Με θυμάσαι #TBA2019 #Wattys2019BC #SBC2k19

Κεφαλαιο 14

1 χρόνος μετα

Ελπίδα POV .

Ενα φως πέφτει πανω στα ματια μου και με ξυπναω ..Κοιταω γύρω μου και καταλαβαίνω οτι είμαι στην εστία και κυρίως στο κρεβάτι μου . Συκωνω το σώμα μου κάνοντας στο να ακουμπάει στο κεφάλι του κρεβατιού .

Κοταχω γύρω μου όταν το βλέμμα μου πέφτει πανω σε μια γυμνή πλάτη δίπλα μου . Κοιταω πιο πάνω και βλέπω οτι πιο ομορφο έχω δει . Το Αρη να κοιμάται....είναι τόσο γλυκός όταν κοιμαται .....έχει το στόμα του λίγο ανοιχτό αλλα δεν με νοιάζει .

Περναω το χερι μου πάνω απο τα πυκνά του μαλλια με αυτό το ξεχωριστό σχημα που εγώ αγαπώ . Αρχίζω να τον χαϊδεύω και βλεπω  ένα χαμόγελο να εξαπλώνεται στο πρόσωπο του . Αμεσως απομακρινω το χερι μου μήπως και δεν καταλαβαίνω τίποτα

Τοτε ποιος ο λόγος να χαμογελάσει ηλίθια ...Να ειδε έσας τους δυο να παίζεται παιχνίδια στο...

Ποιος σε φώναξε μου λες, εγώ πάντως όχι .....ούτε ο Άρης . Οπότε πάρε τα κουβαδακια σου σε άλλη παραλία .

*κλαψουρισμα * Με διωχνεις ....Εμένα που σου συμπεριφερομουν μια χαρά

Και δυο τρομαρες ....

Α- Γιατί σταματησες??

Άκουσα τον Αρη να λέει και πλεον είχε τυλίξει τα χέρια του γύρω από την κοιλιά μου ......ακουμποντας και τρίβοντας το κεφάλι του πανω της....

Ε- Σε ξύπνησα αγάπη μου ??? Συγγνώμη δεν ......

Α- Όχι ξύπνιος ήμουν απλα χουζουρευα .....Συνέχισε σε παρακαλώ .

Μου λέει με αγουροξυπνημενη φωνή που είναι τοσο βραχνη..

Εγώ τοτε συνέχισα να του χαιδευω τα μαλλιά και εκείνος που και που φιλούσε την κοιλιά μου ...

Α- Αυτό το έκανε η μάνα  μου όταν με πονκυσε η κοιλιά μου απο την πείνα που δεν είχα να φαω προσπαθοντας να με παρηγορήσει ...

Μου λέει και νοιωθω ενα ψυχοπλακομα . Ακόμα δεν μπορω να πιστέψω οτι ενας νεος σαν το Αρη είχε τέτοια παιδιά χρόνια . Ακόμα και αν έχει περάσει ενας χρονος.

Ναι μάλλον θα έρχεται χαθεί λιγάκι . Λοιπον όπως σας είπε η αγαπητη μας συγγραφέας πανω εχει περάσει ένας χρονος απο τότε που τα εφτιαξα  με τον Αρη. Ναι σήμερα έχουμε επέτειο και ελπίζω να μην το έχει ξεχασει , για το δικό του καλο  δηλαδή