°Obsessions°

Part 15

Ώσπου ακούσαμε και οι δυο τη πορτα και μειναμε ακίνητοι να κοιταζόμαστε.
Μέχρι που έσπασε τη σιωπή εκείνος.

"Ποιος είναι παλι γαμω" μουγκρισε ενω σηκώθηκε από πανω μου.

"Κάτσε εδώ παω να κοιτάξω τι γίνεται και επιστρέφω"   ενευσε καταφατικά ξεφυσωντας και έκατσε στο κρεβάτι.

Έφυγα γρήγορα αγχωμένη ευχαριστώντας από μέσα μου για τον οποιοδήποτε που θα ήταν έξω από την πορτα.
Όσο και να μου άρεσε δεν ήμουν σίγουρη αν ήθελα να γίνει κάτι τέτοιο αυτή τη στιγμή, ειδικά στη κατάσταση που ήταν• μύριζε αλκοόλ από χιλιόμετρα.
Μετά από λίγο κατεβηκα τα σκαλιά και έφτασα στο πόμολο της πορτας. Την άνοιξα και...

"Α-αρη?... Τι κάνεις εσύ εδώ? "είπα τραυλίζοντας

"Πριν πεις το οτιδήποτε άσε με να σου εξηγήσω" είπε ήρεμα με σκυμμένο το κεφάλι.

"Να μου πεις τι? ΤΙ ΑΚΡΙΒΩΣ? " ψιθύρισα δυνατά "ότι ήθελες να με βιάσεις? Ότι μετανιωσες δεν με ενδιαφέρει ΤΙΠΟΤΑ ΠΙΑ" Του είπα και ένιωθα να ανεβαίνει όλο και πιο γρήγορα το αιμα στο κεφάλι μου. Πηγα να του κλείσω τη πόρτα κατάμουτρα και εκείνος πολυ γρήγορα την έσπρωξε και μπήκε μέσα.

"Συγνώμη εντάξει? Πραγματικά συγνώμη δεν είμαι έτσι.  Δεν ξέρω τι στο διάολο με έπιασε εκείνη τη νυχτα. Σε παρακαλω συγχώρεσε με είχα πιει κιόλας και μαλακια μου που σου όρμηξα ετσι"
είπε μετανιωμένος

"Σε παρακαλω φυ-φυγε" είπα τραυλίζοντας φοβισμένη ενώ έκανα ένα βήμα πισω. εκείνος σα να το κατάλαβε ήρθε λίγο πιο κοντά και μου ψιθύρισε

"Μη με φοβάσαι σε παρακαλω" είπε ενώ έσκυψε να με αγκαλιάσει

"Μη" είπα και απομακρύνθηκα

"Γαμω" Έφυγε γρήγορα από κοντά μου,  έκλεισε τη πορτα δυνατα και εφυγε.
Πφφφ γιατί τόσο δράμα στη ζωή μου

ΓΙΑΤΙ?

Αναρωτιόμουν όσο ανέβαινα τις σκάλες. Πριν ανοίξω τη πορτα του δωματίου σκεφτόμουν χίλια δυο σενάρια για το τι μπορεί να ακουσω απο εναν μεθυσμένο Edward. Δειλά δειλά, έστριψα το χερούλι και έκλεισα τα μάτια μου σφιχτά πριν τον αντικρίσω.
Όμως αυτό που είδα με έκανε να λιώσω από αγάπη.

Ο Edward είχε ξαπλώσει στο κρεβάτι μου αγκαλιάζοντας ένα αρκουδάκι μου, έξω από τη κουβέρτα.

Εκείνη τη στιγμή σκέφτηκα πόσο γλυκός ήταν αγκαλιασμένος με το αρκουδάκι μου.
Ενω τον χαζευα, τον πλησίασα και πηρα μια κουβέρτα να τη ρίξω πανω του. Εκείνος σαν να κατάλαβε ότι ήμουν εγώ χαμογέλασε αυθόρμητα στον υπνο του. Έσκυψα λίγο στο αυτί του και του ψιθύρισα " κοιμήσου γλυκέ μου Edi σ'αγαπώ"

Αφού τον σκέπασα έφυγα σιγά σιγά από το δωμάτιο για να μην ξυπνήσει και πήγα στο σαλόνι να ξαπλώσω. Δεν θα μπορούσα να φανταστώ τι θα γινόταν αν μάθαινε ότι είχε έρθει ο Άρης.  Δεν έπρεπε να μάθει. Και έτσι, αποφάσισα να μην του πω τίποτα.

Το επόμενο πρωί

Λίγες ακτίνες ηλίου έπεφταν στη κουβέρτα μου αναγκάζοντας με να ανοίξω τα μάτια μου.
Σηκώθηκα αργά από το καναπέ και κινήθηκα προς τις σκάλες για το δωμάτιο μου. Όταν έφτασα έξω από τη πορτα περίμενα να έχει ξυπνήσει ο Edward, αλλά αντιθέτως δεν ήταν μέσα.
Στη θέση του σώματος που κοιμόταν χθες το βράδυ στο κρεβάτι μου απέμεινε μονάχα η μυρωδιά του.

Πήρα ενα μαξιλάρι και το έφερα κοντά στα ρουθούνια μου.Μυριζε τόσο έντονα το άρωμα του. Όπου με έκανε να αναπολήσω τη χθεσινή βραδιά.
Το πόσο κοντά μου ήταν, η ανάσα του στο μάγουλό μου τα φιλιά του στη βάση του λαιμου μου. Καλύτερα ας το ξεχάσω για σήμερα.  Σκέφτηκα.

....

Liam's POV (δεν το περιμενατε ε? ;) )

"Τι έγινε ρε τα χαλιά σου έχεις?"
Απόρησα φανερά.

"Τίποτα ρε Liam μεθυσα χθες αυτό είναι όλο" είπε πιάνοντας το κεφάλι του. Ειχε κάτσει στο καναπε και επιασε το κεφάλι του στηριγμένος στα ποδια του.
Φυσαγε και ξεφυσάγε σαν μαλακοπίτουρας και δεν άντεξα να μην το ξανά ρωτησω.

"Οκευ κοψε το θέατρο τώρα και πες τι έγινε?"

"Πφφφ, εκανα μαλακια"

Τα λέμε στο επόμενο κεφάλαιο φιλακια ❤❤