Ο ΑΝΑΡΧΙΚΟΣ

Κεφάλαιο 4°

*Μετά από 3 μήνες*
_ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _

Τα πράγματα πήγαιναν μια χαρά βλεπομασταν σχεδόν κάθε μέρα με τον Αλεξ και όλα δείχνανε φυσιολογικά μέχρι που μια μέρα άλλαξαν όλα...

*Θέλω να μιλήσουμε*απάντησε με ψυχρό βλέμμα καθώς οδηγούσε...

*Εμμ Εντάξει* απάντησα εγώ και η καρδιά μου άρχισε να χτυπάει γρήγορα..

Alex Pov

Πώς θα της το πω?Δεν θέλω να την πλήγωσω γαμωτο..Αλλά έτσι πρέπει,πρέπει να με βγάλει από την ζωή της δεν της κάνω καλο,έτσι και αλλιώς θα με ξεπεράσει και θα με ξεχάσει εύκολα..

Back🔙

*Δεν θέλω άλλο να βλεπομαστε,δεν μου το επιτρέπει η ομάδα και έτσι και αλλιώς ήσουν απλά ένα κοριτσάκι που έπρεπε για λίγο καιρό να προσέχω μην τυχόν και ανοίξεις το στοματάκι σου,οπότε από εδώ και πέρα ο κάθε συνεχίζει αυτό που έκανε,έτσι και αλλιώς δεν με έμαθες πότε σου..Α και να ξέρεις υπάρχει περίπτωση να λείπω ένα μεγάλο χρονικό διάστημα μαζί με την ομάδα...Αντίο μικρή..*

Τα λόγια του με πέθαναν,ένιωθα πως έχασα όλο τον κόσμο κάτω από τα πόδια μου..Δεν μίλησα δεν μπορούσα να εκφράσω αυτά που ένιωθα εκείνη την στιγμή..

Αναγνώρισα τον δρόμο που οδηγούσε στο σπίτι μου,οπότε κατάλαβα πως ήταν η τελευταία φορά που τον έβλεπα..Άνοιξα την πόρτα και κατέβηκα από το αμάξι του,τον κοίταξα για τελευταία φορά όπως και εκείνος...

Αλλά κάτι μου λέει πως εμείς οι δυο δεν τελειώσαμε ακόμα...

Άνοιξα την πόρτα και ανέβηκα γρήγορα επάνω στο δωμάτιο μου,κλείδωσα και ξέσπασα,όταν σταμάτησα αναρωτήθηκα γιατί..

Γιατί εγώ να νοιάζομαι για αυτόν και αυτός όχι;Γιατί εγώ να κλαίω και  αυτός όχι? Γιατί εγώ να πονάω και αυτός όχι;

*Δεν με θέλει,πάει και τελείωσε*
Είπα απογοητευμενη..

Επιστρέφω ξανά πίσω στην ίδια ρουτίνα,ευτυχώς που δεν πέρασα πολλά μαζί του...

(1 μήνας μετά )

Πέρασε ένας μήνας ακριβώς από την τελευταία φορά που τον είδα,ακόμα όμως τον περιμένω,αυτόν τον 1 μήνα τα πράγματα ήταν δύσκολα για εμένα κάθε μέρα είχα φροντιστήριο και τους γονείς μου να λείπουν συνεχώς με αποτέλεσμα να είμαι συνεχώς κλεισμένη στο σπίτι ή να έχω την Ιωάννα για παρέα κάποιες φορές..Το καλό είναι οτι έχω ηρεμήσει πλήρως και νομίζω πως τον έχω ξεχάσει..