Nepenthe (j.jk & k.th ff)

The Truth Uncovered

Κεφάλαιο 23
--------------------------

Tae's POV

Τα παιδιά έφυγαν και μείναμε μόνοι μας στο στούντιο...Η Luna καθόταν στην άκρη της σκηνής και κουνουσε ντροπαλά τα πόδια της μπρος πίσω...
Την πλησίασα και είδα που είχε κατεβάσει το κεφάλι και κοιτούσε τα πόδια της...

"Και τώρα οι δύο μας..."

Είπα και την πλησίασα...

"Θελω να μιλήσουμε Tae..."

Είπε και σήκωσε το κεφάλι της για να με κοιτάξει...

"Και εγώ... Αλλα δεν γίνεται εδώ αυτή η συζήτηση..." Είπα και άρπαξα το χέρι της κάνοντας την να με αξουληθησει εκεί που πηγαινα...

"Που με πας;"με ρώτησε και ήρθε και έκατσε δίπλα μου...
Μολις βγήκαμε από την αίθουσα άφησα το χέρι της για να μην μας έβλεπε κάνεις έτσι...
" Σπίτι...Θα είναι καλύτερα εκει"
Της είπα και την έβαλα μέσα στην λιμουζίνα και μετά μπήκα και εγώ κλείνοντας την πόρτα και λέγοντας του οδηγού την διεύθυνση...

Όση ώρα ήμασταν στο αμάξι δεν μίλησε κανείς... Ήταν μια πολύ άβολη κατάσταση και εκ μέρους μου αλλα και εκ μέρους της γιατί φαινόταν από τον τρόπο που καθόταν στο κάθισμα δίπλα μου...Ειχε μαζευτεί και είχε κολλήσει πάνω στο τζάμι...

Τι τρέχει με αυτό το κορίτσι θεέ μου;
Γιατί πρέπει να με βασανίζει τόσο;
Γιατί να είμαι τόσο ερωτευμένος με αυτό το κορίτσι...
Είναι απλά μοναδική και θα την κάνω δική μου...Θα είναι η μοναδική μου...

Με αυτές τις σκέψεις είχαμε φτάσει ήδη έξω από το σπίτι.. Αφού βεβαιώθηκα ότι δεν ακολουθεί κανεις την τράβηξα από το χέρι και τρέχοντας φτάσαμε στην πόρτα του σπιτιού...

Άνοιξε και μπήκαμε μέσα...

"Εεμμ...θες κατι να πιεις;..."με ρωτησε και πήγε στην κουζίνα...

"Οχι Ευχαριστώ" Είπα και την ακολούθησα μέχρι την κουζίνα... Στάθηκα στην πόρτα και παρακολουθούσα τη κάθε της κίνηση...
"Μήπως θες να φτιάξω κάτι να τσιμπήσουμε;" Με ρώτησε και τεντωσε το χέρι της να πάρει κάτι...
Εγώ πρόλαβα και το έπιασα κλειδώνονται το μικροσκοπικό χέρι της στην παλάμη μου...

"Luna μου... Δεν ήρθαμε ούτε να φάμε ούτε να πιούμε... Ήρθαμε να μιλήσουμε.."Εκανα μια παύση...
"Μην ξέχνα όμως..."Με κοίταξε με απορία..
"Μου χρωστάς μια εξήγηση για την συμπεριφορά σου.."
"Ναι" Απάντησε μονολεκτικά και την τράβηξα από το χερι...
Κατσαμε στον καναπέ ο ένας δίπλα στον άλλον...
" Λοιπόν..;"Την ρώτησα..
"Λοιπον;"Ρωτησε κι εκείνη
"Εξήγησε μου γιατί με αποφεύγεις... Τι έχει γίνει; Σου έκανα κάτι; "Την ρώτησα αυτά που ήθελα να ρωτήσω και όχι αυτό που ανυπομονούσα να μάθω..Τι νιώθει για εμένα;... Αλλα δεν είναι ακόμα η ώρα για να την ρωτήσω...Πρωτα πρέπει να μάθει τι νιώθω εγώ για αυτήν... Και θα της το πω τώρα.. Πολύ αργησα...
---------------------------------------------------------
Luna's POV