Castillion Brothers Series 7: Seventh Castillion (PUBLISHED under Immac PPH)

Chapter 1

"DR. SEVENTH Castillion, fuck bunso ang gwapo ko talaga." Napailing lamang si Seventh dahil sa kayabangan ng kanyang Kuya. Si Fifth, ang ikalima sa pitong magkakapatid samantalang siya ang pinakabunso.

"Busy ako, Kuya," aniya at inilahad ang kamay sa mesa kung saan siya nagbabasa ng mga records ng kanyang mga pasyente.

"Hindi ka manlang ba nayayamot dyan sa ginagawa mo kahit sa bahay 'yan ang inaatupag mo baka naman ikaw na ang mabaliw niyan." Paninermon pa nito at pabagsak na umupo sa couch na nasa harap mismo ng office table niya. "Bakit hindi ka tumulad sa'kin masaya lang."

"This is my work kuya and I'm happy about it," sagot niya.

"Ewan ko sa'yong bata ka, dati naman kahit busy ka sumasama ka pa rin sa'min pero ngayon kulang nalang pakasalan mo 'yang mga pasyente mo," ngumisi pa ito.

"Hindi ko alam kung ako ba talaga ang dapat sermonan sa ating dalawa o ikaw." Muli niyang ibinalik ang tingin sa binabasang papel, kailangan niyang matapos iyon bago siya mag-round mamaya.

"Bahala ka sa buhay mo, basta mamaya umuwi ka dahil may dinner sa bahay nina Mommy, magtatampo iyon kapag hindi tayo kompleto."

Tango lamang ang kanyang isinagot at hindi na ito muling pinansin pa. Nakikita niya sa gilid ng kanyang mata na panay ang tingin nito sa mga aparatong nasa office niya. Mga imitation iyon ng mga kagamitan sa hospital na siyang collection niya. Iyon lang naman ang palaging gawain ng kanyang kapatid maliban sa pagdaldal kapag dumadalaw ito sa hospital niya, mas madaldal pa nga ito sa kanilang ina.

"Mahirap bang pakisamahan ang mga baliw?" Pagkuay tanong nito makalipas ang ilang minuto.

Nagkibit balikat siya. "Tulad ng kung paano ka pakisamahan." Siya naman ang napangisi ng kumunot ang noo nito at binato siya ng suot na sapatos na agad niya namang inilagan.

"Tarantado kang bata ka hindi ka dapat nagsasalita ng ganyan sa kuya mo," anito ngunit halatang nagbibiro.

"Ang baho ng sapatos mo." Pinulot niya iyon at ibinato iyon pabalik sa kapatid. "Panay ka lang daldal pero mas malala ka pa sa'kin."

"Pero seryoso bunso, may balak ka bang maging matandang binata? Naku, wag na wag mong sasayangin ang lahi natin. Isinilang tayo sa mundo para maghasik ng kagwapohan at magpalahi ng mga diyos at diyosa kaya dapat nakikipagdate ka. Marami akong chikas na pwedeng irekomenda sa'yo." Tila ito naglalako ng produkto dahil sinamahan pa 'yon ng action sa bawat salita.

Napapailing na lamang siya. "Pass, alam mo naman kung bakit."

Ang kanina'y may pambubuska nitong mukha ay tuluyan ng naging seryoso. "Si Princess Mimi pa rin ba?"

Hindi siya sumagot ngunit nilabanan niya ang seryosong mga titig nito. Ilang sandali pa ay malakas at sabay silang napabuntong hininga.

Humakbang ito papalapit sa kanya at tinapik ang kanyang balikat. "Alam mo bunso mapagbirong tao si Kuya, maliban sa ako ang pinakagwapo sa ating magkakapatid at pinakahot." Ngumisi ito at muling sumeryoso. "Pero ngayon papayohan kita at gusto kong seryosohin mo iton." Ginulo nito ang kanyang buhok tulad ng palagi nitong gawain noong mga bata pa lamang sila. "Pamilya na natin si Princess Mimi at mahal na mahal natin siya pare-pareho 'yon nga lang kami bilang kapatid ikaw naman mas higit pa doon, tulad ni Kuya First. Hindi naman ako tutol doon pero ang hindi tama ay iyong ikulong mo ang sarili mo sa nakaraan. Bakit ayaw mong tanggapin na ang babaeng mahal mo ay asawa na ni Kuya ngayon? Dapat tinutulungan mo ang sarili mong makaahon, alam kong hindi madali pero iyon ang mas tamang gawin.

Nakikita mo namang masaya na sila at dahil iyon sa naging desisyon mo noon na palayain siya. Hindi kayo ang para sa isa't isa, may babae pang darating sa buhay mo na nararapat sa pagmamahal mo. 'Yong babaeng mamahalin ka ng buong buo at ikaw lang talaga." Seryosong seryoso ito habang nagsasalita. Ngumiti siya upang itago ang sakit na gumuguhit sa puso niya dahil alam niyang tama ang mga sinabi nito.