Maniac

CHAPTER 19

•Held Captive•

AEVA's P.O.V.

Nagising ako sa sikat ng araw. Aish! Sabi naman kasi kay kuya na wag buksan ang kurtina eh. Tsk. Hinarang ko--- teka.

*Klang klang*

Ha? Ano to? Ba't naka kadena kamay ko? Arhhhh--- biglang sumakit ang ulo ko. Shit. Ano bang nangyari? Asan ako? Di ko to kwarto ah?

*BLAAAG!

Napatingin agad ako sa pinto kung sino yon.

"K-kit? Anong nangyari? Ba't nakatal---" At first, wala akong idea pero unti-unti nang nag nagsi-sink in sa isip ko kung ba't ako nakatali at ba't masakit ang ulo ko. Unti-unti akong napatingin kay Kit. Unti-unting namumuo ang mga luha sa mata ko.

Umupo siya sa gilid ng kama at pinunasan ang luhang pumatak galing sa mata ko. Iling lang ako ng iling. Ayokong tanggapin. Ayoko.

"You're mine Aeva"

"You're  a demon!"

"No! Stephen! No! Stephen!"

"Canada"

"Bye Philippines"

"Don't test my patience, Aeva"

No. Tumingin ulit ako sa bintana, no, this is a building. Kitang-kita ang mga matataas na gusali sa labas at alam kong hindi ito sa maynila. Pero ayoko pa ring maniwala. Please tell me this is just a dream, tell me this is just a nightmare. Tell me this is not real. Please, someone wake me up and tell me that I'm just dreaming, that this is not real.

"Good morning, babe. Welcome to Canada." Napiyak na lang ako ng tuluyan. Si kuya, kamusta na kaya siya? Siguradong halos mabaliw na yon kakahanap sakin.

"Pakawalan mo ko dito! Hayop ka Kit! Baliw ka na! Baliw ka! Pakawalan mo ko dito!" Tumawa pa siya na tila ba natutuwa sakin.

"Yes I'm crazy, crazy for you babe." Nag smirk pa siya. "Wag kang mag alala, masasanay ka din dito. Kasama mo naman ako eh. Matututunan mo din akong mahalin. Mamahalin mo din ako." I can't believe him. Hindi ko talaga akalaing magiging ganito siya. Or ganito na talaga siya pero hindi ko alam na ganito pala siya kalala. Hinarap ko siya at nagsmirk din. I won't give him the satisfaction.

"Hinding-hindi ako magmamahal ng isang katulad mo."

And at that moment, i regret saying those words. Sinampal niya ako ng likod niyang palad. Nalasahan ko ang dugo galing sa labi ko. Hindi ako makagalaw sa sakit. Napapikit nalang ako ng madiin at ninanam ang sakit.

Sinakal niya ako at kitang-kita ko sa mga mata niya na galit na galit siya. Hindi ako makahinga pero di rin ako makapagsalita. Hindi ko maalis ang kamay ko sa kanya dahil nakakadena ang kamay ko. Masakit ang pagkakasakal niya at nahihirapan na akong makahinga.

"Mamahalin mo ako. Tandaan mo yan! Naiintindihan mo?!" Napapikit na lang ako. Konting-konti na lang, wala na akong hangin.

Bigla niya naman akong binitawan at tumayo at lumabas. Pagkatapos niyang bitawan ang leeg ko, para akong gutom na gutom sa hangin. Nagpasalamat na lang ako sa pagbitaw niya sa leeg ko.

Napaiyak ulit ako. Wala na. Wala na talaga ang tinuring kong bestfriend, ang inakala kong bestfriend. Wala na nga ba talaga? O sadyang hindi ko lang inaasahang may ganitong ugali siya? I'm hopeless.

All these years, naging bulag ako. Hindi ko man lang napansing may pagtingin siya sakin. Magaling nga talaga siyang umarte.

Isa siyang traidor.

KIT's P.O.V.

Now that i have you, why can't you love me like how i love you? Bakit ba di mo ko kayang mahalin Aeva? Ilang taon, ako ang kasama mo, pero malalaman kong may gusto ka kay Adrian? Bakit siya pa?!

But as i said, i will make you mine even in a selfish way i can. I will keep you till you fall for me. Alam kong mahuhulog ka din sakin. Panahon lang ang kailangan kong antayin.

"Hey bro. Si Aeva?" Tanong ni James. Yes. He is my step-brother. My eyebrows suddenly twitched the moment he asked that.

"Why are you looking for her?" I said in monotonous tone.

"I just want to kiss her.... Again." Nag init bigla ang ulo ko at sinuntok ko siya. Nung bumagsak siya, kinwelyuhan ko siya.

"Back off she's mine!" Sigaw ko sakanya pero tila wala siyang narinig. Tumawa lang siya at pinunasan ang dugo sa labi niya.

"But her lips taste good lalo na sa lee--"

Di ko siya pinatapos at sinuntok ko siya ng sinuntok. I will definitely kill him now. Umuubo na siya ng dugo pero wala akong pake.

At bigla na lang akong inawat ni Adrian.

"Brad tama na! Anong nangyari dito?!" Susugudin ko sana ulit si James pero inawat ako ni Adrian.

"Don't you ever touch her again or i will kill you!"

Tinanggal ko yung pagkakaawat sakin ni Adrian at lumabas. Seriously? Namimihasa ata ako sa pagwalk-out ah?

Pumunta ako sa rooftop garden para makapag refresh. That son of a btch got into my nerves. Ever since nagpakasal si mommy diyan sa tatay ni James, naging karibal ko na siya. Malamang. Lahat inagaw niya. Lahat sinira niya. Ang totoo lang naman kasi niyan, ampon si James ng dad niya and he is literally a psycho. He killed his own father just to steal my mom's attention. Lahat ng ari-arian ni dad, pinamana na niya sakin nung nasa hospital siya nung una. Makakuha ko lang yon pag 18 na ako. And also, kay mom. Yes, wala na din si mom. I killed her.

Yes. You can say that I'm also a psychopath. I killed her because James' plan succeeded. Naagaw niya ang attention ni mom. I also planned killing James pero hindi ako nagtagumpay. Narinig ko kasi na kapag wala si James, kalahati sa parte ng kayamanan ni mommy mapupunta sa aunt ko. At 10% lang sakin kasi bata pa ako. Pero pag nasa legal age na ako, depende na yon kay tita kung ibabalik niya sakin. So i decided na wag munang patayin si James.

But that doesn't mean na hindi ko na siya papatayin. He owe me. Bigtime.

At ngayon, blinackmail ko siya na maging sunod-sunuran ko or else, i will send the copy of the footage of him, killing his dad, to the chief.

Ang gulo pero lahat ng ito worth it para sakin. Dahil nasa akin na si Aeva.

And this time, hindi na kita papakawalan.

Abangan........