Wierzyłam w swoją wyższość może intelektualną,
Jak widać, która okazała się pomyłką fatalną.
Myślałam o tobie jak o niewinnej przygodzie,
Która teraz nieustannie w moje serce bodzie.
Byłeś dla mnie kroplą deszczu i pyłkiem na wietrze,
Dzisiaj znaczysz tyle, co słońce, woda i powietrze.
Budzę się i zasypiam próbując wymazać wspomnienia
Huczące w mej głowie stale bez wytchnienia.
Czuję jakbym tonęła w wielkim oceanie,
Nie mogąc mieć cichej nadziei na odratowanie.
Może to tylko sentyment taki... nierdzewny,
Nigdy go nie zapomnę, bądź tego pewny.
BINABASA MO ANG
Czystego serca
Poetry"Czystego serca szukam jak świętego drzewa W lesie martwych dusz... W lesie martwym już... Czystego serca pragnę tak jak głodny chleba Razem w drogę pójść... I nie wracać już..." ~Wilki Najlepiej pasujące motto drugiego z kolei tomiku mojego aut...
