Sunkiss/ Texting (boyxboy)

01001010

Uğur: Cidden koşarak kaçıp kendini tuvalete kilitlemen akıllıca bir davranış mıydı?

Uğur: Sonsuza kadar oraya saklanamazsın biliyorsun değil mi?

Uğur: Ama ben sonsuza kadar beklerim burada. Çık şuradan kapının önündeyim.

Uğur: Neden kaçıyorsun ki zaten? Nasıl olsa seni bulmama az kalmıştı. Beni sevmiyor musun artık yoksa?
....

"Git buradan Uğur! Lütfen!"

"Bağırma bana içeriden. Çık lütfen şuradan ya."

"Olmaz. Utanıyorum."

"Utandığın için mi kaçıyorsun?"

"Evet. Başka neden olabilir? Rezil ettim kendimi sana karşı."

"Rezil falan etmedin. Cidden seni gerçek hayatta gördüğümde aşırı esprili ve güleryüzlü biri olacağını ve seni bulduğum için boynuma falan sarılacağını düşünmüştüm. Ağlayarak tuvalete saklanan bir adam hayal etmemiştim."

"Hayallerin yıkıldı işte. Benim bütün artistliğim mesajda. Gerçek hayatta insanların yüzüne bile bakamıyorum. Git artık!"

"Seni böyle de seveceğim. Çık oradan."

"Ne?"

"Ne oldu?"

"Az önce ne dedin?"

"Çık oradan?"

"Hayır ondan önce."

"Talha dokuza kadar sayıyorum eğer çıkmazsan kapıyı kırar kafanı klozete sokarım."

"Neden dokuz?"

"Sanane lan? Başlıyorum bak. Biiir."

"Git lütfen ya!"

"İkiii."
.
.
.
Kısa boylu çocuk kapıyı hızla açtığında gözlerinin hizasında Uğur'un boynu duruyordu. Yukarı bakacak cesareti olmadığı için başını öne eğdi. Gözyaşları ondan izin bile almadan tekrardan süzülmeye başlamıştı. "Sana git demiştim Uğur."

"Seni bu halde bırakıp nasıl gideyim lan manyak? Yürü hadi eve gidelim."

"Gelmek istemiyorum."

"Sana fikrini soran olmadı zaten. Üşütmek mi istiyorsun? Burnun kızarmış zaten."

"Ağladığımdan kızardı üşüdüğümden değil."

Talha bunu söyler söylemez hapşurduğunda, Uğur gözlerini devirmekle yetindi. Bir süre sessiz kaldılar.

"Hesabı ödeyeyim madem." dedi Talha.

Kafeden çıkıp eve doğru yürümeye başladılar. Yan sokaktan gelen alkoliklerin bağırışları yüzünden Talha Uğur'a farketmeden iyice sokulmuştu. Korkaktı. Çelimsizdi. Uğur'un kaslı olmayan hafif kilolu uzun bedeni o an ona büyük bir kaleymiş gibi gözüküyordu.

"Ailen kızmaz mı?"

"Bir şey demezler. Bir ara arkadaşlarım çok kalırdı bizde."

"Ama gece yarısı gelmem biraz tuhaf kaçacak."

"Kaçarsa kaçsın."

Bir süre sessizce yürümeye devam ettiler.

" 'Bir ara' dedin ya. Artık kalmıyorlar mı?"

"Artık takılmıyoruz."

"Neden?"

"Beş dakika önce gelmem diye tuvalette ağlıyordun çenen düştü bakıyorum?"

Talha bir şey demedi. Uğur'u kızdırdığını düşünüyordu. Psikolojisi gerçekten iyi değildi, daha da kötüye gidiyordu. Bu kadar ufak ve anlamsız bir cümleye ağlamak istemiyordu aslında.

"Hasiktir Talha neden ağlıyorsun? Özür dilerim. Sor istediğini yeter ki ağlama."

Durmadı.

"Kurban olurum gözyaşına ağlama."

Sokak lambalarının cılızca aydınlattığı boş sokakta kendisinden iri bedenin ona sarılmasıyla gözyaşlarının durduğunu hissetti Talha. Ya şaşkınlıktandı ya da gözlerini kocaman açtığı için gelen rüzgarın gözünü kurutmasından.

"Uğur?"

"Biraz böyle kalalım olur mu? Tam hayal ettiğim gibi kokuyorsun."