16."Jilet"

71K 3K 712
                                    


BÖLÜM DÜZENLENMEDİ
(Kitap baştan yazılıyor birçok şey farklı olabilir. Bunu bilerek okuyun lütfen.)


"Beni sevmediler, çirkinim."
Jilet∞

Alper Ayyıldız; Ağustos sırılsıklam

Ayda Karabatak;

Çocukluğumdan genç kızlığıma tüm hayatım avuç içilerindeydi. Gözlerinde kalbime vurduğu mührün yansıması vardı. Dudaklarında ruhumun acılarını dindiren derman gizliydi.

Onunlayken aldığım nefes bana yetmiyordu. Kalbim bedenimde duramayacak hale geliyordu.

Sancar beni tüketiyordu.

Tıpkı bir iğne gibiydi. Damarımdan içeri girmiş tüm benliğimi benden tüketircesine şırıngaya çekiyordu beni.

Bedenim alev alev yanıyordu. Parmak uçlarında tutuğu ateş tenime sürtüyor beni yakıp kül ediyordu. O kadar dolu ve yoğun hissediyordum ki birazdan dolmuş bir bardak gibi taşacaktım. Beynimin ücra köşelerinde duran ayda bu duruma hayretler içerisinde bakıyordu.

Ama onunlayken, aklım beni terk ediyordu.

Beni tüketen dudakları boynuma minik öpücükler bırakıyordu. Dokunuşları aynı anda buzdan ve ateşten hissettiriyordu. Eli fermuarın ucunu tuttu ve yavaşça aşağı doğru çekmeye başladığında, alt dudağımı sertçe dişledim. Fermuarı yarısına kadar indirdiği sıra aşağı kapının zil sesini duyduk.

Ama fermuarı hala aşağıya doğru çeken Sancar değilde tek ben duymuş gibiydim zil sesini. Bir anda beni terk eden aklım sahilimin kıyılarına vurmuştu. Ben üzerine yatırdığı yataktan doğrulmaya çalıştım. Ama sadece çalıştım bu üzerimde duran Sancardan ötürü olmuyordu.

"Sancar..." Dedim nefes nefes kalmış bir sesle. Bedenim yokuş aşağı freni patlamış bir araba gibi hızlı ve kontrolsüzdü. Bir elim kaslı koluna tutundu. Ama o hiç oralı değildi. "Sancar bırak," elimi tam olarak yarıya kadar indirdiği fermuarımı tuttan eline kaydı.

Anlını kürek kemiğime dayadığı sıra seslice bir nefes verdi. Dudaklarının arasında verdiği nefes açıkta kalan gerdanımda ateşli bir meltem etkisi yaratmıştı. O sırada tekrar zil sesini duyduk. "Zil çalıyor," diye fısıldadım gür siyah saçlarına bakarken. Bedenine çektiği nefes sırtını hafif bir şekilde yükseltiyordu.

"Duyuyorum," diye homurdandı sinirli bir sesle. Böyle bir an bozulduğu için o sinirli olsa da ben bu anı bozana şuan için minnet duyuyordum.

Tekrar doğrulmaya çalıştım ama o milim kıpırdamaksızın hala üzerimde uzandığı için doğrulamıyordum. "Sancar üzerimden kalkar mısın?" Şuan bana bakmıyor oluşu iyiydi zira az önce ona tutkuyla karşılık veren cesur ayda gitmiş yerine utanıp çekinen ayda gelmişti.

LİDER (Düzenleniyor)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin