Kapalı.
Güzel bir başlangıç yapalım, tanışalım, kaynaşalım, öğrenelim. Dünya çok küçük ve eminim sizler de biliyorsunuz öğrenmenin hiç sonu yok. E ne duruyorsunuz? Sizi Ön Söz'de bekliyorum, çekinmeyin, gelin! 💜
Bir de naçizane eleştirilerimi duym...
Nasılsınız? Okul, durumlar nasıl gidiyor? Havalar da soğuyorken, yılın en güzel mevsimi yaklaşıyorken, her şey yolunda mı?
Bana soracak olursanız her şey güzel. Okul şu aralar biraz canımı sıkıyor ama toparlayacağım inşallah. Onun dışında yapmak istediğim şeyleri yapabildiğim için mutlu hissediyorum. Bol bol kitap okuyorum, keyfim yerinde. Ama bir problem var, neredeyse bir haftadır ruh halim şöyle:
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Zor günleri atlattık çok şükür, sırada daha zor günler var. Beyin hücrelerimin bir kısmını sırf eleştirmek uğruna katlanmaya çalıştığım bir yazıyı okumaya çalışırken kaybettim. Vallahi çok canım sıkıldı, midem bulandı, sinir krizleri geçirdim.
Daha fazla uzatmadan ana konuya dönelim. Ama ufak bir uyarı! Bugün eleştirmeyeceğim, kusacağım...
Neler oluyor sana Wattpad?
Bölüm 3: Sapık
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Öncelikle bu kitabı 11M yapan, ben dahil, herkese, yazan bir değil, iki yazara ve en çok da bunu bana öneri olarak yollayıp okumamı tavsiye eden Wattpad'e selamlar!
Gerçekten lafa nasıl başlayacağımı bilmiyorum. Daha önce de söylediğim gibi bu tür çok çok okunmuş kitaplarda yazım, noktalama işaretlerinin üzerinde durmayacağım. Daha doğrusu durmak istesem de duramam bu kitapta. Çünkü takdir edersiniz ki; üzerinde durulacak bir kural yok! Hatta şöyle söyleyeyim; bu kitapta kural falan yok! Çok özür dilerim, kitap demeye utanıyorum ama diyecek başka bir şey de bulamıyorum.
Ben insanlara küfür etmenin ne kadar iğrenç bir şey olduğunu çok uzun zaman önce kabullenip, kendi kendimi bir ahlak mertebesine getirebilmek için küfürden tamamen uzaklaşmış bir insanım. Öyle ki ergenlik yıllarında ağzıma yapışan küfürleri hatırladığımda utanıyorum. Fakat görüyorum, insanlar küfür etmek bir yana, küfürleri birbirine yaşatmaktan o kadar zevk alıyorlar ki... Midem bulanıyor.
Bugün söyleyecek çok şeyim var. Neresinden tutarsanız tutun sonu iyi biten hiçbir yanı da yok bunların üstelik.
Nerdeyse bir haftadır şu şeyi okuyorum, aslında ilk bölümden sonra bile okumayı hemen bırakacağım, hatta adından ötürü asla başlamayacağım, şu şeyi tam kırk bölüm okudum! Neden mi? Çünkü 'kurgu' olarak bunu başlatan kişi otuz altı bölüm yazdıktan sonra silmiş, geride kalan okurlarının ısrarı üzerineyse başka bir yazara devretmiş!
