My Sweet Surrender (COMPLETED)

Chapter 7

Pagmulat pa lang ng mga mata ay may ngiti na kaagad sa mga labi ni Shaine. Magaan ang kanyang pakiramdam kaya bumangon na kaagad siya. She checked her phone and saw a message from Euan greeting her a good morning.

Matapos magtapat ng hangarin ang binata sa kanya ay ihinatid na siya nito sa bahay. Pagparada pa lang ng binata sa tapat ng bahay nila, hindi pa man lang siya nakakababa ng sasakyan, ay kaagad na bumukas na ang gate at lumabas ang pinsan niya. Seryoso ang mukha nito at nakatingin kay Euan.

"Kuya, may problema ba? Ang Tiya?" nag-alalang tanong niya matapos bumaba ng kotse.

"Walang problema. Pumasok ka na sa loob. Mag-uusap lang kaming dalawa," anito na nakatingin pa rin kay Euan.

Lumingon siya sa binata at ngumiti, "Thank you."

"Good night, Sweetheart. I will see you again tomorrow."

"Sige na, Shaine, pumasok ka na. Ako na ang bahala rito," seryosong sabi pa rin ni Marson.

"Ingat ka," aniya kay Euan bago tuluyang tumalikod at pumasok sa bahay.

Alas-nwebe kwarenta y singko na ng gabi kaya hindi na siya nagtaka na wala na sa sala ang mag-asawa. Maagang matulog ang mga ito. Dumiretso na siya sa kwarto at sumilip sa bintana. Mukhang matatagalan pa ang pag-uusap ng dalawa sa labas dahil nakita niyang sumandal pa si Euan sa pintuan ng kotse nito. Lumayo na siyang muli sa bintana at pumasok sa banyo para maglinis ng katawan at magbihis. Paglabas ng banyo ay nasilip niyang wala na ang binata sa labas ng bahay, ngunit may mensahe ito sa cellphone n'ya. He is wishing her good night.

Pagbukas niya ng pinto ng kanyang kwarto ay narinig niya ang pamilyar na mga boses sa ibaba. Dali-dali siyang nanaog sa hagdanan. Nakita niya sina Nanay Celia at Tatay Andres sa lamesa at nagkakape kausap ang kanyang tiyo at tiya. Nagmano siya sa mga ito bago naupo sa tabi ng kanyang ina.

"Bakit hindi man lang po kayo nagpasabi na pupunta pala kayo rito ngayon?" tanong niya.

"Tumawag kami kagabi, sabi ng tiya mo nasa labas ka pa raw," sagot ng ina niya. Hindi nito itinago ang nanunudyong ngiti sa mga labi. "Dalaga na talaga ang bunso ko. Nakikipag-date na. Dati'y nagagalit ka pa kapag may nag-aayang lumabas."

Ngumiti siya sa ina, uminom sa kape na nakapatong sa harapan nito. "'Nay, twenty six na po ako, hindi naman po siguro masama na lumabas ako paminsan-minsan."

"Kumusta ang date, anak? Maayos naman ba?" tanong ng ina niya.

"Opo, 'Nay. Mabait po si Euan at maalalahanin. Dumaan po kami saglit sa bahay nila. Nakilala ko po ang nanay n'ya."

Tumikhim ang ama niya kaya napalingon silang lahat dito.

"At hindi pa man lang namin kilala ang lalaking iyon," seryosong sabi ng ama niya.

Tumayo si Shaine at lumapit sa ama para maglambing. Kilala niya ito, alam niyang hindi talaga ito galit, nag-aalala lang ito para sa kanya. "Ang tatay naman. Kilala siya ng Tiya Millie. Kaibigan siya ni Kuya Marson. Mabuti po siyang tao. Hindi naman po ako sasama sa kanya kung may pagdududa ako," tumayo siya sa likod ng bangkong inuupuan nito at humawak sa magkabilang balikat ng ama.

"Andres, hindi ko ipapahamak ang anak mo. Bunso ko na 'yan at sinisigurado ko sa'yo na mabuting tao at maayos ang pamilya ni Euan," sagot ng tiya n'ya.

"Nakilala mo na ang nanay n'ya? Mabait naman ba?" tanong naman ng ina n'ya.

"Opo, 'Nay. Hindi lang mabait, maasikaso rin po," nanatili siya sa likod ng ama at hinilot ang balikat nito para maibsan ang tensyon doon.

Tumingin siyang muli sa ama na nanatiling tahimik. "Tay, malaki na po ako. Alam ko na po ang tama at mali dahil napalaki n'yo po ako nang maayos, kami nila kuya. Wala po ba kayong tiwala sa akin?"