Maniac

CHAPTER 33

•His End•

AEVA's POV

"Choose..."

"On the count of five, Aeva." Pagbabanta ni James at naglalakad na siya papunta kay Stephen.

"One. " I don't want to be with him. I don't want to be stuck with him.

"Two."

"Aeva. Wag mo siyang piliin. Save yourself--ooff!--" naputol ang pagsasalita ni Stephen dahil tinadyakan na naman siya ni Adrian. Napasigaw ako at napayuko.

"Three. " but I don't want him to die neither.

"Two. " nakarinig kami ng malakas na pagikot ng elisi. It must be the helicopter he's saying. Tumingin ako kay James and i saw him grin at kinasa ang baril.

"One. " tinutok niya ang baril kay Stephen at napapikit ako nang narinig ko ang malakas na putok.

.....

No...

Dahan-dahan kong inangat ang paningin ko sa kanila at pumatak naman ang luha ko dahil nakita ko ang di ko inaasahang makita.

Buhay siya. Buhay pa si Stephen.

At nakita ko sa gilid si James na duguan at nakahawak sa tagiliran niya.

"Kill that bastard!" At nagsimula nang mag ingawan ang mga baril nila at nakita ko si Kit.

What's he doing here?

Naramdaman kong may kumalag sa may kamay ko. Si Stephen, kinalagan niya ang kamay ko at nang matanggal niya na ay kinalagan niya ang sa may katawan ko. Dali-dali kong tinanggal ang sa may paa ko at tinulungan si Stephen. Pagkatapos ay iniakbay ko ang braso niya sa balikat ko at tumungo kami sa likod kung san di kami makikita.

Nilingon ko si Kit na kasalukuyang nakikipag laban sa mga armadong lalaki nang maipatumba niya ang mga yon ay lumingon siya sa pinanggagalingan namin.

"Go!" Sigaw niya at bigla naman siyang nasuntok ngunit mabilis na nakabawi.

Sinunod ko ang sinabi niya at nasa labas na kami ng building nang biglang humarang si Adrian na nakatutok ang baril samin.

"Where do you think you're doing?" Napatigil kami sa pagtakbo.

"A-adrian..." nag smirk siya at ikinasa ang baril niya.

"Escaping huh?" Napalingon naman kami sa likod at nakita namin si James. "Well if you think you can escape me Aeva, think again." At bigla niyang pinaputokan ng baril si Stephen sa binti at natumba kami.

Fuck!

"S-Stephen... I'm sorry. Oh my G--- AHHH!-" Napasigaw ako sa sakit nang pagkuha niya sa buhok ko.

"Noo! Stephen! Aray! Tama na James!" Gigil na gigil siya sa paghawak sa buhok ko.

Patungo na kami ngayon sa helicopter at nagpupumiglas pa rin ako.

"YOU ARE MINE AEVA AND MINE ONLY!" Siniko ko siya sa gilid niya at sinipa ko din ang ari ni Adrian.

Dali-dali din akong tumakbo palayo at narinig ko din ang wang wang ng mga pulis.

Nakita ko si Kit bigla niyang itinutok ang baril sakin with a scary face.

I thought he saved us?

Napatigil ako sa pagtakbo nang marinig ko ang dalawang sunod-sunod na pagbaril. Napatakip ako ng tenga at nanginig sa takot at kaba.

Dahan-dahan kong pinakiramdaman ang katawan ko. Walang masakit sakin. Minuklat ko ang mata ko at nakita ko si Kit na pumatak ang luha at ngumiti sakin.

"You're safe now. " napatingin ako sa likod ko at nakita ko si Adrian na duguan at nakahandusay na sa sahig samantalang si James ay natamaan naman sa dibdib ay hirap na sa paghinga.

May mga ambulansiya at pulis na ang nag search sa Area at tinutukan nila ng baril si Kit. Sinabihan ko naman sila na wag at naniwala naman sila sakin.

Hinuli na din si James. Pinosasan na si James at tumingin ako kay Kit. Malayo ang tingin niya at naluluha. It makes me want to cry too.

"It's over." Ngumiti siya sakin. Pumatak naman ang luha ko. Yeah, it's all over now. Nakatingin lang ako sa kanya.

"Bitawan niyo ko! Aeva! Aeva! Kung hindi ka mapapasakin-- bitawan niyo ko!" Haharap na sana ako nang bigla akong yakapin ni Kit.

"Shhh... don't look at him." Niyakap ko din siya. "I'm sorry. I'm sorry for everything. I'm toxic. My love for you had gone mad, brought you tragic and gave you pain. *sniff* "

"Hinding-hindi ka mapupunta sa iba!!" Narinig ko pang sigaw ni James.

"Hold him down!"
"Shoot!" Rinig kong sigaw nila. Mukhang nagkakagulo ata.

KIT's POV

I'm currently holding her in my arms protecting her from James who are causing commotions now. He's trying to escape and he did. Sinuntok niya at binugbog ang mga officer na pumigil sa kanya.

He'll get the gun. I thought.

"And know this Aeva," hinigpitan ko ang yakap ko kay Aeva. I guess this is the last time that we will see each other. "I'm sincerely sorry for what I've done and if this is the only way i could be punished, I'm willing to save you. " naguluhan at siya dahil kumalas siya sa pagkakayakap ko.

"But you saved me already?" She doubted. Napangiti na lang ako sa kanya.  "Kit, i forgive you now." Ngumiti siya and that's the most precious thing i can ever imagine.

Ngumiti ako at saktong pagkuha ni James ng baril, niyakap ko ulit si Aeva at itinalikod sakin.

*Bang! *Bang! *Bang! *Bang!

Sinalo ko ang mga bala. Sasaluhin ko para makabawi ako sayo. Alam kong wala pa tong sakit na to sa ipinaramdam ko sayo Aeva pero wag kang mag-alala, di na kita gagambalain pa...

At unti-unti ko nang nararamdaman ang pamamanhid ng katawan ko. Unti-unti nang nanlalambot ang tuhod ko hanggang sa bumagsak na ako.

"N-no... Kit... K-Kit... nooooo..." inakay niya ako sa mga braso niya like we are in a movie.

Hinaplos ko ang mukha niya at pinunasan ang luha. "Hush now... you're safe now."

"Kit naman! Ano ba! Wag ka ngang ganyan! Lakasan mo loob mo. May ambulansiya naman eh." Iyak siya ng iyak and that makes me happy  but not because i'm hurting her again but knowing that she still cares for me after what i've done.

"It's okay. Shhh. Promise me one thing." Tumango siya at hinawakan ang kamay ko.

"Don't blame yourself. " tumango ulit siya at ngumiti ng may pighati.

"P-Promise..." Now that i assure that, i can now rest.

Unti-unti ng dumidilim ang paningin ko and for the last minutes of my life, i remember the promise i said to her.

Until my last breath, Aeva. I love you, Goodbye.

Abangan.....
~~~~~~~~