DEATH HEART

39 || Shadows Of The White

H A V E A

“Haven! Haven!” I shouted his name for the 3rd time. Hindi pa rin siya humaharap kaya mas binilisan ko pa ang pag takbo ko. Shit! This man is a great runner! Ah! 

“Haven!” sigaw ko. Tumigil siya sa pagtakbo kaya napatigil din ako. Damn. Ang layo ng tinakbo niya, halos nasa labas na kami ng school. Argh.

Agad na lumapit ako sa kanya.

“H-Haven.” I whispered. Humarap siya sa akin

“W-Why? B-Bakit ka umalis doon? Aish! Iniwan mo tuloy si Kieron.” alam kong pinipilit niya lang i-normal ang boses niya. Pero hindi ako bobo para malaman na nasasaktan siya.

“Mali ang iniisip mo.”

“A-Anong iniisip ko?” maang-maangan niya.

“Na may relasyon kami ni Kieron.”

Nakita kong nasaktan siya. See, hindi niya kayang itago ang nararamdaman niya. Pero—bigla siyang tumawa, “H-Hahaha! Ayon ba? May relasyon ba kayo Havea? Hehehe, k-kaya pala lagi kayong magkasa—”

“Wala kaming relasyon.” I stopped him. Lalo niya lang sinasaktan ang sarili niya.

“Havea—”

“Ano ba Haven? Alam mo naman na ikaw ang mahal ko diba?” I said. Lumapit ako sa kanya, “I love you.”

Natigilan siya. “I-I know.” he said, “Sorry.” napatungo siya, “I jump into conclusion. I'm so sorry.” lumapit siya sa akin at hinawakan ang pisngi ko. “Havea...” he whispered.

“Can I say it now?” tanong niya sa akin.  Natigilan ako dahil sa tanong niya.

Sasabihin niya na.

Sasabihin niya na ang mga salitang magpapatibok muli ng puso ko.

Dahan dahan akong tumango. “Y-Yes.” I said, “Y-You can say it n—”

“Haven, Havea. What is this?”

Sabay na napalingon kami ni Haven sa babaeng nagsalita.

Nadiah.

Lumapit siya sa amin, “Haven, what is this? H-Havea?”

Shit.

“Nadiah.” I heard Haven uttered. “I think this is the right time to tell you the truth.” nagulat ako ng hawakan ni Haven ang kamay ko.

“Nadiah,” he said, “She's not my cousin.” tumingin sa akin si Haven.

“W-What?” she asked surprisingly. Tumingin sa akin si Nadiah. Damn.

“She's my...” naramdaman kong hinigpitan ni Haven ang pagkakahawak sa kamay ko, “... girlfriend.”

—

Nakatingin lang ako sa gate ng school. Mr and Ms Intrams ngayon at naririnig ko na ang mga estudyanteng nasa loob at ang malakas na tugtugin. Kanina pa vibrate ng vibrate ang phone ko dahil kanina pa tawag ng tawag si Haven sa akin.

Ah, sorry Honey.

Hindi ko alam kung bakit pero—

may iba akong nararamdaman ngayon. Parang may hindi magandang mangyayari ngayon.

Ah. Mabuti pa siguro na umuwi na lang ako sa bahay. I'll wait for Haven na lang mamayang pag uwi niya. Right.

Tumalikod na ako at nag simulang maglakad papunta sa waiting shed. Habang naglalakad ako ay parang nakikisama sa akin ang panahon dahil biglang dumilim ang langit.

What the hell? It's 3 in the afternoon tapos madilim na? Tumingin ako sa langit at unti-unting natatakpan ng itim na ulam ang mga asul na ulap. Ah, so uulan pa ata? Great. Just great. Hindi ko na lang pinansin at nag patuloy sa pag-lalakad. Kaso hindi pa ako umaabot sa sakayan ng taxi ay biglang humangin ng malakas.

Shit. Ang lamig.

Napatingin ako sa paligid dahil napansin ko na parang ako lang ang naglalakad sa daan na ito. Woah, great. Lahat ay nasa school na 'yon. Psh. I didn't mind it at nag patuloy pa rin sa paglalakad.

Natatanaw ko na ang waiting shed but— I saw a white shadow blow its way in a pass through motion. Agad na sinundan ko kung saan ito nag tungo pero wala naman akong nakikita. Ginusot ko pa ang mata ko at tinignan ulit ang direksyon. Uh? Nag ha-hallucinate na ba ako? Aish. Napailinh na lang ako at pinag patuloy ang pag-lalakad ko.

Napayapos ako sa sarili kong katawan ng humampas ang malakas na hangin at lalong mas dumilim ang paligid. Alas tres pa lang diba? Bakit ang dilim?! Tapos ang tagal pa bumagsak ng ulan, aish. Dahil sa inis ay tumakbo na lang ako patungo sa waiting shed pero hindi ko maintindihan ang nararamdaman ko dahil patuloy pa rin ako sa pag takbo pero parang hindi ako umaabot sa waiting shed.

Tumakbo lang ako ng tumakbo pero parang palayo ng palayo ang waiting shed kaya tumigil na ako. Napatingin ako sa paligid ng may maramdaman akong iba.

Fuck. T-They're here.

In just a swift move,

Natagpuan ko na lang ang sarili ko na nakahiga sa sahig habang nakahawak sa dibdib ko. Fuck! Ang sakit!

Sinubukan kong tumayo pero may puting anino na dumaan sa harap ko kaya napahiga ulit ako, I tried to do it again pero may dumaan ulit at hindi katulad kanina. Parami na sila ng parami. Napa-layo ako and I tried to stand up at nag tagumpay ako kaya tumakbo ako. Pero hindi pa ako nakaka-tatlong hakbang ay may humarang ulit na puting anino sa akin at may malakas na pwersa ang humatak sa akin kaya napahiga.

“U-Ugh!” napahawak ako sa dibdib ko dahil sa sakit na nararamdaman.

Napapikit din ako dahil nahihilo ako kasabay ng pag sakit ng ulo at dibdib ko. Pag mulat ko ay nakakita ako ng mga aninong puti—

A-Ang dami na nila!

Hindi mo na sila mabibilang kaya napa-pikit na lang ako at hinihiling na panaginip lang ito. Pero patuloy pa rin sa pag sakit ng dibdib kaya naman napasigaw na lang ako.

“AAAAAAAAHHHH!”

Fuck.

“H-Help...” I whispered. Napapikit ako,

“H-Haven...” bulong ko,

“H-Help...”