တာရာမင်းဝေအားလေ့လာခြင်း

သူႏွင့္ႏိူင္ငံေရး

သူႏွင့္ႏိူင္ငံေရး
**********
ဆရာတာရာမင္းေဝက အရင္က ႏိူင္ငံေရးဘက္ကို အားသန္ခဲ့တဲ့ သူတစ္ေယာက္ပါ။ သူ႔မွာ ႏိူင္ငံေရးစိတ္ဒါတ္ ဘယ္လို႐ွိတယ္ဆိုတာကို သူ႔ကဗ်ာေတြကေနတစ္ဆင့္ အခိုင္အမာေတြ႔႐ွိႏိုင္ပါတယ္။

"ငါတို႔ ေက်ာင္းေတာ္ႀကီးရဲ႕
ေမာ္ကြန္း ထိန္းသိမ္းေရးအခန္းမွာ
ဟစ္တလာ႐ုပ္ထုကို
လူတစ္ခ်ိဳ႕ ထုဆစ္ေနၾကတယ္။"
(ေက်ာင္းဖြင့္ခ်ိန္ကဗ်ာမွ)

ဆိုလိုတာက သူတို႔ရဲ႕ေက်ာင္းေတာ္ထဲမွာလည္း အာဏာ႐ွင္ေတြ႐ွိေနတာေၾကာင့္ ေက်ာင္းသားေတြ မလြတ္လပ္ရေၾကာင္းကို ေျပာခ်င္တာပါ။
ဆရာတာရာမင္းေဝဟာ ၁၉၈၈ခုႏွစ္ လူထုအေရးေတာ္ပံုႀကီးမွာ ေက်ာင္းသားတစ္ဦးအေနနဲ႔ တတ္ႂကြစာြ ပါဝင္လႈပ္႐ွား ခဲ့ပါတယ္။ ဒါအျပင္ ၁၉၈၈ ဒီဇင္ဘာ ဗကသမ်ားအဖြဲ႔ခ်ဳပ္မွာ ဗဟိုေကာ္မတီဝင္တစ္ဦးအျဖစ္လည္း ေဆာင္ရြက္ခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီလို ႏိူင္ငံေရးလႈပ္႐ွားမူေၾကာင့္ ၁၉၉၀ကေန၁၉၉၄ခုႏွစ္အထိ အက်ဥ္းခ်ခံရတဲ့အျပင္ ၂၀၀၅ခုႏွစ္ ၊ ေမလမွာလည္း မိသားစုနဲ႔အတူ ယာယီ အထိန္းသိမ္းခံခဲ့ရပါတယ္။ အဲလို ႏိူင္ငံေရးလုပ္ခဲ့စဥ္မွာ သူဟာ အင္းစိန္ေထာင္၊ သရက္ေထာင္၊ သာယာဝတီေထာင္တို႔မွာ အက်ဥ္းက်ခံခဲ့ရပါတယ္။
အဲဒီအေရးအခင္းကာလမွာပဲ ေရႊဘုန္းလူအမည္နဲ႔ ေက်ာင္းဖြင့္ခ်ိန္ကဗ်ာကို ေရးခဲ့ပါတယ္။ သူ ေထာင္ကထြက္လာၿပီးေနာက္ တာရာမင္းေဝကေလာင္အမည္ကို ခံယူၿပီး စာေရးဆရာ၊ ကဗ်ာဆရာတစ္ဦးအျဖစ္ စာေပေလာကမွာ ရပ္တည္ခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီ တာရာမင္းေဝဆိုတဲ့ ကေလာင္အမည္ဟာ သူအကိုရဲ႕ ကေလာင္ပါ။ သူနဲ႔အတူ သူ႔အစ္ကိုပါ ႏိူင္ငံေရးကိစၥေၾကာင့္ အခ်ဳပ္ထဲေရာက္ေနခ်ိန္မွာ သူအကိုဆီကေန ထိုကေလာင္ကို သူကေတာင္းခံခဲ့တာပါ။ သူ႔အစ္ကိုကလည္း သူ႔အတြက္ အဲဒီကေလာင္ကို ေက်ေက်နပ္နပ္ စြန္႔လႊတ္ေပးခဲ့ပါတယ္။ ဆိုရရင္ ဒီေနရာမွာ  သူဟာ ႏိူင္ငံေရးကို ဘယ္ေလာက္ဝါသနာပါခဲ့ေၾကာင္းကို ေဖာ္ထုတ္ျပခ်င္တာပါ။ ဒါကို သူရဲ႕ ေက်ာင္းဖြင့္ခ်ိန္ကဗ်ာက အေကာင္းဆံုးသက္ေသခံေနပါေတာ့တယ္။

( တို႔အေရး..တို႔အေရး..
.တို႔အေရး....တို႔အေရး..
ေႂကြးေၾကာ္သံေတြနဲ႔
ဗမာျပည္ႀကီး တဝုန္းဝုန္း႐ုန္းကန္
ႏိူးထၿပီး ေနာက္ဆံုးၿငိမ္သက္သာြးတဲ့အခါ
ငါတို႔ ေက်ာင္းေတာ္ႀကီးဟာ
တလဲ့လဲ့...တဝင္းဝင္း
ေသြးနီေရာင္ ေတာက္ပခါ
အာဇာနည္ သူရဲေကာင္းတို႔ရဲ႕
ဂူဗိမၺာန္ႀကီးပမာသာ တည္႐ွိေနပါေတာ့တယ္။)
(ေက်ာင္းဖြင့္ခ်ိန္ကဗ်ာမွ)

ဒါက အေကာင္းဆံုးသက္ေသပါပဲ။ ဒီကဗ်ာထဲမွာ သူရဲ႕ တဟုန္းဟုန္းေတာက္ေနတဲ့ ႏိူင္ငံေရးစိတ္ဓာတ္ကို ျမင္ေတြ႔ရပါတယ္။ ေက်ာင္းသားအားလံုးရဲ႕ အေရးဟာ သူ႔အေရးပါလို႔ ခံယူထားေၾကာင္း ထင္႐ွားေနေစခဲ့ပါတယ္။

("ေက်ာင္းသားလက္ေတြ
ေသြးစိမ့္ယိုစီးခဲ့ၿပီ
အခ်ဳပ္ကားျပာျပာႀကီးရဲ႕ ဦးထိပ္မွာ
သူတို႔ရဲ႕တံဆိပ္ တို႔ရဲ႕အလံ
ဦးေခါင္းခြံမွာ အ႐ိုးႏွစ္ေခ်ာင္း ကန္႔လန္႔ျဖတ္ထားတဲ့ သ႑ာန္သာျဖစ္တယ္။) (ေက်ာင္းဖြင့္ခ်ိန္ကဗ်ာမွ)
.
သူက ႏိူင္ငံေရးသမားေတြရဲ႕ ထံုးစံ
အတိုင္း ဒီမိုကေရစီကို ျမတ္ႏိူးခဲ့ပါတယ္။.

(ငါတို႔ရဲ႕
ေသြးတစ္စက္ကို ထက္ဝက္ခြဲ
မင္းခံတြင္းထဲ
တဲတဲေလးေလ်ာခ်ၾကည့္ရင္
ႏူတ္ခမ္းေသမ်ားက
ဖြဖြတိုးတိုးေလး လႈပ္႐ွားေအာ္ျမည္
ဒီ...မို...က...ေရ....စီ
ဒီမိုကေရစီလို႔.....ဆိုလိမ့္မယ္။) (ေက်ာင္းသားအတၳဳပၸတၱိကဗ်ာမွ)

သူက ဒီမိုကေရစီကို ဘာေၾကာင့္ျမတ္ႏိူးရသလဲဆိုေတာ့ သူရဲ႕ ေက်ာင္းသားဘဝမွာ ေက်ာင္းသားေတြဟာ အစိုးရရဲ႕ ဖိႏွိတ္မူကို ခံစားခဲ့ၾကရလို႔ပါပဲ။ ဒါေၾကာင့္ သူဟာ ေက်ာင္းသားဘဝရဲ႕ လြတ္လပ္ရျခင္းအရသာကို သူခံစားလိုခဲ့ပါတယ္။ ဒီအတြက္ပဲ သူဟာ ႏိူင္ငံေရးကို လုပ္ေဆာင္လာခဲ့ပါတယ္။

(ညီေလးေရ....
ရာဇဝင္ေရးရာ
စာအုပ္ပိတ္
ေတာ္လွန္ေရးမွာ "အိပ္" ေတာ့ေနာ္။) (ေက်ာင္းသားအတၳဳပၸတၱိကဗ်ာမွ)

ယံုၾကည္ခ်က္ေတြနဲ႔ သူလုပ္ေဆာင္ခဲ့တာပါ။ သူ႔ကဗ်ာေတြထဲမွာ သူရဲ႕ ႏိူင္ငံေရး စိတ္ဓာတ္ေတြက မီးဟုန္းဟုန္းေတာက္ေနပါေတာ့တယ္။

(ဒီဘက္ ကမ႓ာေခတ္ရဲ႕
ရဲရင့္တဲ့ သမိုင္းေၾကာင္းဟာ
တို႔ျပည္က ေက်ာင္းသားအေလာင္းေတြမွာ ႐ွိတယ္။)
(ဥဒါန္းကဗ်ာမွ)

သူယံုၾကည္ထားတဲ့အတိုင္းပါပဲ။ ႏိူင္ငံေရးထဲမွာ သူ႔သမိုင္း ေၾကာင္းဟာ ေကာင္းခဲ့ပါတယ္။ သူလုပ္ေဆာင္ခဲ့မူဟာ တစ္ေထာင့္တစ္ေနရာမွာ အျမဲသစ္လြင္ေနခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီေနရာေတြမွာ သူ႔နာမည္ကို ပံုစံအမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႔ ေရးထိုးထားၾကပါေတာ့တယ္။ သူဟာ အတိတ္က ေက်ာင္းသားေတြရဲ႕သမိုင္းမွာ ေမ့မရႏိူင္ခဲ့တဲ့ အလံျဖဴတစ္လတ္ဆိုတာ.. သမိုင္းမွာ ေရးထိုးၿပီးသားပါ။