THE HEART IS OFF THE GAME IS ON (Catwolves) (ON-GOING)

Is it Him?

Dadaan pa ako sa isang Bridge bago ako makapasok sa Loob. After ng Bridge lalakad naman papuntang hagdan. Grabi talaga ang University na 'to. Napaghahalata tuloy na poros mayayaman andito.

Hinawakan ko ng marahan ang sliding door nila. Akala ko sliding door hindi pala.

Paano ba pagbukas nito?

Hinanap ko sa kung saan saan yung button baka kasi dipindot ito. Pero wala akong Makita.

Paano ako makakapasok nito? Ang arte naman kasi ng nagpatayo nito. Bakit may ganito pa.

Paano ako niyan makakapasok?

"Excuse me, Miss. Dadaan ako."

Napalingon ako sa nagsalita.

Isang babae na pulang-pula ang labi na parang kinagat ng bubuyog ang nakita ko.

"Ayy sorry. Papasok ka?"

Tanong niya ko sa kanya.

" Don't talk to me. Your so ewwwhh."

Aba't. Nanghahamon ba siya hah? Upakan ko kaya.

May kinuha siya na parang card sa wallet niya. At idinikit sa salamin na pinto. Nagulat ako dahil may lumabas na parang mga ugat at nag form sila na parang Calculator na malaki.

"Good Morning, Shantile."

Nagulat ako ng may narinig akong boses na parang nagmula sa glass door.

"What's Good with my morning."

"You have a friend with you. Good Morning Miss a friend of Miss Shantile."

Sigurado talaga ako nasa glass door iyon nang gagaling.

"Ewwwhh. Wala ka bang taste? Buksan mo na nga lang ito. She's not my Friend."

Gusto ko talagang kunin yung paper spray sa bag ko at ubusin iyon sa bibig ng babaeng ito. Kanina pa siya eh. Masyado siyang ano eh.

Bumukas naman yung pinto.

Pumasok siya kaagad. Habang ako nagdadalawang isip kung papasok ba o hindi. Baka kasi isipin niya na sinusundan ko siya. Marindi nanaman iyon sa akin.

Pasensya na kung pinanganak akong mahirap. Wala akong magagawa doon. Dahil wala naman ako noong nakikipagsapalaran magulang ko sa pag aaral.

"Miss, you can also get inside. You can follow Miss Shantile"

Napangiti ako. Sino kaya yung nagsasalita. Baka may speaker yung pinto na invisible.

Tsk.tsk.tsk. Kakaiba na talaga ngayon ang mundo.

Nagtaka ako kung bakit naka in line ang mga studyante. Nakita ko yung babae na Shantol ba yun or Shantile. Ewan. Basta ayun din siya nakipagsiksikan sa kapwa niya studyante.

Nagtataka ako. Don't tell me nagbibigay pugay sila sa pagdating ko. Awwwhh.! Ang sweet naman nila. Parang feel ko ang friendly ng mga staff and student sa University na ito. Ang Sweet talaga.

Napansin ko yung kulay ng Uniform nila. Bakit iba-iba? May green. May black. May pink and blue. Ganun din sa boys.

Pero ang nakakapagtaka lang yung BLACK ang kulay eh Sampu lang? Ano ba ang proper na uniform ditto. Baka naman wala talaga. Tsk. Tsk. Tsk.

Tiningnan ko lahat ng mga studyante ngayon ko lang napansin na sa akin silang lahat nakatingin. Sa akin nga ba? Parang may mali.

Dahan-dahan akong tumingin sa likod ko.

At nakita ko ang isang nilalang. Nilalang na matagal ko ng hindi nakikita. Nakapamulsa siyahabang nakatingin sa akin.

"Third?"

Tama. Si Third nga. Siya nga ba? Oo siya nga. Pero bakit hindi niya aki nakikilala. Napangiti ako. At last may kilala din ako sa University na ito. I'm so happy.

"Dadaan ako. Umalis ka."

Nawala ang ngiti ko. Ang rude niya, parang hindi siya si Third na nakilala ko. Baka siguro kamukha lang.

"I'm sorry."

Tumabi ako ng kunti para makadaan siya. Pero hindi pa rin siya umaalis at nakatingin pa rin siya sa akin.

"Sorry is not enough."

Pagkasabi niya no'n ay umalis na siya.

Hindi ko siya maintindihan.

Siya si Third di ba? Pero kung makatingin siya sa akin at magsalita sa akin parang hindi niya ako kilala. Hindi lang kilala dahil noon ay patay na patay siya sa akin.

What happen to him?

Ng huli akong makarinig sa kanya it was 3 years ago. Naalala ko, na hindi na siya pumasok and I heard nag migrate sila sa states kasama pamilya niya.