11

337 36 2
                                    

Ara: Buat apa kau sana? Ntah-ntah ada kau simpan girlfriend sini KL kan haha...

Brian: Kau lah girlfriend saya tu..

Ara: Caittsss!

Brian: Hahaha. Meeting bah gila. Tapi baru habis ni, besok baru balik JB. Datang lah kau sini. Makan makan kita.

Alang-alang juga saya sudah di KLIA ni, singgah terus lah pergi Putrajaya. Saya sampai ja Alamanda terus saya whatsapp si Brian cakap saya sudah sampai. Dia suruh saya tunggu dia di depan butik Guess.

Sementara tunggu dia, saya masuk dulu dalam. Tengok-tengok ja lah. Bukan beli pun. Dalam 5 minit begitu dia sampai. Dia bilang mau pegi makan, tapi saya masa tu masih kenyang lagi.

Brian: Lapar ni Ara..

Ara: Makan ja lah. Saya kasi kawan kau.

Brian: Hmm mau makan apa ah?

Ara: Kita pegi food court ja lah. Senang kau mau pilih makan apa..

Lepas tu kami jalan pegi food court. Sementara dia pusing-pusing, saya cari tempat duduk. Cerewet bah dia ni. Macam 3 – 4 kali saya nampak dia tawaf di food court ni, baru dia buat decision mau makan apa.

Lepas dia order, dia datang meja saya tanya mau minum apa. Tapi saya mau air mineral ja. Walaupun saya gila minum yoyo, air putih tetap number 1 dalam carta. Siap ja air sirap bandung dia, makanan dia pun siap.

Sambil makan tu kami bercerita juga lah. Pasal kerja, pasal parents dia. Si Brian ni anak tunggal. Dulu lepas SPM, family dia pindah Johor, dia pun terus sambung study di London. Lost contact tu sama si Khalil. Jumpa balik pun dalam Facebook. First time lah tu dia jumpa balik sama Abang lepas SPM yang masa dia balik KK masa Good Friday hari tu.

Ntah berapa kali sudah dia order air. Saya pun sama macam nda ingat mau balik KL. Lepas saya pegi surau pun, menyambung lagi kami cerita sana di Starbucks. Sana privacy sikit. Boleh heart to heart talk.

Brian: Eh kau tidak lapar kah ni?

Ara: Nda lah. Sudah tadi makan sama Aunty Jamilah..

Brian: Ka diet haha..

Ara: Ya betul lah juga tu. Saya begini pun teda orang mau, apa lagi kalau saya macam masa sekolah dulu..

Brian: Ada bah..

Ara: Siapa?

Brian: Saya lah..

Ara: Buduh haha

Brian: Serious bah Ara.. Bukan si Khalil ada cakap sama kau ka tu hari?

Kuyak terus muka saya situ. Saya ingat ni topik nda kan kena ungkit sampai bila-bila. Terus saya kasi betul duduk saya di kerusi tu. Mau bercakap secara serious kan. Mana boleh santai-santai.

Ara: Ada tapi saya ingat dia main-main ja tu..

Brian: Ohh. Saya ingat si Khalil tipu saya masa dia cakap kau nda kasi jawapan..

Ara: Macamana juga saya mau bagi jawapan kalau kau nda pernah tanya.. Huhu

Brian: Jadi apa macam?

Ara: Kau serious kah ni?

Brian: Ya lah. Berapa kali saya mau cakap..

Ara: Erm.. Kau rasa kita boleh handle ka long distance relationship?

Brian: Why not? KL Johor ja bah. Bukan KL London haha..

Si Brian ni good catch bah juga. Handsome, baik, nda kedekut, caring. Cakap pun nda kasar. Family saya pun kenal dia juga dan paling penting dia tau saya punya past. Jadi nda payah lah saya susah-susah mau cerita saya punya trauma tu macamana sama lelaki kan?

Forever Yours ✔Where stories live. Discover now