0.5 Girl Code

7 0 0
                                    

Girl Code

Part 5

Zondag 16 juni

P.O.V Amber

Langzaamaan wordt ik van mijn nachtrust wakker en grijp ik naar mijn telefoon. Het is half 11 als ik op de klok let. Ineens schiet het me te binnen dat ik Dylan zijn nummer had gekregen maar ik heb hem nog niks gestuurd. Ik besluit meteen hem een appje te sturen.

Ik: Hey Dylan 😊 x Amber
Dylan: Hey! Was net over jou aan het nadenken, haha.
Dylan: of je zou appen natuurlijk.
Ik: Ik had gister niet meer aan gedacht.
Dylan: geeft ook niets, zin om iets te doen vandaag?
Ik: ja gezellig, wat?
Dylan: wat dacht je van vondelpark? Ik neem wel wat lekkers mee en kunnen we elkaar leren kennen.

Ik: Klinkt gezellig!
Dylan: 12 uur?
Ik: moet ik redden, tot dan
😊

Ik speel mijn afspeellijst van spotify af en trek mijn pyjama uit. Vandaag ga ik voor een simpel grijs t-shirt met op een zijkant een citroen, een simpele zwarte broek waarbij ik de onderkant een beetje oprol en mijn nikes die ik gister ook aan had. Ik doe een beetje make-up op en fatsoeneer mijn haar. Ik werp nog een laatste blik naar mezelf in de spiegel en haal mijn schouders op. Ik vind het prima zo. Ik sta op van mijn bureau en doe mijn telefoon in mijn broekzak. Ik loop naar onder en maak een ontbijtje voor mezelf.

' Wat ga jij doen vandaag?' vraagt papa die de keuken in komt lopen met een leeg bord.

'Naar het vondelpark met een jongen die ik laatst heb ontmoet' Zeg ik terwijl ik een hap neem van mijn boterham.

'ken ik hem?' Papa zet zijn bord in het afwasmachine. Ik schud mijn hoofd.

'nee denk het niet' Ik ga aan de keuken tafel zetten. 'Ik heb hem ontmoet toen ik uit ging en kwam hem gister weer tegen bij de starbucks.'

'en nu gaan jullie samen wat doen, gezellig' Papa glimlacht en aait over mijn haar als hij terug naar de woonkamer loopt. Ik werp een blik op de klok. Ik heb nog tijd over. Ik voel mijn telefoon trillen. Ik pak hem uit mijn broekzak.

Dylan: Ik haal je op met mijn scooter 😊
Ik: is goed.
Dylan: wat is je adres?
Ik: rustenburgerstraat 14
Dylan: thanks to zo!

Ik ruim mijn bord op.

Niet veel later wordt er aan gebeld en loop ik naar de voordeur om hem open te maken. Het is Dylan.

'Hey, wil je even binnen komen?' vraag ik hem.

'Natuurlijk, even voorstellen aan je ouders' Hij knipoogt en glimlacht. Ik lach mee en laat hem binnen. Ik loop voor hem uit naar de woonkamer waar papa naar voetbal kijkt op de televisie.

'Pap?' Hij kijkt op en staat op.

'jij moet Dylan zijn' Papa loopt naar ons toe en steekt zijn hand uit. 'Hallo'

'Hoi meneer Lahey, ik ben Dylan' stelt hij zich netjes voor terwijl hij mijn vader zijn hand schudt. Papa knikt.

'Goed, veel plezier.' Dylan en ik lopen weer terug naar de voordeur en we lopen het huis uit. Ik kijk naar zijn scooter.

'Wow, dat is een cool ding' Zeg ik. Dylan lacht.

'Dank je, stap er maar op' Hij gaat naast zijn scooter staan en ik klim erop. Ik voel zijn hand op mijn onderrug om me te helpen. Als ik zit haalt hij zijn hand weg en stapt hij zelf op. Hij rijdt richting het vondelpark. 'je woont er niet heel ver vanaf'

'had ik moeten lopen van je' lach ik.

'nee gek' lacht hij. Hij zet zijn scooter voor het vondelpark en ik klim er weer vanaf. Hij pakt een tas uit zijn scooter waar we net op zaten en loopt het vondelpark in. Ik loop naast hem.

'Heb je dat allemaal in je huis gevonden?' vraag ik aan hem wijzend naar de tas die hij vast heeft.

'Ik was al lang wakker, had dit plannetje een beetje in mijn hoofd. Ik heb het al gehaald voor ik het je ging vragen' Legt hij uit. Ik trek mijn wenkbrauwen op.

'Had je het gevoel dat ik je zou appen, of ben je helderziend' ik krab zacht aan mijn arm. Dylan moet lachen.

'allebei totaal niet, ik dacht eerder dat je niet eens zou appen en ik dit gewoon zou opeten met vrienden vanavond. Maar ik ben blij iets van je gehoord te hebben.' Zegt hij lief. Hij pakt een créme kleurige deken uit de tas en legt het op het gras. Hij zet de tas neer en we gaan er allebei op zitten. Hij haalt ui de tas een zakje uit met 4 croissants, 2 rode plastic bekertjes en een fles cola.

'Cola bij de lunch' grinnik ik.

'is gezond' zegt hij lachend. Ik kijk hem lachend aan.

'Waarom kwam je ook alweer bij me zitten die avond?' vraag ik. Ik pak een croissant uit het zakje en pak er een stukje vanaf om het op te eten.

'mijn vrienden en ik speelden het spel truth and dare, mijn opdracht was om bij jou te zitten en je aan te raken en dat soort dingen en ik dacht, ik ga alleen bij haar zitten en vragen waarom je zo alleen zat maar toen kwam die vriendin ook nog'

'Oh ja Mae. Ze was echt pissig. Ze had wel haar excuses aangeboden' Zeg ik. 'Alles is goed tussen ons'

'Ze leek me best een lastig meisje om ruzie mee te hebben' Dylan eet ook een croissant.

'ik ken haar al heel lang, ik ben haar gewend maar op dat moment kende ik haar even niet meer. Ze deed heel anders' Vertel ik. 'Ze kon altijd wel een beetje boos worden, maar echt schreeuwen deed ze niet'

'Gelukkig dat jullie nu weer oké zijn' Zegt hij. Hij schudt wat cola in de bekers en geeft er een aan mij. Ik begin aan mijn tweede. We zijn allebei even stil om onze broodjes op te eten.

'Hoe oud ben je eigenlijk?' vraagt hij na een tijdje.

'18, jij?' '19, je lijkt me echt een leuk meisje' Ik voel mezelf warm worden. Ik leg mijn hand op mijn wang. Hij merkt dat ik een beetje verlegen wordt en pakt mijn pols en haalt hem rustig van mijn wang af. Hij kijkt heel leuk nu, ik zou gewoon die lippen willen voelen op de mijne. Maar, dat gaat te snel.. Ik wil hier niet eens aan denken nu op het moment. Ik bedoel, Ik ken hem totaal niet. Misschien is hij wel zo iemand die dit soort dingen met ieder meisje doet.

'Je kijkt nu nog schattiger' Zegt hij lachend. Ik kijk hem aan.

'Oh Dylan stop!' zeg ik lachend. Ik sla zacht tegen zijn arm. Ik drink mijn cola op. Hij kijkt me glimlachend aan. 'Wat?'

'Niks' Ik zie die plagende blik van hem. Ik duw hem om. Ik kijk hem nep boos aan. Hij trekt aan mijn armen zodat ik half op hem lig. Hij kijkt lachend naar me.

'je ligt wel fijn' zeg ik. Hij legt zijn hand op mijn buik. Ik leg mijn hand op de zijne en geniet even van het moment. Vogeltjes fluiten om me heen, de wind dat rustig waait en het rustige plekje waar we liggen. Plus het feit dat er een jongen ligt, die niet meteen andere dingen van plan is en het ook rustig aan doet. Hij toont interesse in me en hij is ongelooflijk knap. Misschien dat deze date wat gevoelens naar boven bracht.



Girl CodeWhere stories live. Discover now