She's Just Nobody

30: Undefined

RED

I woke up in the hospital. Bongga may pa flowers pa sila. Inilibot ko ang aking paningin pero hindi ko napansin yung taong nakapatong yung pulang ulo sa kama ko.

"Bat may anghel dito? Wala pa naman ako sa langit" tinitigan ko na lamang ang kanyang mukha. Pshh kaya pala. Anghel lang pag natutulog pero demonyo na kapag nagising. He seems very tired. Pinag gagagawa ba ng itim na to?

That familiar smell. Is he the one who saved me? Hindi ko mapigilang mapangiti. I guess God really exist.

Wala akong ginawa kundi titigan ang mukha niya pero nagkunwari akong natutulog ng maramdaman kong malapit na siyang magising.

"Tsss, I know you're awake."

Kita niyo. Nagsusungit agad. I rolled my eyes before talking. "Ginagawa mo dito? Ang lawak ng kwarto mo sa mansion pero dito ka pa natulog."

"Paki mo?" wow suplado kuYa niyo. "Umuwi ka na. Shooo. Nakakasira ng araw" pagtataboy ko sa kanya.

"Tsk. Can you shut up! Bat ba ang daldal mo ngayon?" Problema neto parang siya hindi dumaldal e dati rati nabibilang ang pagkakataon na nagsalita siya.

"The patient is awake and she's annoying me. Come here quickly" naasar na wika ni Dark sa intercom.

"Annoying me your face. Eh, bat di ka umalis" mahinang bulong ko sa hangin. Narinig niya ata kasi binigyan niya ako ng katakot takot na irap. Dukutin ko mata neto e. Pero sayang, ganda nung mata niya!

Later the doctor came and check my wounds.

"Hey" pagkuha ko sa attensyon ng kasama ko. He looked at me with his bored expression, now he's back to his usual self.

"Ilang oras akong nakatulog."

Napangisi muna siya bago sumagot. "Love, it's supposed to be days not hours."

My eyes literally widened. "Shit, ilang araw akong nawala?"

"5 fucking days. And that made me fucking crazy" he shouted. Anong konek? Tsk.

"At ilang araw akong tulog?"

Marahas siyang napalingon, "Two days. Bat ba ang dami mong tanong? Get your self healed so that we can get the fucking out here" pasigaw na naman niyang sagot.

"The fuck is your problem? I'm just asking for pettes sake!" Nakakainit talaga ng ulo tong itim na to.

"You! You're my problem. Aish!" pasigaw na turo sa akin at nag walk out. Problema non? Nasisiraan na ba siya. Ang hirap niyang intindihin. Punyeta!

Pero mas problemado ako sa grades ko. Halos isang buwan na akong hindi Pumasok!

Nakakaburyong kaya lumabas muna ako at naglakadlakad. I contacted Rigley using the phone booth of the hospital.

"Miss Red, Buti naman at okay ka Lang. My Gaaad, kung alam mo lang ang nangyari sa mansion this past week" agad na ratsada ng bibig ni Rigley matapos maupo kaharap ko.

I waited her at the coffee shop accross the hospital. "Why? What happened?"

Napainom muna siya ng kape bago sumagot. "Yang si King, Gosh! May gusto yata sayo. Halos hindi mapakali nung nawala ka. Sigaw dito, sigaw duon. Parang hindi na nga natutulog dahil sa kakatrabaho para lang malocate ka."

"At alam mo ba, Si King ang nagbantay sa yo sa Ospital. Hindi ka niya iniwan. Umaalis lang siya para maligo." kinikilig niyang dugtong.

I made a hand gesture. STOP! Pinapaasa lang naman ako nito e. Nung nasa bingit ako ng kamatayan saka ko napansing may kakaiba sa akin.