Chapter 23: Care

63 2 0
                                    

Sky's POV

Pagdating sa ospital ay agad na isinugod si Margarita sa OR

Kahit na lutang ay nagawa ko pa 'ring matawagan ang mga magulang ni Margarita upang pumunta dito

Siyempre pa, gulat na gulat sila sa nangyari

Samo't-saring tanong ang ibinato nila sa akin pero minabuti ko na lang na sabihin kapag nakarating na sila

Nakaupo ako ngayon sa labas ng operating room dahil hindi raw ako pwedeng pumasok doon kahit na nagpupumilit ako

Hindi ako mapakali sa bawat segundong lumilipas na hindi pa nalalaman kung maayos na ba ang kalagayan ni Margarita

Habang nag-aantay ay biglang nagdatingan ang mga magulang ni Margarita

Bakas sa mukha nila ang labis na pag-aalala habang papalapit sa akin

"Anong nangyari Kay Margarita? Anong nangyari sa anak namin?" Tanong ng mommy ni Margarita

Bumuntong hininga ako bago sumagot

"N-nasaksak po siya" maikling sagot ko ngunit nandoon ang sakit

Agad na namalabis ang luha niya at naguguluhang niyugyog ang balikat ko

"Oh my god!!Bakit?!Sabihin mo sa'kin Sky!Bakit nasaksak ang anak ko?!"

Dinaluhan naman agad ito ng asawa habang wala pa 'ring tigil ito sa pag-iyak

Pakiramdam ko ay kasalanan ko ang lahat kung bakit nandito kami ngayon sa sitwasyon na ito

Ako dapat ang nandiyan sa sitwasyon mo ngayon Margarita.Hindi dapat ikaw ang nagdurusa sa kasalanan na ako naman ang gumawa.Patawad kung pati ikaw ay nadamay pangako babawi ako sayo

Nangingilid ang mga luha na hinawakan ko ang kamay ng ina ni Margarita at puno ng pagsisisi na tinignan ito sa mata

"P-patawad p-po mommy.Ako po ang may kasalanan kung bakit nagkaganyan si Margarita" pag-amin ko

Nakita 'kong natigilan silang pareho sa sinabi ko at hindi makapaniwalang tumingin sa akin

"Anong ibig mong sabihin Sky?" Seryosong tanong ng ama ni margarita

I cleared my throat before I spoke

"Dinukot po siya ng pinagkakautangan ko.Tapos pinuntahan ko po siya para iligtas.Kaso nung sasaksakin na ako ay bigla siyang pumagitna kaya naman siya po yung natamaan.Patawad po.Hindi ko po alam" sabi ko na halos lumuhod na sa paghingi ng tawad

Napatakip ng bibig ang mga magulang ni Margarita at walang namutawi na salita ang lumabas sa kanilang bibig.

Kasalanan ko ito. Hidi ito mangyayari kung hindi dahil sa akin.

Bago pa man makapagsalita ang ina ni margarita, ay lumabas na ang doktor.

Halos lumuhod ako sa doktor upang tanungin kung anong nangyari sa loob. Kung mabuti na ba ang kalagayan niya. Kung ayos na ba siya.

"Doc, kamusta na po ang asawa ko? Ayos lang ba siya? "

"Ayos na siya ihjo, nagpapahinga na siya. Mabuti na lamang at mababaw lang ang sugat na tinamo niya kung hindi, ay baka napuruhan siya" nakangiting usal ng doktor

Para naman along nabunutan ng tinik sa sinabi nito

"Pwede ko po ba siyang makita?"

"Oo naman. Basta wag mo lang siyang gigisingin dahil kapapahinga pa lang niya. Mauuna na muna ako sa inyo. Tawagin niyo na lang ulit ako kung may gusto kayong itanong tungkol sa kalagayan ng pasyente"  sabi nito at tuluyan ng umalis

Agad naman akong pumasok sa loob upang makita ko ang itsura niya. Hindi ko alam pero may kung ano sa akin na nagpangiti ng makita na maayos na ang kalagayan niya.

At lalo pang sumikdo ang puso ko ng makita ko ang maamo nitong mukha na madalas ko lang matitigan sa malapitan.

At some point, i don't know what's on my mind when I met her lips to mine then i feel something unusual.

My heart starts pounding fast and I couldn't resist it. Though i don't want to stop it too.

Am I already and totally inlove with her? This is the first time that my heart skips a beat...and if I am.......I will definitely welcome her and this feelings of mine not just in my heart, but in my soul..

After a few seconds ay pinutol ko na rin ang halik ko sa kanya kasabay noon ang pagpasok ng kaniyang mga nagmamadaling magulang at paguunahan ng mga ito na inspeksyunin siya.

Alam ko namang ako ang sinisisi ng mga ito dahil sa nangyari kay margarita. At hindi ko rin naman ito masisisi dahil iyon ang totoo.

Pagkatapos noon ay tumingin sa akin ang mga ito. Ngunit bago pa man sila magsalita ay inunahan ko na sila.

"Patawad po mama, papa. Hindi ko po talaga alam na mangyayari ito. Dahil kung alam ko po, hindi ko po siya hahayaang masaktan. Dapat po ako nalang ang nandiyan at hindi siya"

Halos manikluhod na akong muli bang hawakan ako sa balikat ng mama ni margarita. Hindi ko man ito inaasahan, ay gumaan pa rin ang loob ko dahil doon.

"Don't blame yourself. It was just an accident. Just stay calm Sky. Marga is fine now and I know sooner or later, she will leave on this hospital" saad ng papa naman nito

I sigh in relieve and stare again to margarita, who's beautifully sleeping now

Maya-maya pa ay nagpaalam na rin sila daddy at mommy at sinabing babalik na lamang sila kinabukasan

And now, here I am. Waiting for her to awake while hugging her. Now, I realized that I cannot bare to lose her. And eventhough we are just new to each other, I cannot see myself without her anymore.

I want you to be mine Margarita......

Mine

And

Mine

Alone......

And no one can change my mind now...


~End of chapter 23~

Sorry for the long time of waiting...

Arrange Marriage with Mr.Playboy [ON-GOING]Where stories live. Discover now