Görkemli Kaybedenler (Boyxboy // Texting)

1.9

Tamamen temiz olmak nasıl bir şeydi unutmuştum. Hatırlayacağımı da sanmazdım. Damarlarımda akan kandan, ruhumun en derinlerine kadar temiz hissediyordum ama şimdi. Karanlığa artık yer yoktu. Mutluydum. 3 ay önce acımadan son vereceğim hayatım şuan uğruna savaşmaya değer bile hal almıştı. Bu nasıl bir şeydi? Bu nasıl bir büyüydü?

Hafifçe dudaklarıma dokundum. Hala izlerini hissediyordum yeniden tekrar ve tekrar öpmek için arzu duyuyordum. Oysa ondan ayrılalı bir kaç saat anca olmuştu.

Sırtımı ağaca yaslayıp gözlerimi yumdum. Dudaklarım istemsizce kıvrılmıştı. Kuşların sesi kulaklarımı dolduruyor. Parktan oyun oynayan çocukların sesleri geliyordu. Ulan özgürlük ve aşk ne güzel şeylerdi!

"Cemre. Bu sen misin?" Azrail'imin sesi kulaklarıma doldu. Bir ses bu kadar mı değişmezdi? Nasıl acımasızlık daha yüzüne bakmadan buram buram hissedilirdi? Hala ve hala.

Gözlerimi araladım. Onu görmek istemiyordum ama bakmalıydım. Güçsüz birisi değildim artık. Ona aşık ama ondan korkan Cemre değildim. Ona hissedebileceğim tek şey salt nefretti. Belki bir nebze acıma.

"Evet. Ne olmuş?" dedim doğrudan gözlerinin içine bakarak. Kahverengi gözleri kanlanmıştı. Göz altları mosmordu. Uzun boyuna rağmen şu an gözümde ufalmıştı.

"Seni görmedim uzun zamandır." dedi yutkunarak.

Bir şey demedim.

"İyi görünüyorsun." diye devam etti.

"Sağol."

"Hala çok güzelsin."

"Ne yapmaya çalışıyorsun Ateş? Neyin peşindesin?"

"Seni gördüm ve selam vermek istedim."

"Tamam verdin. Gidebilirsin." dedim sahte bir gülümsemeyle.

"Ama istemiyorum. Seni kaybettiğimden beri seni görmeyi diliyorum."

"Neden? Kurban etmede hiç çekinmediğin kuklanı kaybetmek hoşuna gitmedi mi?"

"Kuklam değildin." hala ayakta dikiliyordu. Yerde dizleri üstüne çöktü.

"Her neyse."

"Tamamen iyileştin mi?" diye mırıldandı.

"Evet. Tamamen. Her şeyden kurtuldum." Tavrım kendimden emin tereddütsüzdü.

"Her şey mi?"

"Hala beni seviyorsun." dedi histerik bir kahkaha atarak. Zaten deliydi belli ki daha da delirmişti.

"Sen ve sevmek ortak bir paydada dahi bulunamaz Ateş. Hiç bir zaman bulunmadı. Takıntılıydım sana ve bedelini kendimi ateşe atarak ödedim."

"Ben o ateşte yıllardır yanıyorum Cemre."

"Anlamadığın şey bir sürü kişiyi de yaktığın." dedim neredeyse bağırarak.

"Kimseyi zorlamadım. Seni de zorlamadım. Bana kendi isteğinle geldin."

"Neyse ne Ateş. Bu konuşmaz fazla uzadı. Git artık."

Dizleri üstünde ilerleyerek dibime kadar geldi. Bir anda omuzlarıma sarılan bedeni aceleyle ittim.

"Git dedim. Dokunma bana!"

"Cemre." diyerek gülümsedi. "Hala benden korkuyorsun."

"Korkacağım son insan bile değilsin. Senden sadece iğreniyorum."

"Beni seviyorsun."

"Uzatma artık."

"Pekala." dedi ayaklanarak. "Bana eninde sonunda geri döneceğini biliyorum. O zaman kadar sabredeceğim."

"Siktir git!"

...

Düşmediii miii halaaa cemree başınaa

Bir sey yazasim yokmus by