°Obsessions°

Part 12

flashback*

Edward pov

Εδώ και λίγες ώρες έχω έρθει με τον Liam σε ένα κλαμπ να διασκεδάσουμε.

Άλλοι είναι μεθυσμένοι και χορεύουν και άλλοι κάθονται και φασώνονται με τη κάθε πουτάνα.

Μια κλασική Παρασκευή σε ένα κλαμπ τίποτα το ιδιαίτερο.

"Δες τη κοπέλα στο μπαρ σε έχει φάει με τα μάτια της τόση ώρα"

Είπε ένας μισομεθυσμένος Liam δίπλα μου πονηρά.

"Το πρόσεξα καλή φαίνεται"

Είπα αδιάφορα.

"Μόνο καλή? Αμα την ειχα στο κρεβάτι μου ο Liam junior θα έκανε παρτυ"

Είπε ενθουσιασμένος με ένα βλέμμα βιαστή.

"Ντάξει δεν τρελένομαι κιόλας"

Είπα και για ένα κλάσμα δευτερολέπτου μου πέρασε από το μυαλό εκείνη.

"Ότι πεις"

Είπε ξενερωμένος και έκανε ένα νεύμα στη bar woman να έρθει.

"Θα πάρετε κάτι όμορφοι? "

Μίλησε μέσα από το μπαρ.

"Μια βότκα πορτοκάλι και σένα στις τουαλέτες σε 5"

Της είπε ο Liam δίπλα μου και της έκλεισε το μάτι.

Κλασικός Liam σκέφτηκα και γέλασα.

" Εσύ κούκλε που δεν μιλάς τι θα πάρεις?"

"Μια βότκα λεμόνι σκέτη χωρίς εσένα"

Της ειπα χλευάστηκε

"Καλά ντε δεν σου πήραμε και τη γκόμενα"

Είπε με ένα ύφος και έφυγε.

[•••]

Μας είχαν φέρει τα ποτά εδώ και λίγη ώρα και πίναμε όταν ο Liam αποφάσισε να φλερτάρει με μια κοπέλα πιο δίπλα.

Ενώ καθόμουν και χάζευα τι γινόταν τριγύρω μου, ξαφνικά η μάτια μου έπεσε σε μια πολύ γνωστή φιγούρα.

Ήταν εκείνη...

Τα μαλλιά της τόσο υπέροχα έπεφταν στους ώμους της, τα μάτια της σαν ένας φλογερός άνεμος και εκείνη τόσο υπέροχη μέσα σε αυτό το φόρεμα, της αναδείκνυαν τόσο όμορφα τις καμπύλες της.

Αχ αυτό το βλέμμα της.

Η μόνη που θα μπορούσε να με καυλώσει μόνο με μια της ματιά.

Καθόταν μόνη της, χωρίς να καταλάβει τη παρουσία μου.

Ώσπου μετά από λίγο σηκώθηκε και άρχισε να πλησιάζει τις τουαλέτες.

Άνοιξε τη πόρτα και μπήκε μέσα.

Είχαν περάσει κάποια λεπτά και ένοιωθα λες και πέρασε ένας αιώνας.
Η ώρα πέρναγε και εκείνη ακόμα να βγει έξω.
Ένοιωθα λες και κάτι δεν πήγαινε καλά.

Έτσι αποφάσισα να μπω μέσα στις τουαλέτες και να δω αν είναι καλά χωρίς να με δει.

Να την δω για λίγο και να φύγω.

Όμως αυτό που είδα με έκανε να παγώσω...

Έκλαιγε...

Σπάραζε στο κλάμα στα χέρια ενός άθλιου.

Δεν άντεξα άλλο...

Και τον πήρα από πάνω της.

Είχα χάσει τον έλεγχο και από ένα σημείο δεν ήξερα τι έκανα.Μόνο που σκεφτόμουν ότι πείραξαν κάτι δικό μου τον χτυπούσα όλο και πιο πολύ.

Την άκουγα λίγο πιο δίπλα να κλαίει βουβά και σταμάτησα όταν είδα ότι ήταν πλέον λιπόθυμος.

Σηκώθηκα από πάνω του, σκούπισα τα χέρια μου και την πλησίασα αργά ενώ εκείνη καθόταν ακίνητη.

" Είσαι καλά? "

Την ρώτησα.

Όλη αυτήν την ώρα με κοιτούσε με δάκρυα και πήγε να μου απαντήσει. Ώσπου έκλεισε τα μάτια της και πήγε να λυποθιμησει.

"Bellaa"

Της φώναξα και πριν πέσει κάτω την έπιασα και την έβαλα στην αγκαλιά μου.

End of flashback*

Την κοίταζα καθώς κοιμόταν στο κρεβάτι μου.

Ήταν τόσο ήσυχη και γαλήνια

Το πρόσωπο της έβγαζε μια ηρεμία ,μια αθωότητα που είναι δύσκολο να περιγράψω.

Σηκώθηκα από την καρέκλα,  πήγα σιγά σιγά δίπλα της και ξάπλωσα.

"Δεν θα σε ξαναφήσω ποτε από δω και πέρα πριγκίπισσα... όσο και να θες να με διώξεις δεν θα ξαναφύγεις από κοντά μου."

Έσκυψα ψιθυρίζοντας στο
αφτί της και την φίλησα απαλά στο μάγουλο.

Την πήρα στην αγκαλιά μου ενώ κοιμόταν και έκλεισα τα μάτια μου μυρίζοντας το μεθυστικό άρωμα της.

To be continued...

Καλη σχολική χρονιά αστερακια:(❤❤