Ο ΑΝΑΡΧΙΚΟΣ

Κεφάλαιο 38°

"Εγώ απλά πήρα για να μάθω εάν είσαι καλά" αναφωνησε μετανιωμένος ο Αλεξ.

Εγώ απλά δεν απάντησα, η Ιωάννα με κοιτούσε λυπημένα.

Ξέρει πως νιώθω αυτήν την στιγμή.

"Όχι Αλεξ δεν είμαι καλά" ψελισα ψυχρά ενώ η φωνή μου ήταν έτοιμη να σπάσει.

"Και εγώ τι μπορώ να κάνω για αυτό πέρα από το να ζητήσω συγνώμη;" ρώτησε εξίσου μετανιωμένος όπως πριν.

"Να εξαφανιστείς από την ζωή μου μπορείς ;" Ξέσπασα σε κλάματα ενώ η φωνή μου "έσπασε".

Η Ιωάννα γουρλωσε τα μάτια της μην μπορώντας να πίστεψε τι ξεστόμισα.

"Αναστασία δεν μπορεί να θέλεις κάτι τέτοιο!" Φώναξε πανικοβλημενος.

"Και όμως αυτό θέλω" είπα ενώ άρχισα να κλαίω περισσότερο.

Πονάει το να λες αντίο σε κάποιον που ήθελες να τον κρατήσεις στην ζωή σου όσο τίποτα.

"Άφησε με να σου εξηγήσω" πρότεινε, μπορούσα να καταλάβω πόσο χάλια ήταν αυτήν την στιγμή.

"Άλεξ μην το κάνεις πιο δύσκολο" είπα με δυσκολία.

Μα τότε η Ιωάννα πήρε το κινητό από το αφτί μου.

"Έλα Αλεξ η Ιωάννα είμαι, σε κλείνω θα μιλήσουμε αργότερα" είπε τερματιζοντας την κλήση.

"Τα έκανα θάλασσα έτσι;" κλαψουρισα ενώ εκείνη με αγκάλιασε γνεφωντας θετικά.

Alex Pov

Τα έκανα όλα χάλια ακόμα μια φορά, ενώ προσπαθώ να την προστατέψω.

Συγνώμη μωρό μου, σε στεναχωρήσα ξανά, προσπαθώ να μην τα κάνω όλα θάλασσα μα στην τελική όλα μετατρέποντε σε φουρτούνα.

Όταν την πήρα τηλέφωνο και άκουσα την πληγωμένη φωνή της πόνεσα.

Γίνομαι γλυκαναλατος, αλλά στα αρχιδια μου.

Την αγαπώ ρε πουστη μου όμως την άφησα να φύγει μέσα από τα χέρια μου. Πόσο μαλακας ακόμα μπορώ να γίνω;

Ένιωσα το τηλέφωνο μου να δονείται, το σήκωσα και ήταν ο Άρης.

"Έλα ρε μαλακά σε περιμένουμε στην συμμορία " είπε αγχωμένα.

"Δεν είμαι καλά,δεν θα έρθω" απάντησα.

"Έλα ρε μαλακά ξεκόλλα" Συνέχισε.

"Λυπάμαι δεν θα έρθω κανονίστε χωρίς εμένα" είπα και τερμάτισα την κλήση.

Σε τέτοιες περιπτώσεις μόνο το αλκοόλ και το τσιγάρο βοηθάνε σκέφτηκα.