A Bloodsucker's Undying Love

Chapter 4: Human Sacrifice~

Chapter 4: Human Sacrifice~
(Timothy's POV)

Napangisi ako nang maiwan kaming apat dito. Isa-isang nagsilaho kasi ang sampung 'yun kanina pagkatapos na pumasok ng dalawa. Iniwan nila kami para mag-usap.

"It's good to see you, Pres." pang-aasar ko.

"Ngayon ko lang nalaman na naging tuta ka na pala nila, Mr. Bloodsucker."

And seconds later, Corrine is pinned in the wall while Caleb is holding her neck,

"Take it back." seryosong pahayag ng lalaki, his eyes turning red.

Nilapitan ko nga at binatukan, "Tama na nga yan. So, apat tayo laban sa isang daan na myembro ng rogue vampires?"

"It's your responsibility, young master." saad ni Corrine na halatang nangbubuska lang, "You are Lord Draco's only successor, at ano pa ang aasahan mo sa mga duwag na 'yun? Ayaw nilang madumihan mga pangalan nila, as simple as that."

"Damn! Why do I have to spend more time with that bitch?" bulong ni Caleb na narinig naman ni Corrine. We're vampires, we do have enhanced senses.

"You're free to leave, douche bag."

At napahagalpak na ako ng tawa nang mag-irapan silang dalawa. Binalingan ko nalang si Lexus lalo na at nagsimula na naman ang dalawa na magdebate.

"Gonna strike mamayang gabi, di pwede na atakehin na'tin sila ng sabay since it will be a suicide. Okay! So, kitakits nalang tayo--" akmang aalis na ako dun nung magsalita si Corrine

"If you are going to go and see your Belle, she went home early because class we're suspended dahil sa may nabiktima na naman ang mga walanghiya sa mismong paaralan."

Upon hearing it, agad na binalot ako ng pag-aalala. Agad na hinarap ko si Corrine, "Is she okay? Is she hurt? Nakita nya ba yung namatay? What was her reaction? What happened to the vampire who killed a student?"

Napabuntong-hininga ang babae, "She's okay and she's not hurt. Nope, di nya nakita pero narinig nya ang balita sadyang wala lang syang pakialam para makichismis gaya ng ibang estudyante dun na mga pabebeng tatakbo palapit sa bangkay at magtitili. If you're worried dun sa bampirang pumatay dun sa estudyante, I already killed him. Ngayon, satisfied?"

Di ako sumagot at mabilis na nilisan ang lugar na'yun. While running my ass out, mura ako ng mura sa isipan ko.

Fuck! Damn! Damn! Damn!! Sana okay lang sya. Sheeet!

Ang kaninang thirty minutes na'min ni Caleb ay naging twenty minutes nalang. Nung nasa harapan na ako ng bahay nila, inakyat ko yung puno kung saan kita ang dalaga. But when I saw her sitting and reading again, nakahinga ako ng maluwag.

Damn! Thanks god she's safe

Parang tanga na nagtago ako nung biglang tumingin sya sa dereksyon ko. Psh! Para namang makikita nya ako sa inuupuan ko, may nakaharang na dahon at sanga sa'kin-- kinabahan ako nung di maalis ang tingin nya sa pwesto ko. Tumayo ito at sinarado ang bintana tsaka yung kurtina.

Parang pinagsukluban ako ng langit at lupa. Aish!

I closed my eyes, concentrated and heightened my auditory sense as I listened to what she's currently doing. Pero tae! Mukang nagbabasa na naman ito dahil ang kalmadong pagpintig lang ng puso nya ang naririnig ko.

"Tim, sa bahay tayo dali." sabat ni Caleb na bigla nalang nagpakita sa baba.

Agad na tumalon ako at masama ang loob na umalis dun. After minutes of running, nakarating na kami sa bahay.