Kız kardeşinin hatası yüzüden ceza alan ve ailesinden veto yiyen Rojbin, parasız pulsuz bilmediği bir şehre sürgün edilir. Tabi bu sürgüne ek deli dolu sınırsız kardeşi Fidan'a da katlanmak zorunda kalır.
Mega şehirden, Karadenizin ufak bir kasabası...
Yeni bir hikaye, yeni bir dost, yeni bir aşk, yeni bir başlangıç!
Tarih:)
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
💫CEZA💫
Rojbin, babaannesinin karşında köpürüp durmasını tuhaf bir sakinlik ile dinlerken göz ucuyla koltukta büzüşüp durmuş kardeşine baktı. Aslında babaannesine hak veriyordu, nasıl vermesindi. Akılsız kardeşi yine yapmıştı yapacağını. Eline verilen vekalet ile hiç düşünmeden şirket hesabından yüklü miktarda para çekmiş, bu da yetmezmiş gibi senetsiz sepetsiz başka bir hesaba aktarmıştı.
Rojbin, kardeşine verilecek cezayı beklerken kendisinin de bu cezaya dahil olması ile az evvel ki sakinliği kaybedip kendini bir an da ayakta babaannesinin karşısında buldu.
"¹Dapir! Bunu yapamazsın, hatam olmadığı halde beni cezalandıramazsın!"
"Bu senin de hatan Rojbin! Bir abla olarak kardeşini kontrol altına alman gerekirdir ama sen onu göz ardı ettin!"
Rojbin, annesinin araya girmesi ile iyice öfkelendi. Kendisine destek vermesini beklerken annesinin de aynı şekilde onu suçlaması canını yakmıştı. Annesinden umudunu keserek yeniden babaannesine döndü.
"¹Dapir! Allah aşkına beni bir dinle, benim bir suçum yok. Ben bilseydim böyle bir şey yapacağını, hiç izin verir miydim?"
Fehime hanım elinde tuttuğu bastonu hızlıca yere vurup ağaya kalktı. Bu ani çıkışıyla salonda dikilen üç kadında geriledi. Bu koca evde, yaşlı kadının karşısında duracak kimse olamazdı. Fehime Tatlıcı otoritesini her daim korurdu, tıpkı şimdi olduğu gibi!
Evde ki kaosun yegane sahibi Fidan, babaannesinin ayağa kalkması ile korkuyla ablasına sarıldı. Tabi Rojbin bu yakınlaşmadan anında rahatsız olup kendini kardeşinin kollarından hemen kurtardı ve ondan uzak bir köşeye çekildi.
Zaten başına ne geliyorsa aklı bir karış havada kardeşi yüzünden geliyordu. Yirmi iki yaşında olmasına rağmen hâle ergenlik çağını atlatamamıştı. Son vukaâtı ise para avcısı asalağın tekine aşık olmasıydı.
Ehhh! Boşuna denemişlerdi aşkın gözü kördür diye..
Kardeşinin para avcısı sevgilisi önce onu kandırıp ödemeleri olduğuna ama bankadan parasını çekemediğine inandırmıştı sonrası ise biraz duygu sömürüsü ile kardeşini iyice işlemiş ve yarına ödemek kaydıyla onu şirketten para çekmesine ikna etmişti.
Tabi Fidan'da sorgulama zahmetine bile girmeden muhasebeden istediği miktarı çekip senetsiz sepetsiz Ali'ye vermişti.
Sonra nemi olmuştu. Ali kalpazanı parayı aldığı ertesi gün sırra kadem basıp, kaçmıştı. Geride gözü yaşlı bir Fidan, sinir harbi geçiren bir Fehime Tatlıcı ve bütün bu sorumluğu üzerine alan beni bırakmıştı. Polis elbet bu işin peşindeydi ama olan olmuştu bir kere!
