This is my life ✔

Epiloog

p.o.v Julia

*3 maanden later*

We zijn terug hoor. Er is opzich best veel gebeurd. Ten eerste zijn Niall en ik samen en is hij echt vaak bij mij om me te helpen. De kinderen vinden het helemaal geweldig om een vader te hebben en ook Niall vind het leuk om met de kinderen iets te doen. Hij is echt de beste vader die er bestaat.

We kregen heel veel bedreigingen vanuit mijn ouders en ze werden steeds erger tot dat ze hier aan de deur stonden. Ze hadden bijna Justin mee genomen maar toen zag je een soort vaderinstinct bij Niall naar boven komen en hij werd helemaal gek.

Ik heb hem nog nooit zo gezien.
Hij was zo woedend dat je de ader in zijn nek gewoon zag kloppen. Hij heeft toen beide ouders geleerd van Justin af te blijven waarna hij uit woede tegen hun auto heeft aangetrapt.
Justin was toen al wel naar binnen.

Het was een hele rare dag, maar uit die dag kon ik wel zien dat Niall echt van de kinderen houd. Toen mijn ouders weg waren heb ik dan ook een hele tijd samen met Niall in de keuken moeten zitten om hem weer normaal te krijgen omdat hij zo boos was. Uiteindelijk heeft hij verteld wat er in zijn hoofd omging en dat hij het zelf ook niet eens echt door had.

Normaal kon hij nooit zo boos worden en hij schrok gewoon van hoe boos en krachtig hij was. Ik vond het super dapper van hem.

Na die dag waren mijn ouders ook gelijk razend en hebben ze besloten om elke cent die we van ze kregen stop te zetten. Dus vandaag is er een rechtszaak gepland. Niall en ik zijn er beide klaar mee en vinden het niet kunnen dat ze nou verwachten dat ik ook het huis en eten ga betalen. Dat zit er dus echt niet in.

Van Niall zijn ouders krijgen we ook een extraatje om ons uit de brand te helpen. Harry zijn moeder past gelukkig op de 3 kleintjes. Maar op dit moment staan Niall en ik dus beide voor het gebouw waar het gaat gebeuren.

Finn en Jake zijn met ons mee als een soort getuigen en de andere hebben we bij de moeder van Harry neergezet. De ouders van Niall zijn hier ook dus die konden niet oppassen. Niall ziet er echt verdomd goed uit in dat pak, wat ik dus echt niet kan uitstaan. Hoe kun je er zo hot uitzien in een pak? Nou heel hot dus. Ik kan mijn ogen gewoon niet van hem afhouden.

Finn en Jake hebben geen pak aan, maar wel nette kleren. Ik vond niet dat ik ze een pak aan moest gaan trekken. 'Kom jongens, dan gaan we naar binnen'. De ouders lopen voor ons uit het gebouw in. De ouders van Niall zijn trouwens echt de beste ouders die er zijn. Ze zijn zo lief en behulpzaam voor ons. De moeder van Niall maakt soms super lekker eten voor ons zodat we zelf niet hoeven te koken en ze heeft me al meerdere keren geholpen met huiswerk.

In het gebouw moeten we even zoeken, maar al snel hebben we het gevonden. Voor de grote deuren staat onze advocaat al op ons te wachten. 'hee jongens, zenuwachtig' vraagt hij. 'jaa. Het gaat mij er gewoon om dat ze weg blijven van ons en dat ze de huur en boodschappen weer betalen'. 'we doen ons best en we zullen wel zien wat eruit komt'.

De ouders van Niall wensen ons succes en gaan dan zitten. Gelijk achter ons gaan Jake en Finn zitten zodat we ze gelijk kunnen vinden als we ze nodig hebben. En Niall en ik gaan samen met de advocaat vooraan zitten. We hebben heel veel met de advocaat gepraat over wat we wel en niet mogen doen. Bijvoorbeeld dat we niet zomaar door de zaal moeten roepen, niet door de rechter heen praten en niet uitvallen tegen mijn ouders.

Aan de andere kant van de zaal zitten mijn ouders, die ons vernietigend aankijken. Ik krijg er echt de rillingen van. Al snel begint de rechtszaak. het gaat over de brieven, het geld, het achterlaten van ons en de ontvoering. Alles in hun nadeel dus. Ik wordt steeds minder nerveus als ik hoor dat alles in hun nadeel is.

En dan is het moment dat Jake moet vertellen. We hebben hem echt duidelijk gemaakt dat het niet hoefde als hij het niet fijn vind, maar hij wou het. Als ik maar naast hem ging zitten. Dus zodra Jake opstaat, sta ook ik op. Samen lopen we naar voren waar we gaan zitten en zo begint Jake te vertellen over de ontvoering. Na een hele hoop gepraat is het dan eindelijk klaar. De rechter gaat nu bepalen en zal dan terug komen.

Met een zucht leun ik tegen Niall aan die me in zijn armen neemt. Niall en ik zijn echt heel close geworden en bijna onafscheidelijk. Ik ben echt gek op deze jongen. Als de kinderen niet kunnen slapen dan gaat Niall voor ze zingen, en ik neem dan natuurlijk op.

Na 10 minuten komt de rechter weer terug. 'ik heb besloten dat meneer en mevrouw Brugge de huur van het huis moet betalen en de kinderen elke maand 1000 euro moeten geven voor andere dingen. Verder zullen ze uit de buurt moeten blijven van Mevrouw Brugge en Meneer Horan. Ook mogen ze geen contact meer proberen te zoeken met een van de andere kinderen, of nog andere kinderen naar het huis sturen.

Verder kan het natuurlijk altijd zijn dat jullie elkaar tegen komen, maar dan wordt er van beide kanten verwacht dat er normaal wordt gedaan. Wordt er niet aan deze eisen gehouden zullen er maatregelen genomen worden. Dit is mijn uitspraak'. De rechter slaat met zijn hamer op het houten rondje en loopt dan weg. Vol blijdschap vlieg ik op Niall af die ook helemaal blij is en me in zijn armen neemt. 'Eindelijk Niall. Eindelijk kunnen we een normaal leven leiden zonder angst en gewoon genieten van de kleintjes'.

'Eindelijk zal alles goed komen'.

(Hij is eindelijk afgelopen. Ik vond dit persoonlijk een niet zo goed boek en bus dus blij dat ik nu het volgende kan publiceren

Het volgende boek heet The Airplane Crash. Het is een soort Adopt verhaal maar met een andere wending zeg maar

B.t.w ik zet gelijk een hoofdstuk online)