Açık Anonim

"Şimdi değil."

Öncelikle herkese MERHABA!

Ve sonrasında ise teşekkürler. Çok kısa bir sürede sizin sayenizde 1k okunmaya ulaştık. Okuyan yorum yapan , yapmayan; oy veren ,vermeyen herkese yinede çok teşekkür ederim. Sizin sayenizde bu kısacık sürede bu kadar çabuk okunma yaptık.

Ve de özür dilerim. Uzun süredir bölüm yayınlayamıyordum bazı sebeplerden dolayı. Yinede olabildiğince uzun bir bölüm yazmaya çalıştım.

Ayrıca artık finale adım adım ilerliyoruz. 3 bölüm kaldı.

Her neyse lafı fazla uzatmaya gerek yok. Sizleri çok seviyorum. Umarım beni seviyorsunuzdur dlfmlfdöğd

Ha bir de atılan mesajlara e-posta onaylamadığım için cevap veremiyorum. Eğer bana ulaşmak isterseniz;

İnstagram; 
jorge_ilayda_jorayda

Ve orijinal Wattpad hesabım:
ilaydajorge

Cevaplamaya çalışırım.

İyi ki uzatmayacağım dedim dofmdğdö.

Hadi o zaman bölüme geçelim. Hem de bizim tarzımızla falan dofmdğcöfp(Burak güngör nereden aklıma geldi bilmiyorum dömddl)

💞İYİ OKUMALAR💞

***

Hayal: Yusuf ya! Allah cezanı vermesin!

Telefonundan kafasını kaldırıp bana bakmıştı.

Yusuf: Ne yaptım ya?

Hayal: Neden resmi paylaşıp etiketliyorsun herkes bana yazıyor hayranların dahil. Maşallah takipçilerimiz yarışacak neredeyse.

Kahkaha attığında kafasını telefonuma sokmuştu neredeyse.

Yusuf: Bakayım.

Gülüp hafifçe itelediğimde gülüp sarılmıştı. Karşılık verdiğimde konuşmaya başlamıştı.

Yusuf: Yarın cumartesi.

Hayal: Evet lan! Sonunda.

Yusuf: Böyle bir tepki beklemiyordum.

Ayrılıp kahkaha attığında göz devirdim.

Yusuf: Buluşalım mı yarın?

Hayal: Yusuf benim burada tek bildiğim yer dedemin evinin bahçesi .

Kahkaha atan bu sefer o olmuştu.

Yusuf: Dershane önünde buluşalım. Beraber gezeriz .

Hayal: Kaybolmak için çok yaşlıyım. Ayrıca anneme ne diyeceğim.

Yusuf: Arkadaşlarımla buluşacağım demeni isterdim.

Hayal: He Yusuf. Ben yalan söylemeyi beceremem bile. Olmaz.

Yusuf: Peki tamam.

Tekrar sarıldığında güldüm. 2 saattir yaptığımız tek şey durup durup sarılmaktı. Ondan ayrılıp yüzüne üzgünce baktım.

Hayal: Zil çalacak birazdan.

Yusuf: Gitme vakti.

Ayaklandığımızda yine ve yine sarıldık.

Hayal: Bence artık sende istanbul'a geri dön.

Yusuf: Hayal...

Hayal: Yusuf bak bu ara çok çalışmam lazım. Hem sende demedin mi doktor olacaksın diye. Bırakta olayım.