim muazzam sesi duyuldu."Akıllandın mı?"

AŞKIN MÜHRÜHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin