-H36-

123 4 3
                                    


Marthe p.o.v

Ik was helemaal in gedachten weggezonken. Ik mis Julia enorm. Ik snap niet waarom ik nou voor dit avontuur moest gaan terwijl zij me zo ontzettend hard nodig heeft. Ik hoor haar hier in te steunen.. Ik weet dat ze bij Karen is en ik geloof echt wel dat ze het daar fijn en goed heeft.. Maar ik weet nog steeds niet alles over haar, wel veel.. Maar toch. Langzaam rolt er een traan over mijn wang. Ik voel opeens 2 armen om me heen en schrik uit mijn gedachtes op. Een lichte paniek schiet door mijn hoofd. Ik kijk dan even naar de zijkant en zie het bezorgde gezicht van Kristel.. ''Ik mis Julia'' Zeg ik dan zacht. Ik voel nog een traan over mijn wang gaan en veeg die ruw weg. ''Ik ben zo'n slechte vriendin..'' Zeg ik zachtjes. Als ik zie dat Karen er ook bij komt zitten kijk ik terug naar de grond. Ik zie in mijn ooghoek dat Karen aan de andere kant van me komt zitten. ''Maar Marthe, ik denk dat er meer is dan het alleen missen van Juul'' zegt Kristel dan. Ik bijt even hard op mijn lip en schud heel voorzichtig en bijna niet zichtbaar ja.

 ''Gooi het eruit lieverd.'' Zegt Kristel dan zacht en  ze kijkt even naar Karen. ''Ik voel me zo ontzettend stom dat ik hier heen ben gekomen, net op het moment dat Juul me zo hard nodig heeft..'' zegt ze zacht. ''Ik heb maanden uit haar proberen te krijgen wat er aan de hand is, maanden heb ik een huilende Juul in mijn armen gehad, bijna dagelijks, ik zag hoe ze witter/grauwer en vooral nog dunner werd, hoe ze steeds meer krasjes/littekens over al had.. En maanden heb ik haar moed gegeven om niet op te geven..'' vertel ik moeizaam door mijn tranen heen. ''Maanden heeft het me gekost, heel veel energie.. En net nu ze eindelijk haar hart durft te luchten laat ik haar in de steek.'' zeg ik zacht en slik even voor ik verder praat. ''Ik heb nu sinds ik hier ben geen contact meer met haar gehad en ik ben ontzettend bang dat ze boos is op me, en me hierna helemaal niet meer wilt zien..'' Zeg ik zacht. ''Terwijl ze zoveel voor me betekend, en ondanks dat ik haar meer heb zien huilen en strugglen met haar zelf, heb ik haar ook zien genieten, de eerste keer dat ze jullie had ontmoet, het hele optreden ervoor, telkens als ze het er over had, haar verjaardag..'' Zeg ik zacht.. ''Maar nu weet ik helemaal niet hoe het met haar gaat, niemand houd haar nu in de gaten..'' Zeg ik zacht. Net als ik wil verder praten onderbreekt iemand me. ''Maar Marthe toch..'' Er valt even een stilte. ''Juul mist jou ook zo hard, maar het gaat elke dag een beetje beter met haar, ze eet weer, ze krijgt langzaam een normale huidskleur, en ze vraagt zo ontzettend vaak naar je, hoe je het doet en of je het hier leuk hebt..'' hoor ik Karen zeggen. ''Juul is zo blij voor je dat je hier mag zijn.'' Vervolgd ze. 

''Dat vind ik zo fijn om te horen.'' Zeg ik zacht tegen Karen. ''Maar hou haar alsjeblieft goed in de gaten want Juul heeft een heel sterk masker op..'' Zeg ik zacht.. Ik kijk even van Karen naar Kristel. Ik zie gewoon dat Kristel het er ook moeilijk mee heeft. Zei heeft natuurlijk zelf ook 2 dochters.. Ik bijt even op mijn lip en staar dan terug naar mijn voeten.


Karen p.o.v

Ik heb heel Marthe haar verhaal aan gehoord en ik snap zo goed dat het voor haar ontzettend lastig is om hier te zijn. ''Maar lieve Marthe, dit is wel jou droom en jou toekomst waar het over gaat.. Ik snap dat je er voor Juul wil zijn maar je moet ook aan jezelf denken anders ga jij er dadelijk aan onder door'' Zeg ik rustig. ''Ik zou Juul straks namens jou een hele dikke knuffel geven!'' Zeg ik en kijk haar even aan, er verschijnt een heel klein ini-mini glimlachje op haar gezicht. ''Weet je'' zeg ik rustig. ''Juul is echt helemaal gek van Sky en andersom precies zo. Die 2 kunnen zo goed met elkaar overweg! Het lijken net broer en zus'' Zeg ik vrolijk en kijk Marthe even aan. Ze word al iets vrolijker.  Opeens zie ik de paniek in haar ogen schieten. ''Marthe wat is er?'' vraag ik bezorgd. ''Julia!'' Roept Marthe in paniek. Ik kijk Kristel hulp vragend aan. ''Marthe wat is er met Julia?'' hoor ik Kristel zeggen. ''Klaasje!'' Roept Marthe dan.. Ik kijk haar niet begrijpend aan.


Kristel

Eindelijk leek Marthe weer wat opgevrolijkt opeens slaat de paniek bij haar toe. Het enige wat ze geroepen heeft is Julia en Klaasje. Het is voor mij zo een groot vraag teken wat ze probeert te zeggen. ''Wat is er met Julia en Klaasje?'' vraag ik dan verbaasd. ''Klaasje Julia!'' Is het enige wat er uit komt bij Marthe.. Wat ze nu wilt zeggen is voor ons zo ontzettend onduidelijk.. Ik kijk even naar Marthe, haar ademhaling gaat steeds sneller. ''Marthe, adem eens rustig in door je neus en uit door je mond anders ga je hyperventileren!'' Zeg ik gauw en kijk haar even aan. Karen was al snel research aan het doen op haar telefoon om er achter te komen wat Marthe bedoeld.. ''Meijer!'' Roept Marthe dan opeens. Ik probeer de drie namen aan elkaar te koppelen ''Klaasje Meijer, Julia Meijer'' Zeg ik dan heel zacht dat het niet te verstaan is. Ik grits Karen haar telefoon uit haar hand en zoek op insta het account van Julia op 'JuliaaMeijerx'  verschijnt er als een van de eerste zoekresultaten. Ik zoek dan Klaasje haar instagram account op 'Klaasje_Meijer' Opeens dringt het door. Ik geef Karen haar telefoon terug. ''Julia en Klaasje hebben dezelfde achternaam. Zeg ik dan en kijk even naar Marthe die hevig knikt. Karen haar ogen worden groot. ''Dat klopt.. Nu je het zo zegt..  Dat we dat niet eerder hebben gezien..'' vraagt Karen zacht en kijk even naar Marthe. ''Wacht Marthe hoe is je dat opeens opgevallen'' Vraagt Karen zacht. ''Nou bij de interviews werd Klaasje bij haar voor en achternaam aangesproken en opeens viel het kwartje'' Zegt Marthe zacht.



~~~~~~~~~

Laat me zeker even weten wat je er van vind in de reacties

The little sparkle In my life.Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu