Nepenthe (j.jk & k.th ff)

Άδικες Κατηγορίες

Κεφάλαιο 71
-----------------------

Areum's POV...

Τόση ώρα είμαστε στο αμάξι και δεν έχει μιλήσει κάνεις από την ώρα που φύγαμε από το νοσοκομείο...

"Λοιπον;" Με ρώτησε...

"Λοιπον;" Επανέλαβα...

"Πόσο καιρό γίνεται αυτό με τον γιατρό; " Με ρώτησε...

"Jungkook.." Ξεφυσηξα..
"Πόσες φορές πρέπει να σου πω ότι δεν έχει γίνει τίποτα απολύτως με εμένα κι αυτόν... Εκτός το ότι με ενοχλεί συνέχεια και εγώ τον αγνοώ, δεν έχει γίνει τίποτα... ΘΑ στο έλεγα αν είχα κάνει καμία βλακεία" Είπα και έκατσα πίσω στην θέση μου...

"Ναι είδα και τώρα... Πότε σκόπευες να μου το πεις;" Ρώτησε καθώς σταματήσαμε σε φανάρι...

" Δεν θα στο έλεγα... Για τον μόνο λόγο ότι δεν ήθελα να κάνεις φασαρίες... Αλλα πραγματικά του αξίζει ένα γερό ξύλο..."Είπα αυστηρά..

"Εντάξει ότι πεις" Ειπε και ξεκίνησε ξανά το αμάξι... Στην επόμενη στροφή είχαμε φτάσει έξω από το σπίτι...

Βγήκα βιαστηκα από το αμάξι και πήγα προς το σπίτι... Άνοιξα την πόρτα και αφού χαιρετισα την Luna με ένα ξερό" Γεια" ανέβηκα στο δωμάτιο μου...

Πήγα και έκανα γρήγορα ένα μπάνιο για να χαλαρώσω...

Μου την σπάει που μερικές φορές δεν με πιστεύει ρε φίλε...Εναν λόγο γιατί δεν με εμπιστεύεται... Αν νομίζει ότι θα τον παράταγα για τον Minjun κάνει πολύ μεγάλο λάθος...

Αλλά τι να πω;
Ότι και να πω θα είναι λίγο...

Με αυτές τις σκέψεις δεν ξέρω πότε πέρασε η ώρα και είχα μουλιάσει για τα καλά μέσα στην μπανιέρα...

Βγήκα από την τουαλέτα και είδα τον Jungkook να κάθεται στο κρεβάτι μου οκλαδον και με τα χέρια του σταυρωμενα στο στήθος του...

"Κι εσύ εδώ;" Του είπα αδιάφορα και γύρισα στην ντουλαπα ψάχνοντας για ρούχα...
Εκείνος σηκώθηκε και στάθηκε από πίσω μου τυλίγοντας τα χέρια του γύρω από την μέση μου και βάζοντας το κεφάλι του στον ώμο μου...

"Μωρό μου.. Συγγνώμη.." Ειπε και εγώ δεν μπήκα καν στον κόπο να απαντήσω...

"Ξερω ότι δεν θα μου έλεγες ψέματα... Αλλα ζηλεύω ρε γαμωτο... Δεν θέλω να σε έχει κανείς άλλος εκτός από εμένα" Ειπε και με γύρισε...

Εγώ τον κοιτούσα νευριασμενα αντιθέτως ότι δεν ήμουν νευριασμένη μαζι του..

"Μπορεις να σταματήσεις να ζηλεύεις; Ξέρεις ότι δεν την μπορώ την ζήλια..Επίσης βλέπεις να παρασύρομαι; Ξέρεις γιατί; " Του είπα..