41: Full counter

1.6K 53 0
                                    

RED

Next day I woke up with a better feeling and walked straight to the training room. I wanna do some stretching cuz my body felt so stiff. Kaya ayaw na ayaw kong nararatay sa kama.

I did some basic stretching before stepping into the threadmill. Masyado akong nakafucos sa aking ginagawa kaya hindi ko napansin ang sumunod na pumasok.

"What the fuck are you doing here? Aren't you supposed to be in bed?"

Muntik na akong mapatalon sa gulat. Nyeta, bakit ngayong mga araw ay nagiging magugulatin ako? Fucking Dark.

Pinatay ko muna ang threadmill bago hinarap si Dark. Nakakunot na naman ang noo niya. Goodness, ang aga-aga ay parang biyernes santo ang mukha nito.

Napailing na lamang ako at kinuha ang bottled water na nasa gilid. I was not planning to talk to him so I stayed silent. Baka wala rin namang patutunguhan ang usapan namin. I did some push ups but a hand stopped me.

Hinawakan ni Dark ang aking palapulsuhan at biglang itinayo. Now his arms are snaked on my hips and I'm fucking stucked. My body is so close to his that's why I can feel his hard chest. Damn, ang tigas nang abs. Hindi siya nakahubad pero damang dama ko ang masculado niyang tiyan.

I don't know if he can feel the fast beat of my heart. All I can do is to calm the raging beast inside my chest.

"Damn it! Bakit ang tigas ng ulo mo?" Dark whispered in my ears. I can feel his breath. Para tuloy nakiliti ang tainga ko.

"Can't you focus on healing?" dugtong niya.

I tried to push him but he put his arms on my back. Gaaad, he embraced me tightly. Mas lalong nag malfunction ang aking utak. I was stunned for a moment. Kailan ba ako masasanay sa mga katulad nitong pangyayari? Dark is always unpredictable. Hindi ko masabi kung ano ang tumatakbo sa magaling nitong utak.

Tahimik kong nilasap ang kasalukuyan. Hindi naman masamang samantalahin ko ito diba? This way I can fill this emptiness inside my heart.

Afterwards he let me go. I heard him sighed. "How are you?"

He went for the daggers and thrown them. Nakatalikod na siya sa akin ngayon kaya malaya ko siyang napagmasdan.

A smile crept on my lips. "I'm okay. How are things going with Wadsworth and the Hydrans?"

"Wadsworth has been taken care of. I don't know about the Hydrans. There are no signs of action."

I nodded for a couple of times. Am bilis nila kumilos. Hindi na nila kinailangan ang tulong ko. "Ah, I'm going. See You around."

Bago pa ako malabas ng training room ay nagsalita si Dark. "Don't push yourself too hard."

Hindi ko mapigilang ngumiti. Recently he's been showing signs of care. Hindi ko tuloy alam kong guni-guni ko lang ang lahat. Baka ma misinterpret ko na naman ang kanyang mga ginagagawa. Neverthless, I answered him. "You too."

"Can we talk."

Nangunot ang noo ko. Sa lagay na to hindi ba kami nag-uusap? Anong tawag niya sa ginagawa namin.

"We're already talking," sarkastikong sagot ko sa kanya.

Dark cocked his head to my location before throwing the dagger. Bullseyes! Saktong sakto sa gitna kahit na hindi siya nakatingin.

"I mean, urgh. Damn it. You can go. Maybe some other time." He sound frustrated. Ano naman kaya ang pag-uusapan namain kung sakali? Kibit balikat akong umalis habang naguguluhan.

She's Just NobodyWhere stories live. Discover now