"နက္ရွိုင္း ရွင္းအနားတုိးကပ္လာၿပီး နား နားကို ကပ္ကာ
" မ "
တုိးတုိး ေလးေခၚလိုက္သည္။ ေနာက္ၿပီး သူမကို ျပံဳးျပကာ
"မ ထေတာ့ "
(ဟမ္ ဘာလို႔ ထခိုင္းေနတာလဲ?)
"ထပါေတာ့ဆုိ ထေတာ့လို႔ အကုန္လံုးမ်က္ႏွာသစ္သြားတိုက္ၿပီးလို႔ျပန္ကုန္ၿပီ နင္က မထႏိုင္ေသးဘူးလား "
ဤသည္ကား ႏွင္းသက္အသံ
" ဟင္ အင္း.........."
ထိုစဥ္ စိုစြတ္ေသာအရာတစ္ခုေၾကာင့္ ရွင္းလန္႔ၿပီး ငုတ္တုတ္ထိုင္လုိက္သည္။
ခ်စ္လွစြာေသာသူငယ္ခ်င္းမမ်ား မ်က္ႏွာကို ေရစက္ခ်ျခင္းပင္......
ထသာထရေသာ္လည္း လူက ေခါင္းကေလးေလးႀကီး တစ္ကိုယ္လံုးမလႈပ္ခ်င္ေတာ့ေလာက္ေအာင္
"Coktailက Wineနဲ႔ juice နဲ႔ အသီးနဲ႔ ပဲ ေဖ်ာ္ထားတာဟုတ္ရဲ႕လား မိရွင္း အဲ့ေလာက္ ဂါသြားရေအာင္ "
ေထာက္ထားေသာညာလက္မွာ ယားယံမႈကို စတင္ခံစားရသည္။ လက္ဖဝါးတစ္ခုလံုးက ရဲရဲနီလို႔
ေသစမ္း Alcohol allergic .......
(ငါဆိုင္ကယ္ေမာင္းႏိုင္ပါေတာ့မလား )
"နင္ဘယ္ေလာက္ေတြ ေသာင္းက်န္းထားလဲ နင္ သိရဲ႕လား "
စုလင္းေျပာတာကို ဘာမွ မသိေသာ ျဖဴစင္ေသာ ယုန္မေလးလိုမ်က္လံုးေလး ဝုိင္းကာ တုန္႔ျပန္လိုက္သည္။
" ငါမေန႔ညက အိပ္သြားတာေလ "
"ေအ့ပါကြာ အိပ္သြားတာ နင့္အက်ီကုိလဲ နင္ျပန္စမ္းၾကည့္အံုး "
ပန္းရီေျပာမွ ရွင္းကိုယ္ရွင္း သတိထားမိသည္။
(ေသစမ္း အတြင္းခံ ခြ်တ္ထားတာပဲ )
"ႏွင္းသက္ ေစာင္ထျခံဳထားေပးရတယ္ နင္ကို "
"ငါဘယ္ထဲက ခၽြတ္ထားမိတာလဲ ဟင္ ? ဟုိမွာထဲကလား "
"အခုမွ ျပဴးျပဴးျပာျပာေတြ ျဖစ္မေနနဲ႔ အက်ီကေတာ့ ဒီေရာက္မွ ပူလို႔ဆုိၿပီး ခၽြတ္ထားတာပါ ညေရာက္ေတာ့ သူမ်ားေစာင္လိုက္လုတယ္ နင္စုလင္းက္ိုလည္း ခြထားလိုက္တာ ......"
