Hoofdstuk 15 - De Schommel

112 6 10
                                    


1 maart (het verleden)

Lilly

"Vijf Werelden een verhaal over vijf verschikkende families op vijf verschillende werelden. Ze willen elkaar ontmoeten, maar doet deze beslissing wel goed? Een boek over de ruimte, tijdreizen en het verschil tussen goed en kwaad." Thomas straalt met zijn boekenkeuze in zijn hand. "Dit is mijn favoriete boek en nu gaan 10 personen dit prachtige schepsel lezen. Nog niet te spreke van het gesprek dat we erover gaan hebben bij de boekenclub. Ik kan niet wachten!"

Ik giechelde om mijn beste vriend. Ik had hem gemist en hij mij ook. Nadat ik besefte dat ik gevoelens had voor Meghan ben ik veel meer met haar gaan afspreken. Niet dat ik dat saai vond of minder leuk. Ik ben verliefd op Meghan en afspreken met haar was geweldig. Maar als je met je vriendin afspreekt kun je moeilijk over je relatie roddelen.

"Zo hoe gaat het met je grote liefde?" Vroeg Thomas grijnzend. Hij legde het dunne boekje op zijn nachtkastje. "Ik denk dat ze de ware is Tommy," zei ik dromerig. Thomas rolde met zijn ogen, "cliché." Ik gaf hem een duw en stak mijn tong uit. Het kon me niks schelen wat Thomas dacht. Meghan was sowieso de enige voor mij. Voor altijd.

"Over stelletjes gesproken," begon Thomas. "Ik denk dat Jip en James een relatie hebben." Mijn ogen werden groot, "echt waar? Waarom denk je dat?" Hij kwam dichterbij, "ik hoorde dat James al jaren weet dat hij homoseksueel is. Hij is christelijk opgegroeid en zijn familie is erg gelovig. Hij durft niet uit de kast te komen. Uit angst om weggestoten te worden uit zijn eigen familie." Ik knikte, "dat is erg heftig en naar voor hem. Hopelijk krijgt hij hulp aangeboden." Thomas knikte ook en ging verder. "Jip daarentegen is biseksueel en wel uit de kast. Zag je niet hoe hij reageerde nadat James was weggelopen?"

Ik draaide een krul in mijn haar en fronste. "Hoe weet je dit allemaal?" Thomas lachte, "Noah heeft het me verteld. Ik hoop dat hij de waarheid spreekt." Ik zuchtte, "of juist niet, want James zit in een onmogelijke situatie."

Plotseling ging mijn mobieltje af. Wie kan dat nou zijn? Ik draaide me om en vond mijn mobiel tussen de lakens van Thomas zijn bed. Het was Meghan die belde. Meteen nam ik op, "hey schat." Ik stopte en schrok door een zacht gesnikt aan de andere kant van de lijn. "Lilly? Wil je naar de schommel komen? Ik heb je nodig." Meteen stond ik op en pakte mijn spullen. "Ik kom er direct aan Meghan."

Toen ik eenmaal bij de schommel aankwam zat Meghan huilend heen en weer te schommelen. "Schatje," begon ik aarzelend. Ik liep naar de schommel toe en omarmde haar. Ze huilde stilletjes verder in mijn armen, terwijl ik zweeg. Ik wist niet goed wat ik moest zeggen. Met mijn vingers streelde ik lichtjes over haar huid. Haar huid was steenkoud en toen ik dat merkte begon ik eroverheen te wrijven. "Wil je mijn vestje aan?" Vroeg ik. Ze raakte even haar bovenramen aan, schrok van de kou en knikte. Ik trok mijn vestje uit en voelde de wind over mijn armen blazen. Het was een erg koude wind en ik zag dat ik kippenvel had gekregen. Ik overhandigde Meghan mijn vestje en ze trok hem dankbaar aan.

"Wat is er aan de hand?" Besloot ik te vragen. Mijn eeuwige stilte maakte mijn eigen hoofd gek. Ik moest iets doen, maar wat kon ik doen? "Lilly," zei Meghan op een bijna smekende toon. "Ik kan je dat niet vertellen." Ze keek me aan met ene oprechte pruillip en snoof haar neus in een zakdoek. "Waarom niet?" Zei ik bezorgt. "Is het ernstig? Meghan je maakt me bang." Meghan zuchtte, "ik heb iets doms gedaan."

Ik wist niet wat ik moest zeggen. "Wat heb je gedaan?" Vroeg ik bezorgt. Meghan schudde alleen maar haar hoofd en pakte mijn hand vast. "Ik kan het niet vertellen." Ik aaide Meghan over haar hoofd. Ik kon haar niet dwingen om mij iets te vertellen, hoe graag ik het ook wou. "Het komt goed," fluisterde ik op een geruststellende toon. "Dit is ons plekje. Hier kan niemand ons kwaad doen. We zijn veilig. We zijn thuis."

"Ik heb het verprutst Lilly," mommelde Meghan. Ze staarde bedroefd naar de blauwe glijbaan in de speeltuin. "Je kunt me alles vertellen," zei ik. Ze schudde haar hoofd, "dit keer niet." Ik wachtte op een verklaring of een vervolg van haar antwoord, maar ze zweeg. Mijn vriendin baalde ontzettend van iets, maar ik wist niet wat. Ik wou haar zo graag helpen. Hoe kon ik haar helpen? "Meghan," probeerde ik opnieuw. "Ik weet dat ik je niet kan dwingen, maar ik wil je zo graag helpen." Ze huilde nog steeds zachtjes in mijn armen. Erg verscheen een vage glimlach op haar gezicht. "Je bent lief."

"Jij bent ook lief," fluisterde ik terug. Haar ogen werden groot en ze begon te blozen. "Lilly, ik hou van je.' Mijn hart haperde even en klopte daarna snel door. Ik kreeg het zo warm en het leek even alsof de wereld stilstond. Ze houdt van mij. Ze heeft miet alleen gevoelens voor mij, maar ze houdt ook van mij. Liefde en houden van.

"Ik hou ook van jou Meghan," zei ik. Het was de waarheid. Ik hield zoveel van haar. Ze was de liefde van mijn leven. Ze gaf me zoveel liefde. Ze maakte me blij en kalm. Zij was de ware. Ik hield van haar. Meghan lachte, "laten we naar huis gaan."

Ik knikte, "ja."

——————————————
De Schommel - Hoofdstuk 15
Woorden: 1000

Ik zal eerlijk zijn met jullie. Ik ben niet trots op dit hoofdstuk. Ik begon met schrijven en alles zat me niet lekker. Toch vind ik dat ik jullie een hoofdstuk schuldig ben dus tadaaa. Het is ook een erg kort hoofdstuk. Het spijt me zeer. Het volgende hoofdstuk wordt beter! Ik beloof het jullie!

Xx Romy

De Schommel | gxg Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu