It Can't

The S2

"I would rather walk a friend in the dark, than alone in the light."
- Helen Keller

S2

Yup, you heard it right may crush ako pero alam ko hanggang dun lang yun (pero malay natin) hihi. Kahit mejo boyish ako syempre may hinahangaan din naman ako eh. Clue: Basketball player sya pero taga William High sya eh, dun sa kabilang school at hey, sila yung mortal enemy ng school namin kaya secret lang...

《》《》《》《》《》《》《》《》《》

Natapos na ang 1st at 2nd period namin kaya pupunta na kami ni Sunny sa cafeteria. Bakit ba naman kasi ang layo ng cafeteria sa room namin. Andami pang hagdan na babagtasin huhu.

At sawakas nakadating na kami sa cafeteria, gutom na is meeeeeee. Hindi nga pala namin kasabay si Elle kasi nga Friendsary namin nitong babaitang ito dun sya sumabay sa mga ka player nya.

Pero nubayan himdi kami makapila kasi yung mga tao humaharang bati ng bati.

May lalaking matangkad ang humawi sa mga tao at lumapit samin. Tss.

"Hi Sunny Leigh!" With matching killer smile (dawwwww). Yukkkk hindi ako naniniwalang papatulan to ni Sunny, tamo. Bahala na sila dyan.. pero kasi laptrip to eh kaplayer ko to eh pero mukha talaga syang ewan mayabang pa.

"Hi hi-yin mo yang mukha mo. Wag mo nga ako malapit lapitan nakakaiyamot ka eh napaka yabang mo pa kala ko naman ang gawapo mo, tyupi ginugulo mo kami eh baka humiram ka na ng mukha ng zombie kapag nasapak ko pa yung mukha mong pang aso. " sabi ni Sunny at pumunta nalang sa isang table. Naku sabi na eh, pranka kasi sya may pagka brat pa.... in short,walang pakialam sa feelings ng iba. At ito pa ha pinapaalid nya yung lalaki pero sya yung umalis... baliw!

Tas itong si yabang, panes tulo na ang laway naiwan kasi nakatulala, ang laki pa ng bukas ng bibig. Hahaha laptrip!

Lumapit ako sa kanya(syempre close kami nito kahit papaano dahil sa training) tinapik ko sya para bumalik na sya ulirat.

"Haha told you my bestfriend is a beast" sabi ko at sinundan na si Sunny.

Nagsabi na kasi yan sakin eh. Pagkadating ko sa table itong madaldal na ito umiral na naman ang bibig

"Beshy nakuuuuuu.... nakakasura yung lalaking yun ang kapal kapal ng mukha......." at kung ano anu pang nakakahurt ng feelings. Hanggang sa lumapit si Mackenzee sa table namin. Siya si Mackenzee Jimenez, 16 years old na- Grade 10- B, Basketball Player, close kami (pero hindi super, hindi rin slight), at
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
Sya yung crush nitong babae sa tabi ko na super super nagniningning na yung mata. At dahil tulala na yung isa dun sa tabi nagsalita nako.

"Huy Mac! Naligaw ka ata at parang gutom na gutom ka ata andami mong dalang pagkain parang walang bukas"

Andami naman kasi nya talagang dala eh halo halo pero sana nga dito na umupo puro paborito ko pa naman yung dala nya. NAKAKAGUTOM! Pero yung isa parang busog na busog na yung mata.

"Ah... kasi...ano...eh"

"Ano?"

Yumuko siya pero bakit parang nakangiti.

"Para kasi talaga sayo to eh alam kong paborito mo to eh"

Wahhhh disaster abot nito! Parang pinapatay na ako ni Sunny sa tingin nya eh...God help me hindi po ako ganun kapranka lalo na sa mga ka close ko!

"Ah eh Mac ahm thank you ha kaso para saan ba to wala namang okasyon ngayon eh"

Ngayon I can see his face clearly with his bright smile and dimples.